Carlo Acutis i Piergiorgio Frassati wkrótce będą świętymi - decyzja papieża Franciszka
Dwóch młodych, świeckich Włochów urodzonych w XX w. czyli błogosławieni Carlo Acutis i Piergiorgio Frassati będą w przyszłym roku ogłoszeni świętymi – zapowiedział 20 listopada papież Franciszek podczas audiencji generalnej na placu św. Piotra w Watykanie.
Kim są Carlo Acutis i Piergiorgio Frassati
.Carlo Acutis i Piergiorgio Frassati zostaną ogłoszeni świętymi dla całego Kościoła katolickiego w roku jubileuszowym 2025 w Rzymie. Carlo – zmarły w 2006 r. na białaczkę młody pasjonat Internetu i informatyki – będzie kanonizowany w niedzielę 27 kwietnia podczas jubileuszowego Dnia Dzieci i Nastolatków, zaś Piergiorgio Frassati – podczas jubileuszowego Dnia Młodzieży zaplanowanego w Rzymie na 28 lipca – 2 sierpnia.
Carlo Acutis miał w chwili śmierci w 2006 r. zaledwie 15 lat. Ten zwykły, pochodzący z Mediolanu chłopak od małego interesował się komputerami i Internetem i jednocześnie od małego wyróżniał się głęboką wiarą. Pomagał spotkanym na ulicach rodzinnego miasta imigrantom, młodszym kolegom w nauce, tworzył strony internetowe dla różnych parafii i chrześcijańskich projektów, organizował wystawy multimedialne o cudach eucharystycznych, które były jego wielką fascynacją. Był bardzo aktywny. Gdy w październiku 2006 r. nagle zachorował początkowo myślano, że to przeziębienie. Gdy jego stan się pogarszał rodzice zabrali go do szpitala, gdzie zdiagnozowano u niego ostrą białaczkę nimfoblastyczną. Zmarł w 72 godziny od postawienia diagnozy 12 października 2006 r. Jego proces beatyfikacyjny ruszył w 2013 r. a w 2020 w Asyżu papież Franciszek ogłosił go błogosławionym.
Kanonizacja będzie możliwa, ponieważ rozpoznano niezbędny do niej cud uzdrowienia Valerii z nieodwracalnej śpiączki – młodej dziewczyny z Kostaryki. W 2022 r. w trakcie studiów we Florencji Valeria spadła z roweru, doznała rozległego urazu mózgu i zapadła w śpiączkę. Lekarze nie dawali jej szans na wybudzenie i dalsze samodzielne życie. Mama Valerii słyszała jednak o Carlo Acutisie i 6 dni po wypadku pojechała do Asyżu, gdzie pochowany jest ten błogosławiony i spędziła cały dzień na modlitwach o uzdrowienie córki za jego wstawiennictwem. Jeszcze tego samego dnia wieczorem odebrała telefon ze szpitala, że z niewyjaśnionych przyczyn Valeria zaczęła samodzielnie oddychać, po czym odzyskała świadomość i zaczęła wracać do zdrowia. Papież zatwierdził to zdarzenie jako cud niezbędny do ogłoszenia kanonizacji Carla.
Z kolei Piergiorgio Frassati miał w chwili śmierci w 1925 r. zaledwie 24 lata. Pochodził z bogatej rodziny Frassatich w Turynie. On z kolei całe swoje życie poświęcił pomocy chorym i najuboższym, opiekując się nimi zarówno materialnie, jak i duchowo. Aktywność tę łączył z głęboką wiarą i pasjami zwykłymi dla młodego chłopaka: był świetnie wysportowany, trenował wspinaczkę górską. Angażował się w formację w Akcji Katolickiej – młodym wówczas ruchu dla katolików świeckich. Był lubiany przez rówieśników: spontaniczny, ze sporym poczuciem humoru.
Zmarł, podobnie jak Carlo Acutis – również nagle: zaraził się chorobą Hainego-Mediny od jednego ze swoich podopiecznych. Jego niezwykłość otoczenie rozpoznało w dniu pogrzebu, gdy do trumny z ciałem Piergiorgio zaczęły ściągać tłumy bezdomnych, chorych, ludzi z marginesu.
Na ogłoszenie błogosławionym czekał znacznie dłużej niż Carlo – beatyfikował go papież Jan Paweł II w 1990 r. Jego grób znajduje się w katedrze w Turynie.
Oprac. Anna Druś/WszystkocoNajważniejsze
