W „marszu przez instytucje” kluczową rolę odgrywają różnego rodzaju mniejszości, głównie tzw. mniejszości seksualne.

Tak naprawdę nie chodzi o to, że duchowni lub media katolickie wypowiadają się na tematy społeczno-polityczne. Chodzi o to, w jaki sposób się wypowiadają.

Z samobójczej mentalności Europejczyków korzysta islam. Trudno mieć o to pretensje do muzułmanów. Robią to, w co wierzą. Pretensje można mieć do Europejczyków niszczących własnym rękami swoje dziedzictwo.

Niezrozumiałe są dla mnie kompleksy niektórych katolików, którzy – jak może się wydawać – chcieliby, aby polski katolicyzm upodabniał się do ugrzecznionych, wycofanych, płynących z głównym nurtem katolicyzmów zachodnich. To droga donikąd. Trzeba natomiast podążać drogami wskazanymi nam przez kard. Stefana Wyszyńskiego i Jana Pawła II. Ale do tego potrzeba odwagi i samodzielności.

Choć Papież mówił rzeczy ważne, myśmy go zagłaskiwali. To było wzruszające celebrowanie zacnego gościa z dużą dawką sentymentalizmu. Oczekiwaliśmy, że każdemu powie coś miłego, zaskoczy nas dowcipem.