Dziecięce pochówki i broń z XVII wieku. Sensacyjne odkrycie na Wawelu

Trzy dziecięce pochówki i fragment broni odkryli archeolodzy na dziedzińcu zewnętrznym Zamku Królewskiego na Wawelu, w okolicy nieistniejącego już kościoła św. Jerzego.

Dziecięce pochówki i broń z XVII wieku

.Prace w rejonie gotyckiej, zburzonej w XIX-wieku świątyni, rozpoczęły się w pierwszej połowie maja. Ich głównym celem jest zweryfikowanie hipotezy, według której pod dawnym gotyckim kościołem św. Jerzego może znajdować się wczesnośredniowieczna świątynia pod tym samym wezwaniem.

Badania przyniosły na początku inne odkrycia. Jak poinformował dyrektor Zamku Królewskiego na Wawelu prof. Andrzej Betlej, w rejonie prezbiterium kościoła archeolodzy natrafili na trzy dziecięce pochówki datowane prawdopodobnie na wiek XVII. Znaleziono również fragment broni. Przedmiot jest obecnie oczyszczany, ale według wstępnych hipotez może być to kord.

„Prace są kontynuowane, czekamy, czy uda się znaleźć coś więcej. Jest duża szansa, że rzeczywiście uda się zweryfikować hipotezę, a może odnaleźć właśnie ten wczesnośredniowieczny kościół” – powiedział prof. Betlej. Wskazał, że działania archeologów są kontynuacją prac zakończonych w 1965 roku. Wówczas nie przebadano całości terenu, ale znaleziono zabytkowe fragmenty, które sugerowały, że przed powstaniem gotyckiego kościoła mogła w tym miejscu istnieć inna budowla. W ostatnim czasie na Wawelu przeprowadzono badania radarowe i wytypowano areały do dalszych prac.

Wczesnośredniowieczne artefakty z XVII wieku

.To kolejne odkrycia archeologiczne na Zamku Królewskim na Wawelu w ostatnich latach. W 2023 i 2024 roku podczas badań poprzedzających budowę nowej podziemnej trasy zwiedzania odsłonięto 12-metrowy odcinek reliktów wczesnośredniowiecznego wału datowanego na XI wiek, pozostałości paleniska, odkryto także przedmioty codziennego użytku – gliniane fajki, flet w kształcie ptaka, zbiór monet, części stroju i metalowe ozdoby.

Regularne wykopaliska rozpoczęto na zamku w latach 50. XX wieku. Wawelscy archeologowie wydobyli m.in. elementy uzbrojenia używane przez wojów broniących wzgórza, używane przez mieszkańców wzgórza naczynia kuchenne, sztućce, foremki do ciast, buty, zabawki, fajki, monety, dewocjonalia, szklane kałamarze, cyrkle i instrumenty. Odkryte artefakty można obejrzeć na stałych ekspozycjach: „Miasteczko wawelskie” i „Międzymurze. Podziemia Wawelu”.

Narodziny archeologii

.Na temat narodzin archeologii na przełomie XVIII i XIX wieku na łamach “Wszystko Co Najważniejsze” pisze prof. Jean WINAND w tekście “Egipt przed Champollionem“.

“Wyprawa do Egiptu, prowadzona przez młodego generała Bonaparte pod koniec XVIII wieku, odnowiła zainteresowanie starożytnym Egiptem. Przypadkowe wydarzenie miało wreszcie rozwikłać tajemnicę hieroglifów. W czerwcu 1799 r. w Rosetcie odkryto kamienną płytę z okresu ptolemejskiego, z wyrytym tekstem dekretu wydanego w 196 roku przed Chrystusem. Napisali go kapłani ze świątyni w Memfis w różnych wersjach: pismem hieroglificznym, demotycznym i po grecku”.

“Zainteresowanie tym archeologicznym znaleziskiem szybko rozeszło się po świecie. W istnym wyścigu do rozszyfrowania, który miał trwać nieco ponad dwadzieścia lat, głównymi konkurentami byli Silvestre de Sacy, Johan David Åckerblad, Thomas Young i oczywiście Jean-François Champollion”.

“Champollion wyróżniał się na tle swoich poprzedników wnikliwym podejściem do kultury egipskiej i dogłębną znajomością języka koptyjskiego; badaniom Koptów poświęcił wiele lat życia. Po raz pierwszy pokazał, że pisma hieratyczne i demotyczne były uproszczeniami pisma hieroglificznego. Relacje między tymi pismami pozwoliły mu dostrzec fonetyczny wymiar pisma hieroglificznego”.

.”Właśnie to odkrycie jest pamiętane jako „odszyfrowanie” 27 września 1822 roku. Champollion zdołał odczytać na kamieniu z Rosetty zapisane fonetycznie imię Ptolemeusza. W swojej pracy Précis du système hiéroglyphique des anciens Égyptiens, opublikowanej w 1824 roku, udowodnił, że pismo egipskie składało się nie tylko ze znaków ideograficznych. Wyliczył 864 odrębne znaki hieroglificzne, które składają się na złożony system: „pismo, które jest jednocześnie figuratywne, symboliczne i fonetyczne”. Gdy po wyprawie do Egiptu wrócił do Francji, w 1831 r. utworzono dla niego katedrę archeologii egipskiej w Collège de France, co dało początek akademickiej egiptologii” – pisze prof. Jean WINAND.

LINK DO TEKSTU: https://wszystkoconajwazniejsze.pl/prof-jean-winand-egipt-przed-champollionem/

PAP/MJ