Czy historyczne ogrody przy katedrze Notre-Dame znikną?

Paryskie merostwo przewidziało utworzenie ogólnodostępnych trawników w miejscu, gdzie znajdują się historyczne ogrody katedralne. Plan zakłada między innymi wycięcie drzew, z których trzy oznaczone są jako „o szczególnej wartości”. Zmianie sprzeciwiają się tysiące Francuzów – podało „Le Figaro”.

Petycja ratująca ogrody

.Petycję „Sauvons les squares de Notre-Dame!” („Ratujmy skwery Notre-Dame!”), sprzeciwiającą się utworzeniu trawników i stref piknikowych w miejscu ogrodów, będących częścią dziedzictwa Notre-Dame, podpisało 40 000 osób.

Zmiana katedralnych ogrodów związana jest z trwającymi pracami nad odbudową samej katedry Notre-Dame, zniszczonej przez pożar 15 kwietnia 2019 roku.

„Oszczędzone przez ogień, który zniszczył dach Notre-Dame, ogrody katedralne są dziś zagrożone przez projekt paryskiego merostwa” – pisze w „Le Figaro” Didier Rykner, historyk sztuki i założyciel magazynu internetowego „Tribune de l’art”.

Historyczne ogrody

.Historyk sztuki przypomina, że ponad 81 proc. osób, uczestniczących w zorganizowanych przez władze Paryża konsultacjach społecznych, opowiedziało się za odtworzeniem historycznego wyglądu skweru przy katedrze Notre-Dame. „Utworzony przez prefekta Rambuteau na początku lat 40. XIX wieku, otoczony ogrodzeniem, który pozwala je zamknąć na noc, ozdobiony kwietnikami, z wieloma drzewami, zwłaszcza lipami, regularnie przycinanymi i bogatymi w trzy drzewa oznaczone jako „o szczególnej wartości”, ze starymi ławkami i latarniami, ten ogród pozostawał jednym z najpiękniejszych w Paryżu, jednym z niewielu zarządzanych przez merostwo, który nie był „pomyślany na nowo”, czyli który nie był przekształcony w działkę, z utartymi trawnikami i wielkimi plastikowymi koszami na śmieci” – stwierdził Didier Rykner.

Według władz Paryża nowy projekt ma sprzyjać obecności roślinności w stolicy i pozwolić na przekształcenie dwóch skwerów katedralnych w jeden wielki ogród, otwarty dla wszystkich.

„Jeśli chodzi o roślinność, chcielibyśmy zrozumieć, co oznacza, że kwietniki i krzewy całkowicie znikną, aby zostawić jedynie trawniki ogólnodostępne, gdzie będzie można piknikować i usiąść w dzień i w nocy? Wiemy, jak będą wyglądały potem te trawniki, wystarczy zobaczyć, co się dzieje wszędzie, gdzie udostępniono trawniki w Paryżu w miejscach bardzo uczęszczanych, na przykład na Polach Marsowych” – odpowiada Didier Rykner w artykule dla „Le Figaro”.

Ogólnodostępne trawniki

.„Przekształcenie skwerów w strefy ogólnodostępne wymaga usunięcia ogrodzenia, które je otacza i tym samym pozbawienia ich historycznego wyglądu. Czy godnym jest otwarcie w dzień i w nocy skweru, będącego miejscem spokoju i modlitwy, aby przekształcić go w wielką strefę piknikową i imprezową?” – dodaje.

Historyk sztuki przypomina również, że w planach władz Paryża jest wycięcie drzew w ogrodach katedralnych, łącznie z trzema drzewami oznaczonymi jako „o szczególnej wartości”. „Wycięcie drzewa o szczególnej wartości po to, by utworzyć strefę piknikową, oto podsumowanie projektu władz Paryża” – twierdzi Rykner.

Katedra Notre-Dame została zniszczona w wyniku pożaru 15 kwietnia 2019 roku. Wieczorem w dniu, w którym wybuchł pożar, prezydent Francji Emmanuel Macron ogłosił odbudowanie katedry do 2024 roku. Po zabezpieczeniu konstrukcji przed zawaleniem w 2021 roku przystąpiono do prac nad rekonstrukcją zniszczonych części. Odbudowano już m.in. skrzyżowanie naw, a w warsztatach w całej Francji restaurowane są m.in. zniszczone witraże, organy i obrazy.

Francuska tożsamość

.Francuski pisarz, felietonista „Le Figaro”, Éric ZEMMOUR, na łamach „Wszystko co Najważniejsze” zauważa, że: „Kontemplując płonącą iglicę Notre-Dame, myślę jak wszyscy o Victorze Hugo. Gdy w latach 30. xix wieku zainicjował akcję ratowania katedry, groziła jej kompletna ruina. Iglica wzniesiona w xiii wieku została rozebrana w czasie rewolucji. Ludwik Filip, Mérimée, Viollet-le-Duc usłyszą wołanie pisarza. Hugo pisze i przekonuje: „Każda budowla ma dwa aspekty: przeznaczenie i piękno. O przeznaczeniu decyduje właściciel, ale piękno należy do wszystkich. Bezprawiem jest więc pozwolić na jej zniszczenie”.

„Obrona i ochrona śladów francuskiego piękna jest obroną i ochroną francuskiej tożsamości. Nie można powtarzać, że tożsamość jest zagrożona, jeśli nie robi się nic, aby ochronić i zachować pewną ideę piękna Francji. Musimy odnaleźć to, czym kierowali się Mérimée i Viollet-le-Duc. Co przyświecało Malraux w latach 60. ubiegłego wieku, gdy ratował dziedzictwo urbanistyczne kamienic i pałaców zagrożonych zawaleniem” – pisze Éric ZEMMOUR w tekście „Łzy historii„.

PAP/Julia Mistewicz/WszystkocoNajważniejsze/eg