Jakie sekrety skrywają chrześcijańskie katakumby Rzymu?

Dnia 24 marca w siedzibie Niemieckiego Instytutu Archeologicznego w Rzymie odbędzie się prezentacja nowego wydania książki „Chrześcijańskie katakumby Rzymu. Historia, obrazy, epigrafika”, która została napisana przez Vincenza Fiocchiego Nicolai, Fabrizia Biscontiego i Danila Mazzoleniego. Publikacja ta została wydana przez wydawnictwo Schnell & Steiner we współpracy z Papieską Komisją Archeologii Sakralnej.

Chrześcijańskie katakumby Rzymu

.Nowe wydanie książki „Chrześcijańskie katakumby Rzymu. Historia, obrazy, epigrafika” zostało przygotowane z okazji Roku Jubileuszowego 2025 i opublikowane w czterech językach. Przedstawia ono wyniki najnowszych badań archeologicznych nad chrześcijańskimi katakumbami Rzymu – jednymi z najważniejszych świadectw wczesnego chrześcijaństwa w Wiecznym Mieście. Książka omawia kluczowe zagadnienia związane z topografią, ikonografią i epigrafiką katakumb, informuje Papieska Komisja Archeologii Sakralnej.

Vincenzo Fiocchi Nicolai w książce tej skupił się na analizie genezy i rozwoju katakumb, przedstawiając ich dzieje. Fabrizio Bisconti zajmuje się ikonografią chrześcijańską w kontekście porównawczym z ikonografią pogańską. Natomiast Danilo Mazzoleni bada treść inskrypcji nagrobnych, które dostarczają cennych informacji o doświadczeniu chrześcijańskim w pierwszych wiekach.

Jeden z najważniejszych zabytków wczesnego chrześcijaństwa

.Książka „Chrześcijańskie katakumby Rzymu. Historia, obrazy, epigrafika” jest kompleksowym opracowaniem badań na temat chrześcijańskich katakumb w Rzymie. Katakumby te są jednymi z najważniejszych świadectw wczesnego chrześcijaństwa i stanowią istotny element dziedzictwa kulturowego Rzymu. W pozycji tej wyjaśnione zostaje pochodzenie oraz rozwój katakumb, przedstawiona zostaje historia tych podziemnych cmentarzy, od czasów wczesnego chrześcijaństwa aż po późniejsze okresy. Książka ta omawia również znaczenie katakumb w kontekście społeczno-religijnym Rzymu. Publikacja „Chrześcijańskie katakumby Rzymu. Historia, obrazy, epigrafika” wyjaśnia także jakie są związki pomiędzy chrześcijańskimi dziełami sztuki odkrywanymi w katakumbach z pogańską ikonografią z tego samego okresu.

Po przemówieniach inauguracyjnych prof. Ortwina Dally’ego, dyrektora Niemieckiego Instytutu Archeologicznego, oraz prof. Massimiliana Smeriglio, asesora ds. kultury Rzymu, głos zabiorą: Pasquale Iacobone, przewodniczący Papieskiej Komisji Archeologii Sakralnej, Jego Eminencja kardynał Gianfranco Ravasi, były przewodniczący tej samej Komisji, dr Rita Paris, była dyrektor Appia Antica MIC, oraz dr Norbert Zimmermann, wicedyrektor Niemieckiego Instytutu Archeologicznego.

.W Cesarstwie Rzymskim katakumby zaczęły funkcjonować jako proste miejsca pochówku w II wieku n.e., a z czasem przekształciły się w rozbudowane sieci podziemnych grobów. Wczesni chrześcijanie wykorzystywali je zarówno jako cmentarze, jak i miejsca modlitwy, ponieważ w okresach prześladowań nie zezwalano na publiczne cmentarze dla chrześcijan. Katakumby stanowiły również sposób na zachowanie pamięci o męczennikach i świętych.

Marcin Jarzębski