Czy odległe supernowe wpływają na ewolucję na Ziemi

Między 2 a 3 milionami lat temu, liczba gatunków wirusów infekujących ryby w wschodnioafrykańskim jeziorze Tanganika znacznie się zwiększyła, w nowym badaniu naukowcy sugerują, że mogło to zostać spowodowane przez eksplozję gwiazdy. Co wskazywałoby, że odległe supernowe mogą wpływać na ziemską ewolucję.

.W ramach nowego badania, opublikowanego w czasopiśmie The Astrophysical Journal Letters, prowadzonego przez naukowców z University of California – Santa Cruz, pod kierownictwem Caitlyn Nojiri, Enrico Ramireza-Ruiza i Noémie Globus, przeanalizowano izotopy żelaza w celu zidentyfikowania supernowej sprzed 2,5 miliona lat, która mogła by wpłynąć na życie na Ziemi.

Naukowcy powiązali tę gwiezdną eksplozję z falą promieniowania, która uderzyła w Ziemię w tym samym czasie i twierdzą, że eksplozja była wystarczająco silna, aby płynąć na DNA żywych stworzeń – prawdopodobnie doprowadzając wirusy w jeziorze Tanganika do mutacji w nowe gatunki.

„Bardzo odległe wydarzenia, takie jak supernowe, mogą wpływać na nasze życie lub na to czy jakaś planeta nadaje się do zamieszkania” – podkreśla Caitlyn Nojiri z University of California – Santa Cruz.

Naukowcy znaleźli na dnie jeziora radioaktywną formę żelaza wytwarzaną przez supernowe. Zbadali wiek pierwiastka, znanego jako żelazo-60, sprawdzając, ile z niego rozpadło się już na formy nieradioaktywne. Cząstki różniły się wiekiem wskazując na dwa różne okresy. Niektóre atomy powstały 2,5 miliona lat temu, podczas gdy inne miały 6,5 miliona lat.

Następnie prześledzili pochodzenie żelaza z porównując z ruchami ciał niebieskich w przeszłości. Obecnie Układ Słoneczny znajduje się w środku ogromnego obszaru względnie otwartej przestrzeni zwanej jako Bąbel Lokalny.

Ziemia znalazła się w obszarze bańki i przeszła przez bogate w pył gwiezdny środowisko około 6,5 miliona lat temu i w ten sposób na planecie znalazło się starsze żelazo-60. Następnie, między 2 a 3 milionami lat temu, jedna z sąsiednich gwiazd eksplodowała z ogromną siłą, dostarczając drugą porcję tego radioaktywnego pierwiastka.

„Żelazo-60 jest sposobem na prześledzenie, kiedy miały miejsce supernowe. Uważamy, że między dwoma a trzema milionami lat temu w pobliżu miał właśnie miejsce taki wybuch” – mówi Nojiri.

.Badacze przeprowadzili symulację wyglądu supernowej i odkryli, że promieniowanie kosmiczne uderzało w Ziemię jeszcze przez 100 tysięcy lat po eksplozji. Zdaniem naukowców model ten wyjaśnia również wcześniej zarejestrowany skok promieniowania uderzającego w Ziemię w tym czasie, co od lat zastanawiało astronomów.

Oprac. EG