19. rocznica wejścia Polski do Unii Europejskiej

Dziś mija 19. rocznica przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, Ministerstwo Spraw Zagranicznych podkreśla, że „nasze wsparcie mają państwa, które są na drodze do europejskiej integracji; tylko w pełni zjednoczona Europa może stawić czoła nadchodzącym wyzwaniom”. Polska jest członkiem Unii Europejskiej od 1 maja 2004 r. na mocy Traktatu akcesyjnego podpisanego 16 kwietnia 2003 r. w Atenach, stanowiącego prawną podstawę przystąpienia Polski do Unii Europejskiej.

Najważniejsza jest zjednoczona Europa

.”Dziewiętnaście lat temu, 1 maja 2004 roku, Polska stała się członkiem Unii Europejskiej. Dziś nasze wsparcie mają państwa, które są na drodze w kierunku europejskiej integracji. Tylko w pełni zjednoczona Europa może stawić czoła nadchodzącym wyzwaniom” – napisało Ministerstwo Spraw Zagranicznych w poniedziałek na Twitterze.

„Dziś mija 19. rocznica przystąpienia Polski do Unii Europejskiej” – taki wpis na Twitterze zamieściła Kancelaria Prezydenta RP.

Również kancelaria premiera zwróciła uwagę, że „Polska jest członkiem UE od 1 maja 2004 r. na mocy Traktatu Akcesyjnego podpisanego 16 kwietnia 2003 r. w Atenach – a dzisiaj obchodzimy 19. rocznicę przystąpienia Polski do Unii Europejskiej”.

O Unii Europejskiej pozbawionej ideologicznej walki

.Do rocznicy odniósł się także wicepremier, minister aktywów państwowych Jacek Sasin. „19 lat temu Polska przystąpiła do Unii Europejskiej. Wierzyliśmy, że będzie to wspólnota narodów, oparta na wzajemnej współpracy i wartościach. Taką ją chcemy współtworzyć – pozbawioną ideologicznej walki wymierzonej przeciw słabszym” – napisał Sasin na Twitterze.

O przypadającej w poniedziałek rocznicy naszego przystąpienia do Wspólnoty przypomniały też w mediach społecznościowych m.in.: Ministerstwo Rozwoju i Technologii, Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej. Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej podkreśliło, że „te lata to czas dynamicznego rozwoju, miliardowych inwestycji, skracania gospodarczego i społecznego dystansu, pokoju, integracji, wielu pozytywnych zmian, nowych możliwości dla Polek i Polaków”.

Kancelaria Sejmu zwróciła uwagę, że 19 lat temu Polska wstąpiła do Unii Europejskiej wraz z Cyprem, Czechami, Estonią, Litwą, Łotwą, Maltą, Słowacją, Słowenią i Węgrami. „Wydarzenie to, będące największym w historii rozszerzeniem UE, stanowiło zwieńczenie wieloletniego okresu transformacji po upadku systemu komunistycznego w Europie Środkowej i Wschodniej” – podała Kancelaria Sejmu RP, przypominając jednocześnie przebieg poprzedzającego wejście naszego kraju do Wspólnoty.

Natomiast kancelaria Senatu we wpisie na Twitterze podkreśliła, że 1 maja 2004 r. spełniły się marzenia Polaków o powrocie do wolnego świata i ostatecznego przełamania podziału kontynentu na konkurujące ze sobą wrogie obozy ideologiczne i polityczne.

Polska jest członkiem Unii Europejskiej od 1 maja 2004 r. na mocy Traktatu akcesyjnego podpisanego 16 kwietnia 2003 r. w Atenach, stanowiącego prawną podstawę przystąpienia Polski do Unii Europejskiej.

Wyzwania stojące przed Unią Europejską

.W obliczu obecnych i czekających nas w szybko zmieniającym się świecie politycznych, gospodarczych i społecznych wydarzeń warto pomyśleć o udoskonaleniu działań Unii Europejskiej i wzmocnieniu naszej roli w tych działaniach. Dramatyczne wydarzenia za naszą wschodnią granicą i troska o bezpieczeństwo, w połączeniu z rozbudzonym już prawie 19 lat temu poczuciem obecności Polski w Europie, wymuszają na każdym z nas refleksję nad przyszłością UE, a nad postępowaniem naszego kraju przy współtworzeniu niezbędnych zmian w szczególności – pisze na łamach „Wszystko co Najważniejsze” prof. Michał Kleiber.

W tekście pod tytułem „Kluczowy moment Europy” autor podkreśla, że „postrzegamy zarówno wielkie zalety, jak i poważne problemy związane z działaniami Unii. Te szeroko uznawane zalety to m.in. możliwości współpracy gospodarczej, unijne fundusze wspomagające gospodarczo słabsze państwa członkowskie, otwarte granice czy możliwość podejmowania pracy i kształcenia za granicą. Problemy zaś to np. niedoskonałości w funkcjonowaniu wspólnotowych organów politycznych i administracyjnych, rosnąca świadomość nierównego i niemającego traktatowego uzasadnienia traktowania różnych państw członkowskich przez unijne organy, międzypaństwowe rozbieżności w kluczowych sprawach polityki dotyczącej państw spoza Unii, zwłaszcza na styku bezpieczeństwa i współpracy gospodarczej, rozwiązywanie problemów migracyjnych czy wreszcie narzucanie przez UE trudnych do szybkiego wprowadzenia w życie przez niektóre państwa regulacji w zakresie ochrony klimatu”.