Dlaczego ogromne prehistoryczne kangury wyginęły?

Naukowcy po zbadaniu starożytnych skamieniałości stwierdzili, że duże prehistoryczne kangury wyginęły, gdy bujne lasy deszczowe Australii zamieniły się w pustynię.

.Ważący aż 170 kilogramów, prawie dwa razy więcej niż największy współcześnie żyjący kangur – wymarły „Protemnodon” zamieszkiwał tereny Australii ponad 5 milionów lat temu.

Naukowcy z Queensland Museum byli w stanie odtworzyć zwyczaje żerowania jednej populacji, dopasowując substancje chemiczne, które przetrwały w skamieniałych zębach do niedawno odkrytych skał z okresu, w którym żyły prehistoryczne kangury. Podobieństwa w składzie chemicznym pomogły paleontologom określić, jak daleko te wymarłe zwierzęta przemieszczały się w poszukiwaniu pożywienia. Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie PLOS One.

„Przypomina to nieco starożytny nadajniki GPS. Moglibyśmy użyć skamieniałości i zawartych w nich związków chemicznych do śledzenia tych wymarłych istot, gdzie się poruszały, co jadły, w jakich grupach żyły i jak umierały. Dzięki zapisowi kopalnemu mogliśmy lepiej poznać te prehistoryczne kangury” – mówi Scott Hocknull z Queensland Museum.

Naukowcy odkryli, że te pokaźnych rozmiarów zwierzęta żyły zielonych lasach deszczowych, które zajmowały powierzchnię Australii w tamtym czasie. Paleontolodzy wskazują również, że nie migrowały one daleko w poszukiwaniu pożywienia.

Lasy deszczowe na kontynencie australijskim, jak wskazują badacze, zaczęły usychać około 300 tysięcy lat temu, gdy klimat regionu stawał się coraz bardziej suchy i gorący.

„To, że prehistoryczne kangury nie migrowały zbyt dużo i zajmowały swoje terytorium w czasie poważnych zmian klimatycznych 300 tysięcy lat temu, prawdopodobnie przyczyniło się do ich śmierci” –wskazują naukowcy.

Jak wskazują badacze przedstawiciele ogromnych kangurów przetrwali jednak w innych pobliskich regionach świata jak na przykład w Papui Nowej Gwinei, a ostatnie ich populacje wymarły dopiero około 40m tysięcy lat temu.

„Te nowe niezwykłe techniki analizy chemicznej, które zostały wykorzystane w tym badaniu będą mogły być wykorzystane do lepszego zrozumienia zniknięcia prehistorycznej australijskiej megafauny” – twierdzi Anthony Dosseto Wollongong Isotope Geochronology Lab.

Prehistoryczne gatunki ogromnych rozmiarów jeżozwierzy, ważące ponad dwie tony torbacze podobne do wombatów i potężne, mięsożerne jaszczurki niegdyś wędrowały po kontynencie australijskim.

.„Debata na temat wyginięcia australijskiej megafauny trwa od dziesięcioleci, ale teraz możemy spojrzeć na nią z perspektywy indywidualnej i każdego gatunku z osobna” – podsumowuje Anthony Dosseto.

Oprac. EG