Kim jest Pierre Poilievre, lider kanadyjskich Konserwatystów?
Lider Partii Konserwatywnej Pierre Poilievre jest najpoważniejszym konkurentem przywódcy Liberałów Marka Carneya w wyborach federalnych 28 kwietnia. W opublikowanym 25 kwietnia sondażu firmy Nanos Research, Konserwatyści są na drugim miejscu z 38,4 proc. poparciem, za Liberałami mającymi 42,7 proc.
Kim jest Pierre Poilievre?
.Poilievre jest liderem swojej partii od 2022 r. Od 2004 r. jest parlamentarzystą z ottawskiego okręgu Carleton. W sąsiednim okręgu, Nepean, startuje lider Partii Liberalnej Mark Carney.
Urodzony w 1979 roku Poilievre studiował stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie Calgary, jest zawodowym politykiem.
W 2008 roku, kilka godzin przez formalnymi przeprosinami premiera Stephena Harpera dla uczniów przymusowych szkół dla Indian, Poilievre mówił, że razem z przeprosinami „przychodzi kolejne 4 mld dolarów rekompensat” i dodał, że Indianie powinni nauczyć się „ciężkiej pracy” i „polegania na sobie”.
Inna znana wypowiedź Poilievre’a to komentarz z marca 2020 r. na temat programów pomocy dla Kanadyjczyków podczas pandemii. Odpowiedział wówczas dziennikarzowi, że wierzy w to, „że powinniśmy obniżyć podatki, rozluźnić regulacje(…) możesz chcieć się tym zająć poprzez wielkie i tłuste programy rządowe, jesteśmy konserwatystami, my w takie rzeczy nie wierzymy”.
W 2022 r. Poilievre popierał tzw. „konwój wolności”, okupację Ottawy i przejść granicznych przez kierowców ciężarówek protestujących przeciwko zasadom sanitarnym podczas pandemii. Kilka miesięcy później został szefem Partii Konserwatywnej w okolicznościach, które budzą wiele wątpliwości. Konkurentem był wówczas Patrick Brown, który w czasie partyjnej kampanii został zdyskwalifikowany. W czerwcu 2024 r, parlamentarna komisja bezpieczeństwa narodowego i wywiadu opublikowała raport, w którym podała, że Indie miały wpływać na wybór nowego szefa konserwatystów.
Poilievre jest jedynym liderem dużej partii, który nie ma dopuszczenia do informacji niejawnych. Utrzymuje, że uzyskanie takiego dopuszczenia uniemożliwiłoby mu komentowanie niektórych wydarzeń.
Wybory federalne
.Znaczną część federalnej kampanii wyborczej definiuje stosunek Kanadyjczyków do zagrożeń stwarzanych przez prezydenta USA. Poilievre, choć powiedział, że Kanada nigdy nie będzie „51. stanem”, ma na swoim koncie podobne do Trumpa wypowiedzi, w tym krytykę „ideologii woke” i programu wydatków socjalnych.
W połowie marca br. konserwatywna premier Alberty Danielle Smith w wywiadzie dla konserwatywnego Breitbart News mówiła, że Donald Trump powinien wstrzymać się z cłami wobec Kanady, by Liberałowie nie zyskiwali poparcia i zapewniała, że Poilievre „jest zsynchronizowany” z Trumpem.
Poilievre’a poparł były szef Partii Konserwatywnej i były premier Stephen Harper, obecnie szef konserwatywnej międzynarodówki IDU. Factcheckingowy portal Desmog.com wylicza wśród popierających Poilievre’a m.in. Elona Muska, Bena Shapiro znanego z ruchu MAGA i Alexa Jonesa.
Polityczna kariera Poilievre’a została opisana w wydanej w marcu br. książce znanego kanadyjskiego dziennikarza i prawnika Marka Bourrie. W „The Making of Pierre Poilievre. Ripper” autor określił lidera Konserwatystów mianem kanadyjskiej wersji Donalda Trumpa.
Konserwatyzm. Kraina zdrowego rozsądku
.Filozof polityki, prof. Zbigniew STAWROWSKI, na łamach „Wszystko co Najważniejsze” twierdzi, że: „Rozważania na temat konserwatyzmu powinniśmy zacząć od jego zdefiniowania. To ważne, ponieważ ludzie krytykują konserwatyzm lub utożsamiają się z nim, nie wiedząc, czym on w istocie jest. Trzeba przede wszystkim wprowadzić rozróżnienie na konserwatyzm rozumiany jako nurt ideowo-polityczny, który pojawił się pod koniec XVIII wieku, oraz na postawę konserwatywną, zachowawczą, która jest normalna i naturalna i dla każdego człowieka, co więcej, dla każdej żywej istoty.
„Podstawowym przejawem postawy konserwatywnej jest instynkt samozachowawczy. Kiedy czujemy się zagrożeni, nasz organizm natychmiast reaguje, nawet podświadomie, i próbuje siebie chronić. Dotyczy to nie tylko wymiaru biologicznego naszego człowieczeństwa, ale także jego wymiaru społecznego i duchowego. Człowiek jest istotą rozumną, pełną etycznej treści, przywiązaną do określonych wartości. Gdy ktoś atakuje to, co stanowi źródło naszej tożsamości, naszą wspólnotę, ludzi, z którymi jesteśmy związani, wartości, które wyznajemy, naturalną reakcją jest próba obrony tego, co dla nas najważniejsze”.
„Konserwatyzm jako świadomie sformułowany program ideowo-polityczny mógł się pojawić tylko dlatego, że wynika on z takiej właśnie głębszej postawy zachowawczej, cechującej każdego człowieka. Ale pojawił się również dlatego, że został wywołany przez czynnik zewnętrzny, niejako sprowokowany do tego, żeby przyjąć formę ruchu politycznego. Zapalnikiem była rewolucja we Francji. W jej wyniku stary świat, który miał oczywiście swoje lepsze i gorsze strony, został całkowicie zanegowany w imię nowych idei, przede wszystkim w imię szczególnie rozumianej idei wolności”.
„Ponieważ postawa konserwatywna zakorzeniona jest w ludzkiej naturze, była, jest i będzie wśród nas stale obecna – także w kolejnych dekadach XXI wieku. Wszyscy, również młodzi ludzie, którzy czują się zagrożeni rewolucyjnością dzisiejszej epoki, którzy czują, że gwałtowne zmiany, nowe trendy i zjawiska uderzają w ich najgłębsze poczucie tożsamości, próbują się przed tym bronić. Naturalnym odruchem jest współpraca z innymi, współtworzenie ruchów czy stowarzyszeń. Nie muszą one mieć w nazwie „konserwatyzmu”, ale fakt, że przeciwstawiają się radykalnym destrukcyjnym zmianom, jest przejawem postawy konserwatywnej” – pisze prof. Zbigniew STAWROWSKI w tekście „Konserwatyzm. Kraina zdrowego rozsądku” – cały artykuł [LINK]
PAP/Anna Lach/eg
