Bezpośredni przodek Tyranozaura pochodził z Azji

Nowe badania wskazują, że bezpośredni przodek Tyranozaura przywędrował z Azji do Ameryki Północnej, gdzie ewoluował w jednego z najbardziej znanych dinozaurów.

.Naukowcy z University College London, wskazują, że Tyrannosaurus rex wyewoluował w Ameryce Północnej, ale jego bezpośredni przodek pochodzi z Azji i przekroczył naturalny most lądowy łączący kontynenty ponad 70 milionów lat temu. Badanie zostało publikowane w czasopiśmie Royal Society Open Science,

Paleontolodzy wykazali również, że szybki wzrost wielkości rodziny tyranozaurów (drapieżnych dinozaurów z grupy celurozaurów), a także blisko spokrewnionej grupy zwanej megaraptorami, zbiegł się w czasie z ochłodzeniem globalnego klimatu, który osiągnął szczyt swojej temperatury 92 miliony lat temu.

Sugeruje to, zdaniem badaczy, że Tyrannosaurus rex i jego kuzyni mogli być lepiej przystosowani do chłodniejszego klimatu niż inne grupy dinozaurów w tym czasie, być może z powodu posiadania piór lub bardziej ciepłokrwistej fizjologii.

„Pochodzenie geograficzne Tyranozaura było przedmiotem zaciekłej debaty. Paleontolodzy są podzieleni co do tego, czy jego przodek pochodził z Azji czy Ameryki Północnej. Nasze modelowanie sugeruje, że dinozaury te prawdopodobnie przybyły do Ameryki Północnej z Azji, przekraczając Cieśninę Beringa między dzisiejszą Syberią a Alaską. Jest to zgodne z wcześniejszymi badaniami pokazującymi, że Tyranozaur był bliżej spokrewniony z azjatyckimi kuzynami, takimi jak Tarbozaur, niż z krewnymi z Ameryki Północnej, takimi jak Daspletozaur” – mówi Cassius Morrison z University College London.

Paleontolodzy doszli do wniosku, że sam Tyrannosaurus rex ewoluował w Ameryce Północnej, a konkretnie w Laramidii, zachodniej części kontynentu istniejącej w Kredzie, gdzie powszechnie występował.

W nowym badaniu naukowcy zbadali, w jaki sposób dinozaury z rodziny tyranozaurów i megaraptory przemieszczały się po świecie. Wykorzystali modele matematyczne oparte na skamieniałościach, drzewach ewolucyjnych tych stworzeń oraz geografii i klimacie tamtych czasów. Modele uwzględniału również luki w zapisie kopalnym, włączając niepewność do obliczeń.

Megaraptory są uważane przez badaczy, za najbardziej tajemnicze z dużych, mięsożernych dinozaurów, ponieważ znaleziono niewiele ich skamieniałości. W przeciwieństwie do Tyranozaurów miały one smukłe głowy i długie ramiona, z pazurami o długości do 35 cm.

Naukowcy doszli do wniosku, że megaraptory występowały powszechniej na całym świecie niż wcześniej sądzono, prawdopodobnie narodziły się w Azji około 120 milionów lat temu i rozprzestrzeniły się na Europę, a następnie na duży południowy ląd Gondwany (w tym dzisiejszą Afrykę, Amerykę Południową i Antarktydę). Oznaczałoby to, że żyły one w częściach świata (Europa i Afryka), w których do tej pory nie znaleziono ich skamieniałości.

Możliwe, że ewoluowały inaczej niż tyranozaury i miały inną budowę ciała, ponieważ polowały na inne ofiary. W południowej Gondwanie mogły żywić się młodymi zauropodami, podczas gdy tyranozaury polowały na Triceratopsy, Edmontozaury i Ankylozaury.

Jak wskazują paleontolodzy, zarówno tyranozaury, jak i megaraptory urosły do ogromnych rozmiarów w tym samym czasie, gdy klimat ochłodził się po szczycie globalnych temperatur znanym jako maksimum termiczne kredy (Cretaceous Thermal Maximum) 92 miliony lat temu. Ten szybki wzrost nastąpił po wyginięciu innych drapieżników o znacznych rozmiarach, karcharodontozaurów, które pozostawiły próżnię na szczycie łańcucha pokarmowego. Naukowcy sugerują, że tyranozaury mogły być w stanie lepiej przystosować się do niższych temperatur niż inne grupy dinozaurów.

.„Nasze odkrycia rzuciły światło na to, jak przodek tyranozaura mógł pojawić się w Ameryce Północnej i Południowej w okresie kredy oraz jak i dlaczego dinozaury te urosły tak duże. Prawdopodobnie osiągnęły swoje rozmiary, aby zastąpić równie gigantyczne karcharodontozaury, które wymarły około 90 milionów lat temu. To zapewne usunęło barierę ekologiczną, która uniemożliwiała tyranozaurom wzrost” – podsumowuje Charlie Scherer z University College London.

Oprac. EG