Sztuczna inteligencja wykrywa samobójców wchodzących do metra

W metrze w kanadyjskim Montrealu trwa pilotaż systemu AI, który na podstawie danych z monitoringu jest w stanie identyfikować potencjalnych samobójców. To część strategii zapobiegania samobójstwom w montrealskim transporcie publicznym.

Sztuczna inteligencja i jej działania w metrze w Montrealu

.Nad systemem AI, który wykorzystuje kamery w metrze, pracują Société de transport de Montréal (STM – montrealska spółka transportu publicznego) i Centrum interwencji w przypadkach samobójstw (Center for Suicide Intervention – CRISE). Wg danych STM, na stacjach montrealskiego metra jest ok. 2 tys. kamer monitoringu. Sztuczna inteligencja analizuje w czasie rzeczywistym rejestrowany obraz i wskazuje osoby, które mogą być w sytuacji głębokiego stresu – tłumaczył w publicznej telewizji CBC profesor Brian Mishara, który jest dyrektorem CRISE i profesorem psychologii na Uniwersytecie Quebeku w Montrealu (UQAM), światowej sławy specjalistą zajmującym się problemem samobójstw.

„Mamy wskazówki, ale oczywiście człowiek nie jest w stanie monitorować setek ekranów przez cały dzień, by identyfikować takie zachowania” – powiedział Mishara. Stąd właśnie wykorzystanie AI, która nie używając algorytmów pozwalających na rozpoznawanie twarzy, koncentruje się na charakterystycznych zachowaniach.

„Osoby, które spędzają wiele czasu wpatrując się w głąb tunelu, osoby, które podchodzą do skraju peronu, lub często przekraczające żółtą linię, także takie osoby, które pozwalają odjechać wielu pociągom – to wszystko wskazówki, które mogą zapowiadać próbę samobójstwa” – mówił dziennikowi „La Presse” profesor Wassim Bouachir z Uniwersytetu TÉLUQ, quebeckiego uniwersytetu specjalizującego się w kształceniu zdalnym.

Samobójstwa w metrze w Montrealu – przeprowadzone badania

.Mishara prowadzi badania nad samobójstwami w metrze w Montrealu od wielu lat, w pracy z 1999 r. opublikowanej w Canadian Journal of Psychiatry przeanalizował raporty koronera z lat 1986 – 1996 o 129 samobójstwach w montrealskim metrze i wskazując możliwe kierunki prewencji zauważył, że większość miała problem ze zdrowiem psychicznym, a swój zamiar zapowiadało 81 proc. tych, którzy popełnili samobójstwo.

W 2016 r. Mishara opublikował w czasopiśmie naukowym „Bio Med Central Public Health” analizę zarejestrowanych przez kamery w latach 2010 – 2013 zachowań samobójców w metrze w Montrealu. Była to pierwsza tego typu praca – podawał na swojej stronie UQAM. Mishara zauważył, że osoby, które pozostawiają swoje rzeczy na peronie i wielokrotnie przemierzają peron między skrajem a ścianą to właśnie potencjalni samobójcy. „Na podstawie tych dwóch zachowań, zarejestrowanych dzięki kamerom, można było zapobiec prawie jednej czwartej (24 proc.) samobójstw” – mówił Mishara cytowany w komunikacie UQAM.

Obecny pilotaż bierze pod uwagę więcej czynników. Docelowo algorytm dla AI ma być skonstruowany tak, że będzie mógł np. uprzedzać ochronę na stacji, by zdążyła zainterweniować lub wręcz alarmować prowadzącego skład metra, by unieruchomił pociąg przed wjazdem na stację. Bouachir mówił „La Presse”, że w ciągu maksimum dwóch lat po przeprowadzeniu testów dokładności system powinien być gotowy do wdrożenia.

AI rewolucjonizuje wiele dziedzin

.O roli innowacji z użyciem stucznej inteligencji pisze na łamach Wszystko co Najważniejsze Piotr Czauderna, lekarz, chirurg dziecięcy i profesor nauk medycznych.

„Współczesny świat ma do medycyny ogromne zaufanie (szczególnie w dobie pandemii COVID-19), podobnie zresztą jak i do całej sfery nauki, i wydaje się rościć w stosunku do niej nierealistyczne oczekiwania i nadzieje. Dlatego warto zadać sobie pytanie, w jakim kierunku zmierza medycyna.”

