II Wojna Światowa

Opowieść o postaci gen. Sosabowskiego przedstawiona w filmie „O jeden most za daleko”, to historia symboliczna, pokazująca losy polskich żołnierzy, którzy wiernie oddając życie w walce ramię w ramię z aliantami, bezsilnie obserwowali tragedię, jaka rozgrywała się w okupowanej Polsce.

Na spotkaniu z przedstawicieli służb wywiadowczych Wielkiej Brytanii i Francji Polacy podzielili się wiedzą na temat zdolności deszyfrowania niemieckich depesz, co było dla przedstawicieli zachodnich służb zaskoczeniem. Tym bardziej, że mimo posiadania specjalistów takich, jak choćby ojciec sztucznej inteligencji, Alan Turing, nie byli w stanie złamać Enigmy.

Szeroko zakrojona i celowa grabież polskich dzieł sztuki przez niemieckich i sowieckich okupantów pozostawiła dojmujące poczucie straty w polskiej kulturze. Baza strat wojennych, prowadzona przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP, liczy blisko 66 tys. obiektów, co jest namiastką szacowanej liczby 516 tys. utraconych dzieł

Wśród więźniów obozu w Radzimiu znaleźli się przedstawiciele inteligencji, czyli księża katoliccy, nauczyciele, urzędnicy, pracownicy służb mundurowych oraz żołnierze powracający z wojny, a także członkowie Polskiego Związku Zachodniego. Byli to przeważnie polscy mężczyźni. Do obozu trafili z powodu donosów Niemców, ale i Polaków, którzy chcieli się przypodobać niemieckiej władzy. Zatrzymania bywały też skutkiem wcześniejszych zatargów. Selbstschutz nie weryfikował zarzutów stawianych osobom przyprowadzanym do obozu.

Niemieckie skojarzenia z atakiem na Polskę w 1939 r. ograniczają się w dużym stopniu do wyreżyserowanego zdjęcia niemieckich żołnierzy wyłamujących szlaban graniczny w Sopocie, które wciąż – ma się wrażenie – ilustruje co drugi artykuł prasowy o II wojnie światowej w Polsce, i okrętu „Schleswig-Holstein” ostrzeliwującego Westerplatte.

Bez pamięci nigdy nie będzie zjednoczonej Europy, bez pamięci o wartościach, na których opiera się europejska wspólnota, wartościach, które ucieleśnia rotmistrz Witold Pilecki.

Należy podkreślić, że zainteresowanie współpracą z podziemiem polskim przejawiała nie tylko partia Iwanowskiego-Stankiewicza, lecz również inni działacze białoruscy.

Liczba osób rozstrzelanych na terenie Lasu Wełeckiego jest trudna do ustalenia. Według wstępnych szacunków na terenie Lasu Wełeckiego rozstrzelano od 500 do 1000 osób. Ustalono około 100 nazwisk ofiar.

Japoński atak na Pearl Harbor sprzed 80 lat pchnął USA do czynnego udziału w II wojnie światowej. Na Polskę ta wojna spadła dwa lata wcześniej, wraz z agresją Niemiec, a później Związku Sowieckiego. Polacy i Amerykanie walczyli w tym konflikcie po tej samej stronie i o to samo: w obronie wolności i człowieczeństwa.

Relacje Polski z sąsiadami nadal stanowią wyzwanie – na wschodzie agresywna i zapatrzona w przeszłość Rosja, na zachodzie ta część państw UE, które zachowują się tak, jakby zupełnie chciały zapomnieć o przeszłości

Una propaganda agresiva se basa en una constante repetición de las mentiras según la regla de que a pesar de las rectificaciones siempre algo se quedará en la memoria del receptor y de que en las mentiras pequeñas pocos creen y una mentira grande es difícil de defender. Si constantemente oímos que Polonia es responsable del Holocausto, o incluso, de estallar la Segunda Guerra Mundial, hay que decir claro que se trata de una propaganda antipolaca consecuente y agresiva, es decir, del antipolonismo. Vale la pena preguntarse también cuál es el objetivo de tales acciones, pero eso habría que preguntar sobre todo a los remitentes de toda esa propaganda mentirosa.

Poland is arguably in a better place now, geopolitically speaking, than it has been for a couple of centuries.  But it still faces a challenge in dealing with its neighbours – an aggressive, backward-looking Russia to the east, and an EU in the west that seems to want to forget about the past entirely.  It cannot afford to shirk that challenge.

Las relaciones de Polonia son sus vecinos siguen siendo un reto –en el este, una agresiva Rusia que mira para atrás, en el oeste, esos países de la UE que parecen querer olvidarse por completo del pasado.

Géopolitiquement parlant, la Pologne est sans doute dans une meilleure position maintenant qu’elle ne l’a été durant des siècles. Mais elle ne cesse de faire face à un défi dans les relations avec ses voisins – une Russie agressive et passéiste à l’est et une Union européenne à l’ouest qui semble vouloir complètement oublier le passé. Ce défi, la Pologne ne peut pas se permettre de s’y soustraire.

Le relazioni della Polonia con i suoi vicini continuano ad essere una sfida – ad est una Russia aggressiva e arretrata, ad ovest quelle parti dell’UE che si comportano come se volessero completamente dimenticare il passato.

Si nous continuons à entendre dire que c’est la Pologne qui endosse la responsabilité de la Shoah et de l’éclatement même de la Seconde Guerre mondiale, il faut se le dire ouvertement : nous avons affaire à une régulière et agressive propagande antipolonaise, donc à de l’antipolonisme.

We want to tell you about the extraordinary history of Poland, a country that has not only suffered as few other countries have, but also knew how to use the experience as a source of strength to fight for the most universal human value – freedom.