Kevin Kenner w rocznicę urodzin Fryderyka Chopina

Amerykański pianista Kevin Kenner, zwycięzca Konkursu Chopinowskiego z 1990 roku, zagra 1 marca wieczorem w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Wcześniej – w samo południe – odbędzie się Recital Chopinowski transmitowany z Żelazowej Woli. Koncerty będą miały miejsce w dzień urodzin Fryderyka Chopina.

Które utwory zagra zwyciężca konkurusu chopinowskiego?

.Tradycyjnie już w samo południe 1 marca w Programie 2 Polskiego Radia odbędzie się transmisja z Domu Urodzenia Chopina w Żelazowej Woli. Na program recitalu składać się będą utwory Chopina grane na instrumencie z epoki przez Piotra Pawlaka, młodego polskiego pianistę, laureata II Nagrody Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych.

W programie koncertu znalazły się: Walc Es-dur op.18; Ballada As-dur op.47; Fantasie-Imprpmptu cis-moll op.66; Barkarola Fis-dur op.60; Mazurek h-moll op.33 nr 4; Etiuda E-dur op.10 nr 3; Mazurek e-moll op.41 nr 1 ; Andante spianato oraz Wielki Polonez Es-dur op.22. Recital dostępny będzie także online, na kanale Youtube Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina – poinformował PAP NIFC, organizator wydarzenia.

Tego samego dnia wieczorem w warszawskiej Filharmonii Narodowej publiczność będzie miała okazję wysłuchać obu koncertów fortepianowych Chopina w interpretacji Kevina Kennera, zwycięzcy Konkursu Chopinowskiego z 1990 roku i jurora tegorocznego Konkursu Chopinowskiego, który odbędzie się w październiku. Kevin Kenner grać będzie na fortepianie historycznym. W koncercie weźmie słynny kameralny zespół Quatuor Mosaiques oraz kontrabasista Grzegorz Frankowski. Zaprezentowana zostanie kameralna wersja koncertów f-moll op.21 i e-moll op.11 na fortepian i kwintet smyczkowy, podobna do tej, która wykonywana była za życia kompozytora. Zabrzmi ona także na instrumentach z czasów Chopina. Transkrypcji na fortepian i kwintet smyczkowy dokonali Kevin Kenner i Krzysztof Dombek.

Kevin Kenner (rocznik 1963) pochodzi z Coronado w południowej Kalifornii. Od najmłodszych lat interesował się grą na fortepianie. Naukę rozpoczął u Krzysztofa Brzuzy, jako nastolatek przyjechał do Polski, gdzie profesor Ludwik Stefański przygotował go do wzięcia udziału w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1980). Kevin Kenner był wówczas najmłodszym uczestnikiem konkursu. Otrzymał nagrodę specjalną dla bardzo obiecującego artysty.

Kevin Krammer wygrał XII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina w Warszawie

.Pianista przebywał w Polsce w bardzo ważnym okresie historycznym, czasach narodzin Solidarności. Wydarzenia te sprawiły, że bardzo silnie związał się emocjonalnie z naszym krajem. Po śmierci swojego polskiego profesora przez kolejnych pięć lat kontynuował naukę z legendarnym pianistą Leonem Fleisherem w Peabody Conservatory w Baltimore. Następnie powrócił do Europy gdzie ukończył studia w Hanowerze pod kierunkiem Karl-Heinza Kämmerlinga. Obecnie Kevin Kenner jest pedagogiem w Royal College of Music w Londynie.

Rozkwit jego kariery nastąpił w roku 1990, kiedy w wygrał XII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina w Warszawie, otrzymując również nagrodę publiczności i nagrodę za najlepsze wykonanie poloneza. W tym samym roku zajął trzecie miejsce i zdobył Brązowy Medal na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie. Artysta był pierwszym w historii Amerykaninem, któremu udało się jednocześnie zdobyć nagrody na obu tych konkursach. Potem przyszedł czas na nagrodę w konkursie Van Cliburna (Fort Worth 1989) i International Terrence Judd Award (Londyn 1990).

Osiągnięcia Kevina Kennera są docenione przez krytyków na całym świecie. W jego dyskografii znalazło się wiele płyt z utworami Chopina, Ravela, Schumanna, Beethovena i Piazzolli. Wykonanie tych ostatnich przyniosło mu nagrodę Fryderyka w kategorii muzyki kameralnej. Artysta nagrał utwory Chopina na Pleyelu z 1848 roku (seria NIFC 2008). Nagrania te zostały bardzo wysoko ocenione przez francuski magazyn „Diapason”.

Recital Chopinowski transmitowany z Żelazowej Woli o godz. 12-tej oraz koncert w Filharmonii Narodowej w Warszawie o godz. 19-tej 1 marca 2025 r.

Jedna z najstarszych i najważniejszych imprez tego rodzaju na świecie

.Co pięć lat pianiści z całego świata przybywają do Warszawy, by walczyć o tytuł najlepszego chopinisty swojego pokolenia. Oczywiście udział w konkursie to niesamowita próba nerwów, co jednak znacznie ważniejsze – to możliwość zaprezentowania swojego talentu milionom widzów z całego świata, wreszcie – wspaniała okazja, by rozpocząć oszałamiającą karierę o globalnym rozmachu.

