Rosja nie ma już sojuszników. Zostają jej Syria, Nikaragua, Białoruś, Kuba, Erytrea i Korea Północna, które podobnie jak ona próbowały uniemożliwić ukraińskiemu prezydentowi przemawianie z ekranu przed Zgromadzeniem Ogólnym ONZ.

Pewnego dnia Rosja zobaczy, jak Ukraina, zaleczywszy rany i otarłszy łzy, buduje na ruinach minionego stulecia państwo XXI wieku: demokratyczne, nowoczesne, bogate, zwrócone bardziej niż kiedykolwiek wcześniej ku Unii Europejskiej, do której ochoczo przystąpi. Tego dnia naród rosyjski – prawdziwa Rosja – wróci na drogę ku demokracji. Zrobi to, gdyż jej przyszłością jest stanie się partnerem Unii, a nie wasalem Chin. Zrobi to, gdyż poprzez swoją historię, kulturę i geografię Rosja przynależy do Europy.

Nadzieją na to, że ta wojna się skończy, zanim rozleje się na Europę i świat, jest zawieszenie broni. Czy tak się stanie?

Gdy byłem w rządzonej przez Nicolae Ceauşescu Rumunii, zwyczajnie się bałem. W Polsce nigdy nie odczuwałem czegoś podobnego. Oczywiście oba państwa były komunistycznymi reżimami, gdzie nie było pluralizmu politycznego i wolnych mediów. Ale w Polsce w prywatnym gronie można było rozmawiać w miarę otwarcie – w Rumunii to było niewyobrażalne.

Não foram os dissidentes que causaram a queda do comunismo. Nem foi o João Paulo II, nem o Ronald Reagan. Foi o próprio comunismo que levou à sua derrota.

Negli anni Settanta ero giornalista del settimanale “Le Nouvel Observateur”, specializzato in movimenti dissidenti nei paesi del blocco comunista. Questo mi diede un’opportunità unica di vedere da vicino come appariva il comunismo nell’Unione Sovietica e negli Stati satellite. E osservandolo, notai un certo principio: che la storia del comunismo in Europa è di fatto la storia della sua caduta.  Ciò era dovuto al fatto che i regimi comunisti non furono in grado di gestire l’economia. In realtà, solo un programma…

La violence était l’attribut même des régimes successifs en Union soviétique et dans les pays d’Europe du Centre-Est.

En los 70 era periodista de la revista semanal Le Nouvel Observateur, especializada en los movimientos disidentes en los países del bloque comunista. Eso me dio una ocasión única para ver de cerca cómo era el comunismo en la Unión Soviética y en los países satélites. Y fijando los ojos en él, observé una regla –que la historia del comunismo en Europa es de facto la historia de su caída.

Proces upadku reżimu Putina może trwać nawet kilka lat, ale nie mam wątpliwości, że już się rozpoczął. Rosyjskie służby (FSB, GRU) to zwykli nieudacznicy.