Hubble uchwycił galaktykę gwiazdotwórczą w gwiazdozbiorze Lunety

Astronomowie za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zobrazowali galaktykę oznaczoną jako ESO 185-IG013, znajdującą się w gwiazdozbiorze Lunety.

.Jak tłumaczą badacze z NASA, zdjęcie z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a przedstawia ESO 185-IG013, świecącą niebieską galaktykę zwartą (BCG) – typ galaktyki gwiazdotwórczej. BCG to pobliskie galaktyki, które wykazują się intensywnym tempem formowania się gwiazd. Są one niezwykle niebieskie w świetle widzialnym, co odróżnia je od innych tego typu obiektów, które emitują więcej światła podczerwonego. Astrofizycy badają BCG, ponieważ są one podobne do struktur występujących we wczesnym Wszechświecie. Oznacza to, że mogą pomóc naukowcom poznać procesy powstawania i ewolucji galaktyk, które mogły mieć miejsce miliardy lat temu.

.Hubble zobrazował ESO 185-IG013 w ultrafiolecie, świetle widzialnym i podczerwieni, aby ujawnić szczegóły dotyczące jej przeszłości. Galaktyka jest zamieszkana przez setki młodych gromad gwiazd, z których wiele ma mniej niż 100 milionów lat. Duża liczba z nich ma zaledwie 3,5 miliona lat – stosunkowo niewiele w porównaniu ze skalą czasową istnienia Wszechświata.

Badacze zakładają, że wiele z tych najmłodszych gromad nie przetrwa, ponieważ często umierają one po usunięciu zbyt dużej ilości gazu. Znaczna liczba młodych gromad gwiazd wskazuje, że ESO 185-IG013 była częścią niedawnej kolizji i fuzji galaktyk. Inną oznaką jest jej zaburzona struktura, która prawdopodobnie powstała w wyniku gwałtownej interakcji gazu i pyłu podczas zderzenia. Fuzja zapewniła systemowi mnóstwo paliwa do formowania gwiazd, które trwa do dziś.

ESO 185-IG013 zawiera również powłokę pływową – rozproszoną poświatę otaczającą jej jasne centrum, która jest powszechnym znakiem wskazującym na łączenie się galaktyk. Astronomowie uważają, że podczas takiej fuzji, mniejszy z dwóch oddziałujących obiektów jest miażdżony przez większy i traci on większość swojej materii. Powoduje to jego uwolnienie i następnie wciąganie przez grawitację większej galaktyki. Gęsty obszar, w którym materia jest przemieszczana, nazywany jest powłoką i zawiera wiele gromad gwiazd.

Wszystkie gwiazdy w układzie mają łączną masę ponad 7 miliardów razy większą od masy od Słońca. ESO 185-IG013 znajduje się w odległości około 260 milionów lat świetlnych od Układu Słonecznego, w gwiazdozbiorze Lunety.

Luneta (łac. Telescopium) jest mało wyraźnym gwiazdozbiorem nieba południowego, leżącym między Strzelcem a Koroną Południową. Luneta jest słaba, trudna do uchwycenia i zawiera niewiele obiektów interesujących astronomów amatorów. Jest 57. co do wielkości konstelacją na niebie. W Polsce jest ona niewidoczna. Liczba gwiazd widoczna w niej gołym okiem wynosi około 30.

.Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Oprac. EG