Wojna 1939–1945 dziś rysowana jest (coraz grubszą kreską) z pełną świadomością zatracania prawdy historycznej. Z obsadzaniem w roli antysemitów, kolaborantów, faszystów i nazistów, słowem: sprawców tej wojny, takich nacji, jakie będą zbieżne z aktualnymi potrzebami.

Когда журналисты иностранных СМИ спрашивают, что сделают поляки, какой фактор важнейший в их решениях, я отвечаю коротко: поляки выпрямились.

Коли журналісти іноземних ЗМІ запитують, що зроблять поляки, який фактор є найважливішим у їхніх рішеннях, я відповідаю коротко: поляки випрямилися.

Gdy dziennikarze zagranicznych mediów pytają, co zrobią Polacy, jaki czynnik jest najważniejszy w ich decyzjach, odpowiadam krótko: Polacy się wyprostowali

Il y 30 ans, le dernier soldat soviétique a quitté la Pologne. À en croire les idéologues de Poutine, les Russes aimeraient aujourd’hui retourner en Pologne et dans toute l’Europe centrale. Nous faisons tout, nous, Polonais et Ukrainiens, tous en Europe et aux États-Unis pour les en empêcher.

Jesteśmy elitą, my czytelnicy i twórcy wysokojakościowych treści. A jeśli tak, to naszym obowiązkiem jest nieść kaganek oświaty. Wciąż, od stuleci, niezmiennie – w rozmowie z Barbarą STEFAŃSKĄ mówi Eryk MISTEWICZ.

Tłumaczenie tekstu, jaki ukazał się we francuskim dzienniku „L’Opinion” pt. „Les Polonais proposent un renforcement de l’Europe par un partenariat stratégique avec les États-Unis”.

During his visit to the United States, Mateusz Morawiecki as opposed to ‘strategic autonomy’ and separation from Washington, proposes a strategic partnership between Europe and the US.

Pendant sa visite aux USA, Mateusz Morawiecki répond à l’idée de mettre en œuvre une « autonomie stratégique » et la séparation d’avec Washington, en proposant, à l’inverse, un partenariat stratégique entre l’Europe et les États-Unis.

Nie będzie na naszych łamach ludzi, którzy niczego nie wnoszą ani do zrozumienia przeszłości, ani teraźniejszości, ani przyszłości.

Rewolucja, wojna domowa, Paryż płonie – dziennikarze dzwonią po komentarz, zadając pytanie, kiedy Macron polegnie, kiedy Francja runie. Uśmiecham się. We Francji nie dzieje się bowiem nic, co wychodziłoby ponad standard tego państwa, tego narodu, tego społeczeństwa. Trochę nudno, jak w polskim filmie.

Depuis plus de 250 ans, l’Europe centrale fait face à la même adversité. Il y a 160 ans, a éclaté une insurrection par laquelle les Polonais, les Ukrainiens, les Lituaniens et les Biélorusses ont ensemble affronté le despotisme du tsar et l’impérialisme russe. Aujourd’hui, ils s’unissent pour soutenir l’Ukraine

For more than 250 years, Central Europe has been struggling with the same problem. 160 years ago, an uprising sparked off in which Poles, Ukrainians, Lithuanians and Belarusians stood together against the despotism of the Russian tsar and Russian imperialism. Today those nations are uniting to support Ukraine.

Вже понад 250 років Центральна Європа бореться  з тим самим. 160 років тому спалахнуло повстання, в якому поляки, українці, литовці та білоруси разом виступили проти деспотизму російського царя та російського імперіалізму. Сьогодні вони єднаються в допомозі Україні.

Nazwałem to kiedyś „wektorem obciachu”. Nie jestem w stanie podać definicji najważniejszego czynnika decydującego o wyniku wyborczym, ale też każdy, kto usłyszy to określenie, intuicyjnie wie, o co chodzi.

Buczę i Katyń dzieli 400 km i 82 lata. Mariupol i Warszawę niewiele więcej – zauważa Eryk MISTEWICZ na łamach dziennika “Le Figaro”, dostępnego w podcastach Wszystko co Najważniejsze.