W prowincji Kadyks, we wspólnocie autonomicznej Andaluzji, na południu Hiszpanii zespół archeologów odnalazł budowle, które mają być dziełem starożytnej iberyjskiej kultury Tartessos. Jedna z odkrytych konstrukcji ma być dawnym podziemnym kanałem wodnym.
.Jak podał w komunikacie Uniwersytet Kadyksu, poszukiwania prowadzone w gminie Medina-Sidonia, m.in. przy pomocy georadaru, potwierdziły, że w rejonie osiedla Las Penuelas znajdują się dwie podziemne budowle, z których prawdopodobnie w przeszłości korzystała starożytna kultura Tartessos. Jej rozkwit przypadł na lata 750-600 p.n.e.
Pozostałości dawnej stolicy kultury Tartessos?
.Hiszpańska uczelnia wskazała, że odnalezione budowle są zbieżne z zaprezentowaną w 2016 r. tezą autora książki pt. „Tartessos. Nowy paradygmat” Alberto Porlana, badacza w dziedzinie toponimii, zgodnie z którą na terenie andaluzyjskiej gminy znajdowała się starożytna stolica Tartessos.
Według archeologa Ernesto Rangela, biorącego udział w studium Uniwersytetu Kadyksu, istnienie dwóch budowli w Las Penuelas potwierdziły już badania, w trakcie których korzystano m.in. z sond. Potwierdziły one, że odkrytymi strukturami podziemnymi są prawdopodobnie kanał do przesyłu wody, a także rowy przypominające okopy.
Podziemny kanał wodny
.Archeolog dodał, że wykonano też zdjęcia lotnicze oraz satelitarne, które dowodzą, że budowle te mogły mieć formę czworokąta. Z dotychczasowych badań hiszpańskich archeologów wynika, że podziemny kanał wodny miał szerokość 24 metrów i głębokość 3 m. Naukowcy twierdzą, że prawdopodobnie był on połączeniem dwóch odgałęzień rzeki Alamo. Badacze przypomnieli, że wykonane przez Narodowy Instytut Geograficzny (IGN) Hiszpanii zdjęcia lotnicze nad tym obszarem potwierdziły istnienie położonych w pobliżu kanału cieni rowów, które mogły służyć do celów obronnych.
Archeolodzy poinformowali, że w odległości około 50 m od ścian kanału znaleźli 20 położonych równolegle do niego rowów. Naukowcy przyjęli założenie, że z uwagi na fakt, iż miały one 40 cm szerokości i 2 m głębokości, mogły służyć do celów obronnych. Autorzy studium dodali, że w trakcie dalszych prac konieczne będzie udrożnienie obu zasypanych ziemią budowli.
Tajemnice starożytnej kultury Tartessos
.Hiszpańscy archeolodzy zapowiedzieli, że w najbliższych tygodniach przystąpią do kolejnego etapu prac wykopaliskowych. Dodali, że poszukiwania kolejnych budowli w domniemanej stolicy Tartessos, na które zgodę wydały już władze gminy Medina-Sidonia, ruszą najpóźniej do maja 2023 r. Kultura Tartessos, która upadła w IV w. p.n.e., budzi wiele dyskusji wśród archeologów, szczególnie w kwestii jej lokalizacji oraz możliwych powiązań z Fenicjanami. Główne miasto Tartessos, słynące z handlu metalami szlachetnymi, niektórzy badacze umiejscawiają w rejonie Kadyksu.
Rozwarstwienie społeczne starożytnego świata
.Na temat nierówności społecznych w starożytnym świecie na łamach “Wszystko Co Najważniejsze” pisze prof. Carles LALUEZA FOX w tekście “Archeologia nierówności“.
“Tutenchamon za życia był mało znanym faraonem. Istnieją dowody na to, że pochowano go w pośpiechu. Trumna, w której znaleziono mumię Tutenchamona, została wykonana z litego złota i waży ponad 100 kg. Trudno sobie wyobrazić, jak imponujące musiały być pochówki tak potężnych władców starożytnego Egiptu, jak Cheops, Totmes III czy Ramzes II. Niestety, wszystkie one zostały splądrowane jeszcze w starożytności”.
“Wbrew powszechnemu przekonaniu większość archeologów powiedziałaby, że poszukiwanie skarbów nie jest ich głównym celem; chcą zrozumieć codzienne życie minionych cywilizacji. Mimo to skrajności – bajeczne bogactwa królów i trudna egzystencja zwykłych ludzi – pozwalają zrozumieć to, co można uznać za jeden z głównych celów archeologii: badanie ewolucji życia społecznego w starożytności”.
“Jedną z najbardziej oczywistych metod jest analiza składu inwentarzy grobowych. Bogate pochówki mogą jednak nie być nie tyle dowodem zróżnicowania społecznego, ile próbą zademonstrowania znaczenia i odrębności danej grupy w stosunku do innych. Rozwarstwienie społeczne może opierać się na bogactwie, ale także na osobistym prestiżu i władzy. Dlatego nie zawsze można ocenić różnice społeczne, porównując wyłącznie pochówki”.
.”Niektórzy archeolodzy próbowali zastosować zasady ekonomii do zbadania różnic społecznych i porównania danych z różnych miejsc. W badaniu kierowanym przez Samuela Bowlesa z Instytutu Santa Fe, opublikowanym w „Nature” w 2017 r., próbowano odpowiedzieć na to pytanie, stosując współczynnik Giniego – najczęściej używany do pomiaru nierówności dochodów – w odniesieniu do dużej liczby stanowisk archeologicznych, zarówno w Starym Świecie, jak i w obu Amerykach. Na liście stanowisk znalazły się takie miejsca, jak Çatalhöyük w Turcji, Pompeje we Włoszech i Teotihuacán w Meksyku; autorzy określili wymiary domów jako szacunkowe wskaźniki bogactwa tamtejszych społeczeństw” – pisze prof. Carles LALUEZA FOX.
PAP/Marcin Zatyka/WszystkoCoNajważniejsze/MJ