„Sztuczna inteligencja podlega stałemu rozwojowi i można wyróżnić kolejne jej generacje: pierwszą, której przedstawicielem jest system IBM Watson, drugą, tzw. inteligencję ogólną, której przykładem są sieci neuronowe, uczenie maszynowe i tzw. uczenie głębokie (deep learning), oraz trzecią – zwaną superinteligencją, która obejmuje samonaukę, interakcję pomiędzy ludzkim mózgiem a maszyną, a w przyszłości może i samoświadomość.”

„Roboty chirurgiczne, szczególnie osławiona maszyna zwana 》Da Vinci《, znalazły już swoje miejsce w chirurgii, a za chwilę zacznie przybywać ich masowo w związku z wygaśnięciem patentu firmy Surgical Intuitive i nowymi rozwiązaniami robotycznymi dla chirurgii opracowywanymi przez kolejne firmy z całego świata, stojące już niejako w blokach startowych.”

„Według stanu na rok 2018 pojawiły się pierwsze publikacje wskazujące na to, że AI przewiduje ataki serca i udary mózgu dokładniej niż standardowe metody kliniczne, a algorytm AI opracowany na Uniwersytecie Stanford jest w stanie lepiej diagnozować zapalenie płuc niż wykwalifikowani radiolodzy. Oprócz tego sztuczna inteligencja bije na głowę dermatologów w diagnozowaniu grzybicy paznokci. Także w roku 2018 amerykańska Agencja Leków i Żywności (FDA) zezwoliła na marketing oprogramowania wspomagającego podejmowanie decyzji klinicznych w celu ostrzegania świadczeniodawców usług medycznych o potencjalnym udarze u pacjentów.”

„Opracowane przez koncern IBM oprogramowanie Watson tworzy plan leczenia pacjenta z nowotworem w 10 minut, podczas gdy lekarzom zajmuje to 160 godzin. Analiza badania genomu pacjenta zajmuje 10 minut w miejsce dotychczasowych 9600.”

„Wszystko to powoduje ogromny postęp medycyny i wzrost jej możliwości. Wystarczy tylko przypomnieć opracowanie w rekordowo krótkim czasie szczepionek przeciwko COVID-19. Z drugiej jednak strony postęp technologii w medycynie ma i swoje ciemne strony. Medycyna ulega postępującej specjalizacji i nikt już 》nie ogarnia《 człowieka w całości. Mamy coraz lepszych specjalistów od coraz mniejszych części ludzkiego ciała i jak to kiedyś żartobliwie powiedziano, jedni lekarze nie wiedzą niczego na temat wszystkiego, inni zaś wiedzą wszystko na temat niczego. Zmienia się też w sposób absolutnie dramatyczny relacja lekarz – pacjent. Ustępuje związek oparty na wzajemnym zaufaniu i budowaniu nadziei, być może w przeszłości zbyt nierównoważny i w pewien sposób nadmiernie paternalistyczny, na rzecz relacji klient – usługodawca. Pacjent żąda usługi medycznej wysokiej jakości i ją na ogół otrzymuje. Ale skoro jest to usługa i do tego niekiedy dobrze opłacana, to każdy konsument ma prawo do reklamacji wynikającej często z jego nierealistycznych oczekiwań. Może stąd bierze się naiwna niekiedy wiara w nieograniczone możliwości medycyny? Przecież w szpitalu nikt nie ma prawa umrzeć, bo medycyna ma uzdrawiać, a jeśli tak się nie dzieje, to znaczy, że najpewniej ktoś popełnił błąd.”

.„Jak napisał Garri Kasparow, 》zbytnie poleganie na maszynie może osłabić, a nie wzmocnić nasze własne rozumienie sytuacji《, a już z całą pewnością może rozleniwić nasz umysł. Czy końcowa wizja komputera HAL przejmującego całkowitą kontrolę nad statkiem kosmicznym i ludźmi, pochodząca z filmu Stanleya Kubricka 2001: Odyseja kosmiczna, była na swój sposób prorocza? Czy też jest odwrotnie i należy wielbić wysiłki ludzkiej inteligencji, poprzez które mozolnie budowany jest lepszy i wspanialszy świat?”.