Konferencja naukowa „Karol Wojtyła wobec wyzwań PRL” odbędzie się 18 maja

Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego zorganizuje w czwartek 18 maja ogólnopolską konferencję naukową pod hasłem przewodnim „Karol Wojtyła wobec wyzwań PRL”. Konferencja stanowi część projektu „Karol Wojtyła Polsce – Jan Paweł II światu”. Wydarzenie realizowane jest z okazji 45. rocznicy wyboru kard. Karola Wojtyły na papieża.

Konferencja naukowa „Karol Wojtyła wobec wyzwań PRL”

.Dnia 18 maja w godzinach 10:00-17:00 odbędzie się ogólnopolska konferencja naukowa, której temat przewodni brzmi: „Karol Wojtyła wobec wyzwań PRL”. Konferencję organizuje Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego. Wydarzenie odbędzie się w Warszawie w siedzibie muzeum (ul. Prymasa A. Hlonda 1, pod kopułą Świątyni Opatrzności Bożej).

Konferencja odbędzie się z okazji 45. rocznicy wyboru kard. Karola Wojtyły na papieża.

Konferencja a działalność papieża Jana Pawła II

.Jak informują organizatorzy konferencji, bieg historii okrutnie doświadczył ludzkość w XX w., totalitaryzm chciał zapanować nad ludzką wolnością. W latach 70. świat wydawał się być trwale podzielony militarnie i ideologicznie. Nic nie zapowiadało upadku systemu komunistycznego. W takiej rzeczywistości papież z Polski rozpoczął swój pontyfikat, mając za sobą lata doświadczeń życia w systemie komunistycznym, gdzie łamane były prawa człowieka, a inwigilacja i prześladowania ograniczały wolność jednostki. Jako arcybiskup Krakowa podejmował wiele starań, aby system totalitarny nie zdominował ludzkich sumień. Doświadczenia krakowskie przygotowały go do głoszenia całemu światu odważnego wezwania: „Nie lękajcie się” i wytyczenia kierunku jego pontyfikatu jako orędownika najsłabszych i obrońcy praw człowieka.

Organizatorzy podkreślają, że na arenie międzynarodowej Jan Paweł II upominał się o prawa narodów i grup etnicznych dotkniętych konfliktem zbrojnym lub pozbawionych suwerenności do pokoju i poszanowania praw człowieka, m.in. przywrócenia wolności religijnej w Europie Środkowo-Wschodniej. W ONZ w 1979 r. jako pierwszy mówił, że każda propozycja rozwoju społecznego musi opierać na godności osoby, ponieważ to ona jest fundamentem pokoju i sprawiedliwości.

Jak podają organizatorzy, zmiany, które inicjował Jan Paweł II, miały także swoje konsekwencje na gruncie religijnym i kulturowym. Jako pierwszy papież przemawiał do muzułmanów i przekroczył próg synagogi, wytyczając nową erę w stosunkach Kościoła katolickiego z Żydami i judaizmem. Był też pierwszym następcą św. Piotra, który wszedł do pagody i świątyni ewangelickiej. Światowe Dni Młodzieży, które zainicjował, zyskały miano fenomenu, który kontynuowany jest do dziś przez kolejnych papieży – Benedykta XVI i Franciszka. Niezwykły gest przeproszenia za grzechy przeszłości w 2000 roku miał prowadzić ku pojednaniu i jedności. Swoją rolę pojmował jako służbę pojedynczemu człowiekowi, jak i społeczności międzynarodowej, wskazując w swoich wypowiedziach wartości, na których winny opierać się porządek moralny i społeczny wspólnoty ludzkiej.

Swoją postawą wiary i niezłomności w czynieniu dobra zmobilizował polityków, zdynamizował działania świeckich w Kościele, zainspirował do powszechnej solidarności.  Pokazał, że historia nie może „popłynąć przeciw prądowi sumień”. Obrony praw narodów, umiejętność dialogu międzyreligijnego, szacunku dla osoby, pomocy ludziom i  współpracy ze świeckimi uczył się z doświadczeń własnego kraju – z jego kultury, historii, tradycji – piszą organizatorzy konferencji naukowej.

Na konferencję zapisać się można za pomocą formularza online dostępnego pod linkiem:

https://mt514.pl/karol-wojtyla-wobec-wyzwan-w-prl/

Czytelne przesłanie. Jan Paweł II wobec wojny

.„Jedną z głównych trosk Jana Pawła II wobec dramatu wojen było odebranie konfliktom zbrojnym uzasadnienia religijnego. Było to konieczne, by przedstawić jasną ocenę moralną i ukazać przemoc wojenną jako nieracjonalną” – pisze we „Wszystko co Najważniejsze” ks. Andrzej DOBRZYŃSKI, teolog, dyrektor Ośrodka Dokumentacji i Studium Pontyfikatu Jana Pawła II w Rzymie.

Jak podkreśla, „długi pontyfikat Jana Pawła II był świadkiem wielu krwawych i wyniszczających wojen. (…) Do początku lat 90. trwała zimna wojna, wyścig zbrojeń, zwiększający arsenał broni masowego niszczenia. Równowaga strachu niczego nie gwarantowała, świat był tykającą bombą. Przemiany polityczne w Europie Środkowo-Wschodniej i w innych częściach świata, łączące się z upadkiem żelaznej kurtyny, niosły nadzieję, ale również rozpalały zadawnione krzywdy. Uwidoczniło się to zwłaszcza na Bałkanach, gdzie bratobójcze wojny trwały ponad dziesięć lat. Dotyczyły narodów słowiańskich, zjednoczonych pochodzeniem, lecz podzielonych przez historię, przynależnych do odmiennych wyznań chrześcijańskich, głównie prawosławia i katolicyzmu, a także do religii islamskiej”.

„Papież nieustannie wzywał do opamiętania i zaprzestania zabijania ludzi, zwłaszcza ludności cywilnej. Mobilizował do działania państwa i instytucje międzynarodowe oraz dyplomację watykańską, posiłkując się także swoim osobistym wysłannikiem kard. Rogerem Etchegaray. Zwołał przywódców religijnych do Asyżu (9–10.01.1993), by wojnom i konfliktom przeciwstawić – z pokorą, ale zdecydowanie – świadectwo naszego porozumienia i szacunku dla tożsamości każdego z nas. Wykorzystywał każdą sposobność, aby błagać sprawców, by zaprzestali zbrodniczych działań, by zaklinać polityków, aby doprowadzili do rozejmu. Mógł powiedzieć, że pukał do wszystkich drzwi, próbując powstrzymać tę bratobójczą, krwawą wojnę na wszelkie sposoby, bo wierzył, że pokój na Bałkanach nie jest utopią” – pisze ks. DOBRZYŃSKI.

Dodaje on, że „niewątpliwie rola Kościołów chrześcijańskich wyraża się poprzez pomoc humanitarną. Chrześcijańskie Caritas wiąże się jednak ściśle z Veritas, co sprawia, że chrześcijaństwo stanowi syntezę wiary, rozumu i życia. Nie służą temu powiązania Kościołów z władzą polityczną czy ich podatność na wpływy ideologiczne. Wierność Kościołów prawdzie i zasadom Ewangelii decyduje o czytelnym świadectwie i proroczym głosie chrześcijaństwa, które ma misję formowania sumień i pomagania ludziom w podejmowaniu właściwych decyzji moralnych”.

MuzeumMt5,14/WszystkoCoNajważniejsze/PP