Brytyjscy żołnierze nie chcą służyć na okrętach podwodnych

Wyzwaniem dla brytyjskiego odstraszania nuklearnego jest spadająca liczba chętnych do służby na okrętach podwodnych – przyznał dowódca Royal Navy, admirał Ben Key.

Okręty podwodne Royal Navy

.Royal Navy dysponuje 10 okrętami podwodnymi – czterema klasy Vanguard, wyposażonymi w pociski balistyczne z głowicami nuklearnymi oraz jednym klasy Trafalgar i pięcioma Astute, które są uzbrojone w pociski konwencjonalne, a nie nuklearne. Szczególnie istotna rola przypada tym pierwszym, bo ich zadaniem jest zapewnienie, że Wielka Brytania w każdym momencie ma możliwość odpowiedzenia na atak nuklearny.

Dlatego też od 1969 roku przynajmniej jeden okręt wyposażony w głowice nuklearne stale znajduje się w nieujawnianym miejscu na morzu. Jednak utrzymanie tego środka odstraszania wymaga wystarczającej liczby marynarzy, którzy są gotowi regularnie spędzać miesiące pod wodą bez możliwości skontaktowania się z domem, często nawet nie wiedząc, gdzie zostaną rozmieszczeni.

Zbyt mało chętnych do służby

.W rozmowie z parlamentarnym tygodnikiem „The House” admirał Key przyznał, że rekrutacja do służby na okrętach podwodnych okazuje się trudna. „Nie zamierzam siedzieć tutaj i mówić, że jesteśmy zalani ludźmi” – powiedział, dodając, że jego zdaniem wynika to z braku debaty na temat tego, co oznacza dla Wielkiej Brytanii bycie mocarstwem nuklearnym.

Ujawnił, że marynarka wojenna inwestuje w zespoły informacyjne, aby wyjaśnić potencjalnym nowym rekrutom, jak wygląda życie na okręcie podwodnym oraz że musi jako całość zabiegać o chętnych do służby.

„W rzeczywistości prowadzimy wojnę o talenty w tym kraju, nie ma w tym wielkiej tajemnicy” – powiedział. „Jednym z wyzwań jest fakt, że obecnie w marynarce, liczącej 29 tys. osób w populacji około 65 milionów, w rzeczywistości jest bardzo niewiele osób, które mają bezpośrednie doświadczenie związane z pochodzeniem z rodziny marynarskiej. Natomiast jeśli spojrzeć 100 lat wstecz, wiele osób miało doświadczenie w rodzinie wojskowej lub marynarskiej” – wyjaśnił admirał Key.

W ramach nowego strategicznego partnerstwem z Australią i Stanami Zjednoczonymi brytyjska marynarka wojenna dąży do rozbudowy floty okrętów podwodnych o napędzie atomowym, co również będzie wymagało większej liczby marynarzy służących na tych jednostkach.

Polska armia

.Ekspert strategii ekonomicznych, Alexandre MASSAUX, na łamach „Wszystko co Najważniejsze” twierdzi, że: „Polska armia jest obecnie jedną z największych armii w Unii Europejskiej, ale może stać się największą, jeśli zostaną spełnione pewne warunki. Przede wszystkim należy zauważyć, że polska armia już w ostatnich latach znacznie się powiększyła. Od 2014 roku budżet obronny Polski systematycznie wzrasta, w 2020 roku osiągnął około 2 proc. PKB. Ten wzrost finansowania pozwolił na modernizację sprzętu i wzmocnienie sił. Do 2022 roku cel ten został ustalony na poziomie 3 proc. Ponadto Polska zainwestowała w szkolenie i rozwój swoich sił zbrojnych. Wprowadzono zaawansowane programy szkoleniowe dla żołnierzy i nawiązano współpracę z innymi państwami europejskimi w celu wzmocnienia zdolności obronnych Polski. Nastąpił również wzrost udziału Polski w misjach UE i NATO. Polska wysłała wojska do Afganistanu, Iraku oraz Bośni i Hercegowiny, a także uczestniczyła w misji NATO w Libii. Ten zwiększony udział w misjach pokazuje, że Polska jest gotowa wziąć większą odpowiedzialność za obronę i bezpieczeństwo w Europie”.

„Za rozbudową polskiej armii stoją również czynniki geopolityczne. Polska graniczy z Ukrainą i Rosją. Jako członek Unii Europejskiej i NATO Warszawa odgrywa ważną rolę w obronie Europy Wschodniej przed potencjalnymi zagrożeniami. W związku z konfliktem ukraińskim jeszcze bardziej wzmacnia swoje siły zbrojne w celu ochrony interesów swoich i sojuszników. Należy również zaznaczyć, że Polska ma duży potencjał rekrutacyjny – liczy ponad 38 mln mieszkańców. Obowiązkowa służba wojskowa została zniesiona w 2010 r.” – pisze Alexandre MASSAUX w tekście „Największa siła militarna Unii Europejskiej„.