Europejczycy boją się nadlatujących asteroid

Europejska Agencja Kosmiczna podała, że przeprowadzono ostatnie testy nowego teleskopu Flyeye, zbudowanego przez ESA i firmę OHB Italia. Zainspirowany budową oka muchy instrument będzie przeglądał niebo w poszukiwaniu nowych asteroid i komet, w tym tych, które mogą stwarzać zagrożenie dla Ziemi.

Teleskopy Flyeye ESA będą pełnić rolę systemu wczesnego ostrzegania

.Flyeye w jednym ujęciu może sfotografować obszar nieba o powierzchni 200 razy większej niż Księżyc w pełni, zachowując jednocześnie wysoką jakość obrazu.

Jak wyjaśnili specjaliści ESA, teleskop jest wyposażony w lustro główne o średnicy jednego metra, które wychwytuje światło dzielone następnie na 16 oddzielnych kanałów wyposażonych w kamery zdolne do wykrywania bardzo słabych obiektów.

Podobnych urządzeń ESA zapowiada więcej.

„W przyszłości pracować będzie sieć składająca się z maksymalnie czterech teleskopów Flyeye, rozmieszczonych na półkuli północnej i południowej. Pozwoli to jeszcze bardziej poprawić szybkość i kompletność automatycznych przeglądów nieba oraz zmniejszyć zależność od dobrej pogody typową dla pojedynczych lokalizacji” – powiedział Ernesto Doelling z ESA, kierownik projektu Flyeye.

„Im wcześniej dostrzeżemy potencjalnie niebezpieczne asteroidy, tym więcej będziemy mieli czasu na ich ocenę i – jeśli zajdzie taka potrzeba – przygotowanie odpowiedzi. Teleskopy Flyeye ESA będą pełnić rolę systemu wczesnego ostrzegania, a ich odkrycia będą udostępniane globalnej społeczności zajmującej się obroną planetarną” – dodał Richard Moissl, szef Biura ds. Ochrony Planetarnej ESA.

Obiekty wykryte przez Flyeye będą następnie weryfikowane przez należące do ESA Near-Earth Object Coordination Centre (NEOCC) i dokładnie sprawdzane pod kątem bezpieczeństwa dla naszej planety.

Wykonane w ramach testu zdjęcia nieba nad wzgórzami Matery we Włoszech to dowód, że teleskop Flyeye jest gotowy do rozpoczęcia misji – twierdzą eksperci. Wkrótce instrument zostanie przetransportowany na swoje miejsce przeznaczenia – na Monte Mufara na Sycylii.

Teleskop Hubble’a zobrazował gromadę otwartą w gwiazdozbiorze Kila

.Naukowcy za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a uchwycił gromadę otwartą oznaczoną jako Westerlund 2, znajdująca się w gwiazdozbiorze Kila.

Jak tłumaczą badacze z ESA, na zdjęciu z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a znajduje się otwarta gromada gwiazd znana jako Westerlund 2. Obiekt ten składa się z około 3 tysięcy gwiazd i jest położony w Obszarze H II (obłok zjonizowanego gazu, głównie wodoru i plazmy, w którym powstają nowe gwiazdy), który został oznaczony jako Gum 29 i znajduje się on ponad 20 tysiecy lat świetlnych od Układu Słonecznego w gwiazdozbiorze Kila.

Westerlund 2 jest trudna do zaobserwowania, ponieważ jest otoczona pyłem, ale kamera Wide Field Camera 3, na pokładzie Hubble’a przebiła się przez zasłonę w świetle bliskiej podczerwieni, dając astronomom wyraźny widok na gromadę. Pole widzenia Teleskopu pozwoliło dostrzec gęstą koncentrację gwiazd w centrum całej struktury, której średnica wynosi zaledwie około 10 lat świetlnych.

Ten obszar powstawania młodych gwiazd ma zaledwie około dwóch milionów lat, ale zawiera jedne z najjaśniejszych, najgorętszych i najbardziej masywnych gwiazd, jakie kiedykolwiek odkryto. Niektóre z najbardziej masywnych z nich tworzą rozległe zagłębienia w otaczającym je materiale, uwalniając strumienie światła ultrafioletowego i naładowanych cząstek o dużej prędkości, znane jako wiatry gwiazdowe. Wpływają one otaczający obłok wodoru, w którym narodziły się gwiazdy i są odpowiedzialne za niezwykłe kształty obłoków gazu i pyłu całej struktury.

Kil (łac. Carina) jest 34. co do wielkości, gwiazdozbiorem nieba południowego. Tworzył on w przeszłości, wraz z konstelacjami Żagla, Rufy oraz Kompasu, gwiazdozbiór Argo. Został podzielony na kilka mniejszych z powodów praktycznych – zajmował zbyt wielki obszar na niebie. W Polsce konstelacja jest niewidoczna. Liczba gwiazd widocznych w niej gołym okiem wynosi około 110. W gwiazdozbiorze tym leży druga co do jasności (po Syriuszu) gwiazda na nocnym niebie – Kanopus, a także niezwykle masywna Eta Carinae.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Tekst dostępny na łamach Wszystko co Najważniejsze

PAP/MB