W ruchu #BlackLivesMatter nie chodzi o to, by w czymkolwiek umniejszać białym, lecz o to, by czarni byli traktowani w pełni jak ludzie, równe obywatelki i równi obywatele.

Moje pokolenie nie jest przygotowane do sytuacji kryzysowej. Ale czy można mieć o to do nas pretensje? Od urodzenia wmawiano nam, że żyjemy w najlepszym z możliwych światów, a głównym problemem jest nasza roszczeniowość

Od tragedii dzieli nas niewiele. Jeszcze kilku polityków straszących „terrorystami”, jeszcze tylko kilka miejskich legend, jeszcze kilka miesięcy nakręcania w mediach spirali strachu i nienawiści…

Na Trumpa nie głosowały, co podpowiada intuicja i potwierdza analiza elektoratów, wykluczone mniejszości domagające się głosu, lecz zadowoleni z siebie, uprzywilejowani biali mężczyźni, mający dość słuchania o emancypacji innych i konieczności pomocy.

Najwięksi wrogowie ideologiczni — Hitler i Stalin — nie wahali się odrzucić względów światopoglądowych dla doraźnej współpracy. Pod odmiennymi, wymuszonymi sytuacją zewnętrzną nazwami ukryte jest to samo zjawisko, te same mechanizmy i pomysły. Wszystkie w jednaki sposób okrutne.

Punkt widzenia, schematy myślowe 20-, 30-latków są inne od ich poprzedników. Miasto Jest Nasze, „centrolewicowe”, świetnie dogaduje się z „prawicowym” Klubem Jagiellońskim. Łączy nas wiek, zidentyfikowane problemy, inny ogląd świata niż ten, który mieli jeszcze nasi rodzice. Ciężko wywalczone osiągnięcia dla nas są już oczywistością – i przestają nam wystarczać.

Kluby Debat działają w Krakowie, Poznaniu i Warszawie. W 2016 r. zorganizujemy w Warszawie Mistrzostwa Europy, na które zjadą się studenci z najlepszych europejskich uczelni. Samo debatowanie świata nie zmieni, ale z pewnością stanowi wspaniały do tego przyczynek, kształtując otwarte, dociekliwe umysły niezadowalające się prostymi odpowiedziami.