Drzemki sprzyjają lepszemu rozwojowi pamięci u małych dzieci

Badanie, opublikowane w czasopiśmie naukowym „Child Development”, wykazało, że połączenie drzemki i snu w ciągu nocy polepsza pamięć u małych dzieci.

.Zgodnie z wynikami najnowszych badań drzemka jest korzystna dla przetwarzania pamięci we wczesnym dzieciństwie. Badanie, opublikowane w „Child Development„, wykazało, że połączenie drzemki i snu w ciągu nocy poprawia odzyskiwanie wspomnień emocjonalnych w porównaniu do samego snu w ciągu nocy. Odkrycia podkreśla rolę jaką pełnią drzemki we wspieraniu pamięci i przetwarzania emocjonalnego u małych dzieci, informuje portal PsyPost.

Drzemki poprawiają pamięć u dzieci

.Badanie miało na celu zbadanie wpływu drzemki na konsolidację pamięci emocjonalnej we wczesnym dzieciństwie. W szczególności naukowcy chcieli ustalić, czy drzemki chronią wspomnienia emocjonalne przed zakłóceniami, wskazującymi na konsolidację, czy też drzemki tylko przygotowują wspomnienia do konsolidacji podczas nocnego snu. Badanie koncentrowało się na wspomnieniach emocjonalnych w dziedzinie społecznego uczenia się.

„Do zadania tego pytania doprowadziły nas dwa kierunki. Po pierwsze, nasza praca nad drzemkami u dzieci pokazała nam, że drzemki w tym wieku (wiek przedszkolny, 3-5 lat) przynoszą korzyści w nauce. Po drugie, nasza praca z dorosłymi pokazała nam, że sen jest naprawdę ważny dla przetwarzania pamięci emocjonalnej. To skłoniło nas do zastanowienia się, czy drzemki u dzieci wpływają korzystnie na przetwarzanie emocjonalne” – wyjaśniła autorka badania Rebecca Spencer, profesor nauk psychologicznych i nauk o mózgu na Uniwersytecie Massachusetts w Amherst.

Mali uczestnicy badania

.W badaniu wzięło udział 63 uczestników w wieku od 33 do 67 miesięcy, zapisanych do przedszkoli w zachodnim Massachusetts. Kwalifikujące się dzieci miały normalny lub skorygowany do normalnego wzrok i nie zgłaszano zaburzeń rozwojowych, uczenia się, snu ani neurologicznych. Uczestnicy zostali podzieleni na dwie grupy: grupę interferencyjną i grupę nieingerencyjną. Grupy zostały dopasowane pod względem wieku, płci, dochodów gospodarstw domowych oraz rasy/etniczności. Nie było znaczących różnic w długości drzemki ani zwyczaju drzemki między grupami. Zgłaszana przez dzieci senność i nastrój były również podobne w warunkach drzemki i budzenia.

Badanie obejmowało trzy fazy rozpoznawania: rozpoznawanie natychmiastowe, opóźnione i 24-godzinne. Natychmiastowe rozpoznanie nastąpiło zaraz po fazie kodowania, rozpoznanie opóźnione miało miejsce około 30 minut po drzemce dziecka lub równoważnym okresie czuwania, a rozpoznanie 24-godzinne nastąpiło następnego ranka, około 24 godziny po fazie kodowania.

Po jakim czasie drzemki przynoszą korzyści w nauce?

.Spencer i jej współpracownicy odkryli, że drzemka (bez ingerencji) przynosiła natychmiastowe i następnego dnia korzyści dla wydajności pamięci emocjonalnej dzieci. W grupie z zakłóceniami drzemki wykazywały mieszane wyniki w zależności od emocjonalnej wartościowości twarzy, podczas gdy w grupie bez zakłóceń drzemki konsekwentnie poprawiały dokładność pamięci w okresie 24 godzin. Mówiąc najprościej, uczestnicy, którzy zdrzemnęli się poprzedniego dnia, wykazywali lepsze rozpoznawanie twarzy. Zdaniem naukowców sugeruje to, że połączenie drzemki i snu w ciągu nocy poprawia odzyskiwanie wspomnień emocjonalnych w porównaniu do samego snu w ciągu nocy.

Wnioski naukowców płynące z badania

.„To badanie pokazuje nam, że drzemki są ważne w tym wieku” – powiedział Spencer portalowi PsyPost. „Wspomagają pamięć i przetwarzanie emocjonalne, a tych funkcji nie można nadrobić nocnym snem – większość dzieci potrzebuje zarówno drzemek, jak i nocnego snu, a kiedy je wstrzymujemy, ich pamięć i reaktywność emocjonalna mogą być zagrożone”.

„Tak więc, dopóki dziecko nie będzie gotowe do wyjścia z domu, nie powinniśmy go naciskać. Jest to szczególnie ważne, ponieważ wraz z przejściem do powszechnego przedszkola, te przedszkola nie zawsze pozwalają na drzemkę, co może być przeciwne do korzyści płynących z przedszkola”.

Nauka jest możliwa w każdym wieku

.O tym, iż starszy wiek nie jest przeszkodą uniemożliwiającą dalszą naukę na łamach „Wszystko Co Najważniejsze” pisze Alice LATIMIER w tekście „Mózg może się uczyć w każdym wieku. O tym, że na naukę nigdy nie jest za późno„.

„Ekipa Any Ines Ansaldo, badaczki w dziedzinie psychologii w klinice geriatrycznej w Montrealu (Kanada) interesowała się uczeniem się drugiego języka przez osoby dorosłe. Badacze poprosili osoby niemówiące językiem hiszpańskim (grupę składającą się z młodych, pełnoletnich osób oraz grupę osób w wieku powyżej 65 roku), żeby w ciągu trzech tygodni nauczyli się 100 hiszpańskich słówek. W czasie testu kończącego doświadczenie, osoby starsze uzyskiwały porównywalne z osobami młodymi czasy odpowiedzi oraz ilość poprawnych odpowiedzi, co dowiodło temu, że obie grupy mają podobną wydajność uczenia się”.

.„A to, co sprawdza się w przypadku mowy i umiejętności deklaratywnych (świadomych), sprawdza się również w przypadku umiejętności proceduralnych (nieświadomych, związanych z gestami i ruchami). Badając możliwości mózgu osób starszych, powtórzono z tymi samymi grupami osób wspomniane wcześniej doświadczenie z żonglowaniem. Rezultat, w przypadku starszej grupy, okazał się mniej wydajny, ale zaobserwowano to samo zjawisko plastyczności mózgu. Innymi słowy, uczenie się żonglowania okazało się mniej skuteczne u osób starszych, ale ślady w mózgu związane z tym procesem były jak najbardziej obecne” – pisze Alice LATIMIER.

PAP/WszystkoCoNajważniejsze/MJ