Bitwa Warszawska - program obchodów

Obchody 104. rocznicy Bitwy Warszawskiej rozpoczną się 13 sierpnia w konkatedrze Matki Bożej Zwycięskiej z udziałem , nuncjusza apostolskiego w Polsce abp. Antoniego Guido Filipazziego. Centralne uroczystości odbędą się 15 sierpnia r. w Warszawie, Ossowie i Radzyminie.

Bitwa Warszawska – jedna z przełomowych bitew świata

.Bitwa Warszawska uznana za 18. przełomową bitwę w historii świata jest co roku wspominana szczególnie na prawym brzegu Wisły w Warszawie, bowiem to po tej stronie rzeki na przedmieściach miasta rozegrały się 104 lata temu najważniejsze jej etapy. Z uwagi na uznawanie jej biegu za jeden z cudów za wstawiennictwem Maryi – co roku najważniejsze obchody rocznicowe mają charakter religijny.

Centralne uroczystości religijne odbędą się jak co roku 15 sierpnia w Warszawie, Ossowie i Radzyminie. Mszy św. o godz. 10.00 z udziałem władz państwowych, m.in. prezydenta Andrzeja Dudy w stołecznej katedrze polowej Wojska Polskiego będzie przewodniczył biskup polowy Wojska Polskiego Wiesław Lechowicz.

Tego dnia uroczystości w Ossowie rozpoczną się o godz. 8.00 modlitwą przy krzyżu upamiętniającym bohaterską śmierć ks. Ignacego Skorupki. Następnie pod pomnikiem kapelana przy Szkole Podstawowej zostaną złożone kwiaty – poinformowała PAP diecezja warszawsko-praska.

Msza św. w Ossowie pod przewodnictwem metropolity warszawskiego kard. Kazimierza Nycza i z udziałem ordynariusza warszawsko-praskiego bpa Romualda Kamińskiego rozpocznie się o godz. 9.30. Po liturgii odbędzie się Apel Poległych, a ok. godz. 12.00 – zgodnie z tradycją – na polach Ossowskich zaplanowana jest rekonstrukcja Bitwy Warszawskiej 1920 roku.

Po południu uroczystości będą się toczyły na Cmentarzu Żołnierzy Poległych w 1920 r. w Radzyminie. Mszy św. o godz. 17.00 będzie tam przewodniczył bp Jacek Grzybowski.

W rocznicę bohaterskiej śmierci ks. Ignacego Skorupki, 14 sierpnia, obchody rocznicowe zaplanowane są w Ossowie. O godz. 21.00. odbędzie się Apel Poległych przy krzyżu upamiętniającym bohaterską śmierć kapelana w którym weźmie udział szef MON, wicepremier Władysław Kosiniak-Kamysz.

13 sierpnia eucharystii o godz. 18.00 w konkatedrze Matki Bożej Zwycięskiej na warszawskim Kamionku – świątyni będącej wotum za „Cud nad Wisłą” – będzie przewodniczył nuncjusz apostolski w Polsce arcybiskup Antonio Guido Filipazzi.

17 sierpnia uroczystości rocznicowe odbędą się w Mińsku Mazowieckim. 104 lata temu w parafii pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny zatrzymał się gen. Józef Haller, aby podziękować Bogu za otrzymane łaski i za zwycięstwo. Uczynił to przed obrazem Matki Bożej Anielskiej, która od tej chwili zaczęła być nazywana Matką Bożą Hallerowską. Obraz ukoronowano w 2000 roku. Po liturgii polowej odbędzie się Apel Poległych oraz złożenie wiązanek kwiatów.

Ks. Skorupko – kapelan-męczennik wśród walczących żołnierzy

Śmierć ks. Ignacego Skorupki – kapelana 236. ochotniczego pułku piechoty (Legii Akademickiej) – złożonego głównie z gimnazjalistów i studentów – pod Ossowem stała się symbolem bohaterstwa i poświęcenia za ojczyznę.

Duchowny pełnił też m.in. funkcje notariusza warszawskiej kurii metropolitalnej oraz kapelana Ogniska Rodziny Maryi na Pradze. Na wiadomość o zagrożeniu Warszawy ze strony bolszewików wstąpił ochotniczo do wojska. Uzyskał poparcie ze strony kard. Aleksandra Kakowskiego i późnym wieczorem 13 sierpnia wyruszył z koszar na front – przez Ząbki i Rembertów przedostał się do Ossowa pod Wołominem. 14 sierpnia, w czasie jednego z kontrataków na pozycje wroga, duchowny włączył się do boju i zginął.

W wyniku Bitwy Warszawskiej 1920 roku straty strony polskiej wyniosły ok. 4,5 tys. zabitych, 22 tys. rannych i 10 tys. zaginionych. Straty zadane Sowietom nie są znane. Przyjmuje się, że ok. 25 tys. żołnierzy Armii Czerwonej poległo lub zostało ciężko rannych, 60 tys. trafiło do polskiej niewoli, a 45 tys. zostało internowanych przez Niemców.

Dlaczego „Cud nad Wisłą”?

.Bitwa Warszawska uznawana szczególnie za ludzi wierzących za „cud nad Wisłą” bez wątpienia jest jednym z mitów narodowych Polaków. Analizował to na łamach „Wszystko co Najważniejsze” historyk prof. Mariusz WOŁOS. Jego zdaniem już samo powszechnie używane dziś określenie „Bitwa Warszawska” jest dalekie od precyzji, bo niedwuznacznie sugeruje walki na ulicach polskiej stolicy, do których wówczas nie doszło. W sierpniu 1920 r. rozegrała się natomiast bitwa pod Warszawą lub też toczyły się walki na przedpolach Warszawy. „Sformułowanie „Cud nad Wisłą” to już niemal czysta propaganda. Twórcą tego określenia jest Stanisław Stroński, zagorzały i zdeklarowany przeciwnik Józefa Piłsudskiego, publicysta prawicowy, do tego wybitny romanista z akademickim statusem. Modlił się on o „cud Wisły” jeszcze w przededniu najważniejszych starć. Nie był przy tym oryginalny. Jako osoba świetnie oczytana w prasie i literaturze francuskiej nawiązywał po prostu do „cudu Marny” we wrześniu 1914 r., który uratował Paryż, gdy Francuzom udało się odeprzeć oddziały niemieckie niemal na przedpolach swojej stolicy. Analogia była tu wyraźna. W polskich warunkach początek kontrofensywy znad Wieprza, która stała się przełomowym momentem wojny, szybko powiązano ze świętem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przypadającym w Kościele rzymskokatolickim na 15 sierpnia. W ten oto sposób sugerowano, że przed nawałą bolszewicką Polskę uratowały siły wyższe, nadprzyrodzone. Stało to w sprzeczności z piłsudczykowskim (i nie tylko) ujęciem tej samej sprawy, wedle którego dokonać się to miało „męstwem żołnierza, geniuszem wodza” – pisze prof. WOŁOS.

PAP/Magdalena Gronek/WszystkocoNajważniejsze/ad