Konkurs Chopinowski powołał do życia Jerzy Żurawlew, polski pianista urodzony w 1887 roku w Rostowie nad Donem. Do poświęcenia się zawodowo pianistyce miały go przekonać trzy zdarzenia – zauroczenie grą Ignacego Jana Paderewskiego, którego usłyszał w ósmym roku życia, fascynacja Polonezem A-dur Fryderyka Chopina oraz opinia Józefa Hoffmana, że posiada wybitny talent muzyczny. W 1907 roku Żurawlew przyjechał do Warszawy, gdzie podjął studia w Instytucie Muzycznym u Aleksandra Michałowskiego.

W 1922 roku, już po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Żurawlew założył szkołę muzyczną w Białymstoku. Jak przyznawał, to właśnie wtedy zaczął myśleć o zorganizowaniu konkursu w całości poświęconego muzyce Chopina.

„Wracałem z Białegostoku pociągiem. Pełno było młodzieży. Usłyszałem rozmowy: »Chopin to jest zło«, »roztkliwia duszę ludzką«, »to jest sentymentalizm, którego nie da się pogodzić z dzisiejszym światem«, »trzeba go wycofać z programu konserwatorium«. »No ładne rzeczy. Jak temu zapobiec?« – zastanawiałem się. Pomyślałem, że skoro szaloną popularnością cieszą się wszelkiego rodzaju zawody sportowe, to może właściwą formą będzie konkurs” – opowiadał po latach. Wkrótce potem – w roku 1925 – z jego inicjatywy rozpoczęły się starania o zorganizowanie międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego. Pierwsza edycja konkursu odbyła się w 1927 roku w pięknym gmachu Filharmonii Warszawskiej.

Do udziału w konkursowych szrankach stanęło 26 pianistów z ośmiu krajów. Wśród nich był reprezentujący Związek Radziecki dwudziestoletni Dymitr Szostakowicz, który zresztą żadnej nagrody nie zdobył. Zwyciężył inny pianista radziecki, Lew Oborin, a miejsca drugie i trzecie przypadły reprezentantom Polski – Stanisławowi Szpinalskiemu i Róży Etkin-Moszkowskiej. Uczestnicy konkursu ćwiczyli w prywatnych domach zamożnych warszawiaków, jako że organizatorzy pierwszej edycji nie pomyśleli o tym, by zapewnić odpowiednią liczbę sal do ćwiczeń. To niedopatrzenie nigdy się już nie powtórzyło.

Druga edycja konkursu odbyła się w 1932 roku. Jednym z jurorów był wielki polski kompozytor Karol Szymanowski, a honorowym gościem jury był specjalnie na tę okazję przybyły z Francji Maurice Ravel. W drugim konkursie zwyciężył 21-jednoletni emigrant rosyjski z Paryża, Aleksander Uniński.

Tekst dostępny na łamach Wszystko co Najważniejsze: https://wszystkoconajwazniejsze.pl/aleksander-laskowski-konkurs-chopinowski-ma-prawie-sto-lat/

Odkrywanie Chopina to podróż

.Od czasu XVI Konkursu Chopinowskiego, który w 2010 r. odbył się w 200. rocznicę urodzin Chopina, coraz częściej można usłyszeć indywidualne wykonania dzieł kompozytora, których styl stopniowo się zmienia. Stało się to szczególnie widoczne po I Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim na Instrumentach Historycznych w 2018 r. i XVIII Konkursie Chopinowskim w 2021 r. Postanowiłem przeanalizować, jak grają laureaci XVIII Konkursu Chopinowskiego już po konkursie. Oczywiście chodzę na ich koncerty w Japonii, jednak łatwiej byłoby mi porównać ich występy, gdybym mógł usłyszeć je wszystkie w krótkich odstępach czasu.

Międzynarodowy Festiwal Muzyczny „Chopin i jego Europa” odbywa się co roku w sierpniu. XVIII edycja odbyła się w roku 2022 – Roku Romantyzmu Polskiego. Podczas tego festiwalu mieli okazję wystąpić z recitalami wszyscy laureaci XVIII Konkursu Chopinowskiego – było ich ośmioro. Przeprowadzono wówczas wywiady z pięciorgiem z nich. We wszystkich wywiadach padło następujące pytanie: „Czy chciał(a)byś włączyć do swojego występu elementy improwizacji, która pojawiła się na I Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim na Instrumentach Historycznych w 2018 roku?”.

Leonora Armellini, zdobywczyni piątej nagrody w XVIII Konkursie Chopinowskim, na festiwalu wykonała cztery ballady Chopina oraz utwory Debussy’ego i Schumanna. Komentując swoje wykonanie na Konkursie Chopinowskim Walca As-dur op. 34 nr 1, Armellini powiedziała: „Byłam świadoma, że moje wykonanie jest fantastyczne”. Na pytanie o improwizację podczas festiwalu „Chopin i jego Europa” odparła: „Rzeczywiście, myślałam o dodaniu kilku improwizacyjnych nut do ballad. Chciałabym spróbować tego następnym razem”. Jest również zainteresowana grą na instrumentach z epoki; kilka lat temu kupiła Erarda z 1844 r.

Artykuł na łamach Wszystko co Najważniejsze: https://wszystkoconajwazniejsze.pl/junichi-tada-warszawska-odslona-chopina-wspomnienia-z-xix-miedzynarodowego-festiwalu-muzycznego-chopin-i-jego-europa/

PAP/WszystkocoNajważniejsze/MB