Język dobrze pokazuje pewne tendencje w naszym myśleniu, także myśleniu o miłości. Niezbyt chętnie i rzadko rozmawiamy o wartościach, a szczególnie o tych wyższych, choć to one decydują o wielu naszych wyborach.
„Pandemia stała się dramatem dla całego świata. A czy może okazać się naszą szansą?” pyta prof. Michał KLEIBER, redaktor naczelny „Wszystko Co Najważniejsze” w tekście „Musimy zbudować świat na nowo”, którym rozpoczynamy najnowsze (nr 26) wydanie miesięcznika.
Czas zarazy był i pozostaje nadal czasem samotności. Dlatego kwestia, czy i jak przeorientowane zostaną nasze życiowe wybory i priorytety, pozostaje wciąż otwarta; podobnie jak pytanie, jaki będzie świat po pandemii?
W czasie pandemii wzrosła niepomiernie pomysłowość duchownych i osób świeckich w zakresie wykorzystania internetu, lawinowo przybyło zastosowań komunikacji cyfrowej w sferze religijnej. Kościół wszedł tym samym w trzecią dekadę XXI wieku – dekadę technologii.
W ostatnich latach było wiele otwierających oczy momentów związanych z Big Tech. Firmy były wielokrotnie przyłapywane na kłamstwach, oszustwach i próbach wywierania wpływu politycznego pod pozorem tzw. fact-checkingu. Ale dzień, w którym ocenzurowano historię o synu Joego Bidena, należy postrzegać jako przełomowy moment – moment, w którym ostatnie pozory neutralności platform społecznościowych zostały ostatecznie odrzucone. Ludzie nadal mogą korzystać z Twittera i Facebooka. Mogą nadal dostrzegać w nich jakąś wartość. Ale po tamtym tygodniu nie sposób wyzbyć się wrażenia, że robiąc to, pomagają firmom, które zdecydowały się jawnie ingerować w proces polityczny, aby wygrał wybrany przez nie kandydat.
Platformy internetowe przestały być miejscami, gdzie możemy wyszukać tanie bilety lotnicze, zamieścić zdjęcia z wakacji lub odnowić kontakty z członkami rodziny i znajomymi, z którymi od dawna nie mieliśmy żadnych relacji. Stały się natomiast instrumentami umożliwiającymi wywieranie wpływu na sytuację geopolityczną i funkcjonowanie państw, przysparzając równocześnie zysków swojemu kierownictwu i interesariuszom. Niewinność, którą znaliśmy z wcześniejszych czasów, odeszła na zawsze.
Każdy miesiąc zaczynamy od rekomendacji tego, co w najbliższym czasie wypadałoby zobaczyć, usłyszeć, przeżyć w intelektualnej i kulturalnej stolicy kontynentu. Wybór tego, co najważniejsze!
Głoszenie w internecie antynaukowych opinii wymaga zdecydowanego przeciwdziałania. To jedno z kluczowych wyzwań mających olbrzymie znaczenie dla kształtowania naszej przyszłości.
Adresatami polityki zagranicznej państwa w dzisiejszych realiach powszechnego dostępu do informacji są nie tylko elity polityczne innych państw, ale także ich społeczeństwa, a nastawienie opinii publicznej tworzy kluczowy kontekst dla możliwości osiągania celów tejże polityki. Media klasyczne, telewizja, radio, gazety oraz portale internetowe i przestrzenie mediów społecznościowych, Facebook, Twitter, Instagram i inne stanowią dyplomatyczne narzędzia i kanały nierzadko ważniejsze niż konferencje czy noty dyplomatyczne.
Dzięki utrzymaniu strategii „zawsze drugi, czyli pierwszy” Chiny mogą w cywilizacyjno-technologicznej grze wyjść na prowadzenie.
Skończyły się czasy, gdy internet był synonimem wolności. To wyświechtany frazes, który miał zastosowanie na samym początku rewolucji cyfrowej. Żeby dzisiejszy użytkownik internetu poczuł się może nie wolny, ale przynajmniej świadomy tego, co dzieje się z jego danymi w sieci, musi przebrnąć przez nieskończenie wiele regulaminów, próbując zrozumieć konsekwencje nie zawsze klarownych zapisów. Kto z czystym sumieniem może przyznać, że ma pełną kontrolę nad swoimi danymi? Oczywiście, istnieje wolna wola, powie ktoś. Ale czy zawsze mamy pełną świadomość tego, co tak naprawdę wybieramy?
Odpowiedzialność w mediach społecznościowych nie istnieje, nie jest bowiem potrzebna. Social media służą bardziej jako narzędzie kreacji niż lustro rzeczywistości.
W mediach społecznościowych wezwałem do noszenia maseczek. W reakcji jedni nazywają mnie „pozytywną twarzą Kościoła”, inni „modernistą”, „obrzezanym” czy „sprzedawczykiem”. Nie sądziłem, że ruch antycovidowy jest tak krzykliwy. Najbardziej dziwi fakt, że niektórzy moi współbracia kapłani są zaangażowani po tamtej stronie.
Dziś na globalnych platformach możemy wyszukać informacje, wezwać taksówkę, zarezerwować nocleg, zamówić jedzenie, zrobić zakupy, ale coraz częściej również zrealizować płatności i opłacić rachunki. Wielkie platformy coraz odważniej wchodzą w sektor finansowy, zarezerwowany dotychczas głównie dla banków. Coraz więcej osób zadaje sobie pytanie, kto wygra w tej rywalizacji: bigtechy czy banki?
Można przygotować wybory nawet wtedy, gdy wszystkim zagraża koronawirus. Ale ich organizacja jest dużo droższa.
Im bardziej się zbliża termin amerykańskich wyborów, tym ostrzejsza jest walka. Tym bardziej też prosta strategia, jak głoszenie programu, głosowanie i liczenie głosów, uzupełniana jest rozmaitymi narracjami.
Przeżywamy wielkie szaleństwo tłumów. Publicznie i prywatnie, online i poza siecią, ludzie zachowują się coraz bardziej irracjonalnie, jak rozgorączkowane stado i po prostu nieprzyjemnie. W codziennych wiadomościach możemy oglądać tego skutki. Wszędzie dostrzegamy objawy, jednak nie widzimy przyczyn.
Trump Tropików? Brazylijska mieszanka filipińskiego Duterte i tureckiego Erdoğana? Otóż nie. Jair Bolsonaro – mimo wielu krytycznych opinii, porównań do populistów i niepochlebnych etykietek mu przypisywanych – to nie lokalna karykatura Donalda Trumpa, tylko Brazylijczyk z krwi i kości, świetnie rozumiejący niepokoje i troski swojego narodu i sprawnie korzystający z okazji, które stwarza mu historia.
Dobrze zaprojektowana infografika nawet z zupełnie nieciekawego tematu potrafi zrobić atrakcję przyciągającą wzrok i wzbudzającą refleksje. W nieprzebranym gąszczu chaotycznych informacji docierających do nas każdego dnia rzut oka na ciekawą ikonografię skrótowo przedstawiającą jakiś interesujący nas temat jawi się nam często jako intelektualna ulga.
Dla najbiedniejszych obowiązkowa kwarantanna to pułapka bez wyjścia.
