Bioplastik wytwarzany dzięki fotosyntezie
Naukowcy z Japonii opracowali system katalityczny, który, pod wpływem promieni Słońca, z dwutlenku węgla i innego składnika otrzymywanego z biomasy produkuje podstawowy budulec bioplastiku. To krok w kierunku bardziej ekologicznej przyszłości – twierdzą badacze.
Bioplastik wytwarzany dzięki fotosyntezie
.Zespół z Osaka Metropolitan University (Japonia) opracował wynalazek, które może pomóc zarówno w walce z zanieczyszczeniem Ziemi plastikiem, jak i z nadwyżką dwutlenku węgla.
Naukowcy przedstawili działający na zasadzie fotosyntezy system katalityczny, który produkuje kwas fumarowy – kluczowy komponent bioplastiku, stosowanego np. do produkcji opakowań na żywność.
Tradycyjnie wytwarza się go z ropy naftowej, dwutlenku węgla i substancji pochodzących z biomasy.
We wcześniejszych projektach badacze opracowali sposób na jego produkcję z biomasy, z wykorzystaniem energii słonecznej. Udało im się też stworzyć metodę wykorzystującą dwutlenek węgla z atmosfery, jednak jej wydajność pozostawiała wiele do życzenia.
„Ważny krok w stronę zrównoważonej przyszłości”
.W najnowszej publikacji, która ukazała się w piśmie „Dalton Transactions”, badacze przedstawili oparty na chwytających światło porfirynach układ katalityczny, który znacząco podniósł sprawność produkcji pożądanego składnika.
„To duży postęp, jeśli chodzi o złożone bio/fotokatalityczne systemy. To ważny krok w stronę sprawnej syntezy kwasu fumarowego z użyciem odnawialnych źródeł energii. Przybliża on nas do bardziej zrównoważonej przyszłości” – mówi autor wynalazku, prof. Yutaka Amao.
Idea planowania ekologicznego
Świadomość wpływu człowieka na środowisko oraz konieczność rozwagi w tym zakresie w ostatnich latach rośnie. O francuskiej idei planowania ekologicznego na łamach “Wszystko Co Najważniejsze” pisze prof. Aleksander SURDEJ w tekście “Planowanie ekologiczne – ważna idea rodem z Francji“.
“W zakończonej niedawno kampanii prezydenckiej we Francji pojawił się termin planowanie ekologiczne, który podchwycony przez prezydenta Emmanuela Macrona ma stać się motywem przewodnim jego drugiej kadencji prezydenckiej. Czy termin ten używany jest jako kolejne mobilizujące, lecz niejasne hasło, czy też może stać się podstawą wdrażalnego programu społeczno-gospodarczego?”.
“Planowanie ekologiczne nie jest opowieścią o braterstwie wszystkich żyjących stworzeń, lecz ideą projektowania i wdrażania działań, które ukierunkowane są na zmniejszanie skutków zmian klimatu oraz zapobieganie degradacji przyrody, a tym samym na utrzymanie warunków dogodnych dla życia człowieka. Są to działania wyprowadzane z konkretnych, mierzalnych celów i obserwowanych faktów i jako takie stać się mogą podstawą planowania określającego horyzont czasowy i wskaźniki stopnia osiągnięcia tych celów. Przedstawmy sposób myślenia i kilka przykładów, które charakteryzują i ilustrują potencjał planowania ekologicznego”.
“Efekt cieplarniany zidentyfikowany został w 1824 roku przez francuskiego fizyka Josepha Fouriera, który w pracy zatytułowanej Remarques générales sur les températures du globe terrestre et des espaces planétaires wskazał fizykalne podstawy zjawiska wzrostu temperatury na Ziemi. Około 1840 roku inny fizyk francuski Claude Pouillet zidentyfikował dwa podstawowe gazy odpowiedzialne za efekt cieplarniany, a mianowicie dwutlenek węgla (CO2) oraz parę wodną. Pod koniec XIX wieku sformułowano prognozy, że wzrost koncentracji CO2 z 280 do 560 miligramów na metr sześcienny atmosfery może prowadzić do wzrostu temperatury na Ziemi nawet o 4 stopnie Celsjusza – współczesne bardzo złożone modele zmian klimatycznych dają podobne wyniki”.
”Współczesny świat zawdzięcza swój materialny postęp wykorzystaniu węglowodorów do produkcji taniej i powszechnie dostępnej energii, a także, dzięki rozwojowi i odkryciom nauk chemicznych, do produkcji plastiku czy nawozów rolnych” – pisze prof. Aleksander SURDEJ.
PAP/Marek Matacz/Wszystko co Najważniejsze/JT
