Gwiazdozbiór Hydry uchwycony przez Teleskop Hubble’a

gwiazdozbiór Hydry

Astronomowie za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zobrazowali skrawek nieba, w którego skład wchodzi gwiazdozbiór Hydry. Przedstawione gwiazdy i galaktyki rozciągają się na ogromne odległości.

.Jak tłumaczą astronomowie z NASA, obiekty na tym zdjęciu, które znajdują się najbliżej Ziemi, to gwiazdy w naszej galaktyce Drogi Mlecznej. Można je łatwo zidentyfikować dzięki „kolcom dyfrakcyjnym” – liniom, które wychodzą z jasnych źródeł, takich jak pobliskie gwiazdy, w wyniku interakcji ich światła z lustrem wtórnym Hubble’a. Obiekt, który znajduje się tuż za krawędzią widocznej niebieskiej galaktyki, znajduje się w odległości zaledwie 3 230 lat świetlnych od Ziemi, co zostało zmierzone przez kosmiczne obserwatorium ESA Gaia.

Fot. ESA/Hubble, NASA, and D. Erb

.Za nią znajduje się galaktyka o nazwie LEDA 803211, zamieszkująca gwiazdozbiór Hydry. Oddalona o 622 miliony lat świetlnych, jest na tyle blisko, że jej jasne jądro jest wyraźnie widoczne, podobnie jak liczne gromady gwiazd rozrzucone wokół jej niejednolitego dysku. Wiele z bardziej odległych galaktyk w tym kadrze wygląda jak gwiazdy, bez dostrzegalnej struktury, ale bez kolców dyfrakcyjnych gwiazd w naszej galaktyce.

Jak podkreślają naukowcy, spośród wszystkich galaktyk w tym kadrze wyróżnia się jedna para – gładka złota struktura otoczona niemal kompletnym pierścieniem w prawym górnym rogu zdjęcia. Ta ciekawa konfiguracja jest wynikiem soczewkowania grawitacyjnego, które zniekształca i powiększa światło odległych obiektów. Einstein przewidział zakrzywienie czasoprzestrzeni przez materię w swojej ogólnej teorii względności, a galaktyki pozornie rozciągnięte w pierścienie, takie jak ten na zdjęciu, nazywane są właśnie pierścieniami Einsteina.

Przybliżona przez soczewkowanie galaktyka, której obraz przypomina pierścień, leży niewiarygodnie daleko od Ziemi – obecnie obserwowana jest taka, jaka była, gdy Wszechświat miał zaledwie 2,5 miliarda lat. Galaktyka działająca jako soczewka grawitacyjna znajduje się prawdopodobnie znacznie bliżej. Niemal idealne dopasowanie obu obiektów jest konieczne, abybadacze mogli uchwycić ten rzadki rodzaj wglądu w kosmiczne życie we wczesnym Wszechświecie.

.Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Oprac. EG

Materiał chroniony prawem autorskim. Dalsze rozpowszechnianie wyłącznie za zgodą wydawcy. 11 stycznia 2025
Fot. ESA/Hubble, NASA, and D. Erb