Astronomowie odkryli nową kometę w pasie planetoid

Tajemniczy obiekt, 456P/PANSTARRS, odkryty w pasie planetoid, obszarze Układu Słonecznego, znajdującego się między orbitami Marsa i Jowisza, w 2021 roku został potwierdzony przez naukowców jako kometa pasa głównego.

.Komety pasa głównego to lodowe obiekty znajdujące się w pasie planetoid między Marsem a Jowiszem – nie w zimnym zewnętrznym Układzie Słonecznym, gdzie zwykle najczęściej odkrywane są lodowe ciała. Mają one cechy podobne do komet, takie jak ogony oddalające się od Słońca lub rozmyte chmury, ponieważ ciepło słoneczne odparowuje z nich lód. Po raz pierwszy zostały odkryte w 2006.

Komety pasa głównego należą do większej grupy obiektów Układu Słonecznego znanych jako aktywne asteroidy, które wyglądają jak komety, ale mają orbity podobne do asteroid w ciepłym wewnętrznym Układzie Słonecznym. Ta większa grupa obejmuje obiekty, których chmury i ogony składają się z pyłu wyrzucanego po zderzeniach lub podczas szybkiej rotacji, a nie tylko te, które wyrzucają go z odparowanego lodu. Zarówno komety pasa głównego, jak i aktywne asteroidy są nadal stosunkowo rzadkie, ale naukowcy odkrywają je coraz częściej.

Naukowcy z Planetary Science Institute, Carnegie Institution for Science I Lowell Observatory, pod kierownictwem Henry’ego Hsieha, Scotta Shepparda i Audrey Thirouin, dwukrotnie obserwowali aktywną asteroidę 456P/PANSTARRS za pomocą Magellan Baade Telescope i Lowell Discovery Telescope w 2024 r., aby potwierdzić, że jest ona 14. kometą pasa głównego. Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Research Notes of the AAS.

„Obiekt ten nie jest tylko asteroidą, która doświadczyła jednorazowego zdarzenia, które spowodowało, jej aktywność, ale jest z natury lodowym ciałem, podobnym do innych komet z zewnętrznego Układu Słonecznego” – mówi Hsieh.

Gdyby aktywność komety 456P/PANSTARRS wynikała z czegoś innego niż parowanie lodu, jej ogon powinien pojawić się tylko raz, losowo, a nie wielokrotnie, gdy znajdowała się blisko Słońca. Z drugiej strony, jak tłumaczą astronomowie, lodowy obiekt nagrzewał się za każdym razem, gdy zbliżał się do Słońca, a odparowany lód ciągnął za sobą pył. Gdy ciało niebieskie oddalało się od gwiazdy i ochładzało, aktywność ustawała.

Obserwacje powtarzających się wyrzutów pyłu podczas bliskich zbliżeń do Słońca są obecnie uważane, przez naukowców, za najlepszy i najbardziej niezawodny sposób identyfikacji komet pasa głównego.

.„Wciąż znanych jest bardzo niewiele potwierdzonych komet pasa głównego. Chcemy zwiększyć ich populację, abyśmy mogli uzyskać jaśniejsze wyobrażenie o ich szerszych właściwościach – takich jak na przykład ich rozmiar, czas trwania aktywności i rozmieszczenie w pasie asteroid – aby można je było lepiej wykorzystać do ogólnego śledzenia lodu w Układzie Słonecznym. Potwierdzenie 456P/PANSTARRS, to krok w tą stronę” – podsumowuje Hsieh.

Oprac. EG