Kolejne odkrycie na wybrzeżu dinozaurów Torres Vedras

Skamieniałości dinozaura sprzed 150 mln lat odkryli naukowcy w Torres Vedras na zachodzie Portugalii. Reprezentuje on nowy gatunek dinozaura z grupy iguanodonów, czyli dinozaurów ptasiomiednicznych.

Kolejne odkrycie paleontologiczne w Torres Vedras

.Skamieniałość znajdowała się przy plaży w gminie Torres Vedras, na zachodzie Portugalii. Natrafił na nią paleontolog-amator. W analizy znaleziska zaangażowali się paleontolodzy. Jak podkreślili, w rejonie tym – zlokalizowanym w pobliżu nadatlantyckiego wybrzeża – w ostatnich 40 latach znajdowano liczne skamieliny dinozaurów. „Dzięki nowemu odkryciu poszliśmy krok do przodu, jeśli chodzi o wiedzę dotyczącą różnorodności fauny dinozaurów w później jurze” – przekazał kierujący zespołem badaczy Filippo Maria Rotatori. Dodał, że odkrycie było „dużą niespodzianką”. Naukowcy szacują, że dinozaur żył ok 150 mln lat temu.

Obecnie badacze analizują znalezione kości i próbują je zaklasyfikować. Wiadomo, że zwierzę było dużych rozmiarów i należało do roślinożerców. „Z powodu ograniczonej ilości pozyskanego materiału nie możemy jeszcze przypisać nazwy naukowej temu gatunkowi” – powiedział Filippo Maria Rotatori. Wiadomo na razie, że skamielina stanowi pozostałość po iguanodonie, czyli dinozaurze ptasiomiednicznym „z gatunku nieznanego dotychczas nauce”. Był to jednak gatunek większy od iguanodonów, takich jak Draconyx czy Eousdryosaurus.

Znaleziono też fragmenty kości udowej mniejszego osobnika z tego samego gatunku. Naukowcy spodziewają się kolejnych znalezisk. W trwających kilkanaście miesięcy pracach wykopaliskowych brali udział paleontolodzy z lizbońskiego Uniwersytetu Nowego (UNL) w Portugalii – i z Hiszpanii: z madryckiego uniwersytetu UNED oraz uniwersytetu w Saragossie.

Dinozaurów nie wskrzesimy. Ale co z wymierającymi gatunkami?

.„Interesującym zagadnieniem związanym z badaniem DNA jest możliwość wskrzeszenia wymarłych bądź wymierających gatunków” – pisze, na łamach „Wszystko co Najważniejsze”, Martyna MOLAK-TOMSIA, adiunkt w Muzeum i Instytucie Zoologii PAN oraz członkini Polskiego Towarzystwa Nauk o Człowieku i Ewolucji.

„Wiemy, że wskrzeszanie wymarłych gatunków nie jest możliwe w przypadku dinozaurów, ponieważ nie dysponujemy zachowanym materiałem genetycznym. Jak jednak prezentuje się stan wiedzy w przypadku stworzeń, których materiał posiadamy, na przykład mamutów czy wymierających dziś gatunków? Czy potrafimy je wskrzesić?” – pyta badacz.

.Martyna MOLAK-TOMSIA stawia również pytanie natury etycznej: „nawet jeśli mamy możliwości, to czy mamy prawo do deekstynkcji gatunków?”. Zacznijmy od DNA. DNA to kwas deoksyrybonukleinowy, cząsteczka chemiczna – która jest w niemal każdej komórce naszego ciała – na podstawie której budowany jest organizm i za której sprawą funkcjonuje. Antyczne, kopalne lub archaiczne DNA to materiał genetyczny, który izolujemy z jakiejkolwiek próbki nieprzeznaczonej do tego procesu, przy czym granica wieku próbki kwalifikującego ją jako antyczną nie jest sztywno ustalona. Będzie to więc materiał, który możemy pozyskać ze szczątków znajdowanych podczas wykopalisk archeologicznych, takich jak kości, zęby, tkanki miękkie, pióra, skorupki jaj, koprolity. Takim materiałem mogą być też okazy muzealne, rdzenie lodowe i ziemne – pisze Martyna MOLAK-TOMSIA.

LINK DO TEKSTU: https://wszystkoconajwazniejsze.pl/martyna-molak-tomsia-dinozaurow-nie-wskrzesimy-ale-co-z-wymierajacymi-gatunkami/

PAP/WszystkocoNajważniejsze/MJ