Prezydenta RP obrażać nie wolno. Obraza nie uderza bowiem w konkretnego polityka, lecz godzi w majestat Rzeczypospolitej słusznie chroniony w artykule 135 kk.

Unia Europejska jest największym rynkiem na świecie, najbogatszym obszarem kuli ziemskiej, najbardziej stabilnym, z najlepiej wykształconym społeczeństwem. Mogłaby być silna. Ale decyduje się być słaba. Przekonana o swojej schyłkowości chyli się ku upadkowi.

Musimy stworzyć internet nowej generacji, który nie tylko umożliwia rozmowę, ale umożliwia słuchanie, a następnie odnalezienie tego, co warto usłyszeć. Wtedy możemy rozpocząć pełną szacunku, świadomą i produktywną rozmowę. Zamiast narzekać na Facebook, który teraz mamy, stwórzmy jego następcę.

Pozwólmy sobie na dyskusję o tym, czym może się stać internet i co możemy z nim zrobić. Chciałbym zobaczyć, co jeszcze potrafimy.

Wojna hybrydowa to wojna na różnych poziomach, bez nadmiernej wymiany strzałów – tak, by móc udawać, że żadnej wojny nie ma. Taką wojną może stać się aktualny konflikt między Polską (i NATO) a Białorusią (i Rosją).

Nie wszyscy Indianie głosują tak samo, bo mimo że można mówić o pewnych preferencjach i tendencjach, to rozkład głosów w praktyce jest różny. Trudno przecież oczekiwać jednomyślności i takich samych postaw w każdym z 574 plemion uznawanych przez rząd federalny w Stanach Zjednoczonych.

Wolność mówienia jedynie tego, co nieszkodliwe, nie jest wolnością, o którą warto walczyć.

Dla kształtowania opinii decydujący jest wpływ na krytyczne węzły sieci. Kto do kogo ma dostęp, jak przekaże swoją opinię. Ważne są treść i forma. W oświeceniowym Paryżu kaleczony francuski tylko ośmieszałby piszącego. A pozytywnie nastawiony amerykański prezydent (jak Wilson urobiony przez Paderewskiego) może przeważyć w procesie odzyskania niepodległości.

Francja uznała niepodległość swojej byłej kolonii niechętnie, domagając się w zamian bardzo wysokiego odszkodowania finansowego, które Haiti musiało spłacać przez wiele dziesięcioleci i które stanowiło ogromne obciążenie dla gospodarki kraju.

* Chociaż wciąż nie wiemy, jak wiele nie wiemy na temat struktury społecznego świata, to coraz bardziej lekkomyślnie majstrujemy przy jego konstrukcji.

* Zmagania ludzkości z COVID-19 wskazują, że ufundowana na oświeceniowej rewolucji naukowo-technicznej cywilizacja sama się jakoś oślepiła.

* Społeczeństwa demokratyczne zaczną sobie ze światem nieco lepiej radzić dopiero wtedy, gdy porzucą szkodliwy dogmat: „w epoce internetu nie ma już barier komunikacyjnych”.

* Zyskaliśmy techniczne zdolności nieodwracalnej destrukcji swojej cywilizacji, zanim jeszcze dobrze zrozumieliśmy jej budowę.

* Rozważania nad architekturą ludzkiej cywilizacji pozwalają rzucić nowe światło na fale protestów, które przeszły przez Polskę na przełomie października i listopada 2020.

* Jeśli nie rozstaniemy się z pewnymi iluzjami na temat obecnej poznawczej sytuacji ludzkości, to nie sprostamy podstawowym zagrożeniom cywilizacyjnym.

* Nowo przemyślany konserwatyzm może być ścieżką wytyczania kierunków ludzkiego sprawstwa.

Cyfryzacja to wielka szansa na odrodzenie społeczeństwa obywatelskiego, które jest kręgosłupem każdej demokracji.

Pandemia niepostrzeżenie wsączyła truciznę w nasze życie społeczne. Nasiliła też działanie innych, wcześniej wsączonych „trucizn”. Należy do nich w pierwszym rzędzie deprecjacja ludzkiej śmierci, odebranie jej powagi, ale przede wszystkim pozbawienie jej wspólnotowego i rodzinnego wymiaru.

Niektóre atrakcje w wesołym miasteczku nie są zalecane dla osób z chorobami serca. Przy wyjeździe do krajów tropikalnych wymagane są szczepienia. Człowieka ewidentnie chorego nie wpuszczą z innymi pasażerami do samolotu. Dlatego podejdźmy do sprawy spokojnie.

Trump i jego wyborcy rozumieją wielkość Ameryki jako spokój i dobrobyt w kraju, elity zaś – jako ogromne wpływy w świecie.

Kultura literacka, znajdująca się niegdyś w sercu programów nauczania, na dobre znika ze słownika szkolnego. W debatach nad przyszłością edukacji temat znajomości klasycznych dzieł literackich nie odgrywa żadnej roli. Teraz królują kompetencje.

Joe Biden to ikona współpracy transatlantyckiej. Polityk, który przez całą dotychczasową karierę był zwolennikiem wzmacniania NATO i prowadzenia przez Sojusz polityki otwartych drzwi. Państwa uczestniczące w Inicjatywie Trójmorza należą zaś do największych beneficjentów tego podejścia.

W czasie pandemii wzrosła niepomiernie pomysłowość duchownych i osób świeckich w zakresie wykorzystania internetu, lawinowo przybyło zastosowań komunikacji cyfrowej w sferze religijnej. Kościół wszedł tym samym w trzecią dekadę XXI wieku – dekadę technologii.

„Pandemia stała się dramatem dla całego świata. A czy może okazać się naszą szansą?” pyta prof. Michał KLEIBER, redaktor naczelny „Wszystko Co Najważniejsze” w tekście „Musimy zbudować świat na nowo”, którym rozpoczynamy najnowsze (nr 26) wydanie miesięcznika.