Kościół nie może milczeć na temat eksploatacji Afryki – Fridolin Ambongo

Przewodniczący Sympozjum Konferencji Episkopatów Afryki i Madagaskaru (SECAM) Fridolin Ambongo wezwał Kościół katolicki do zdecydowanego sprzeciwu wobec procederu nielegalnej eksploatacji surowców mineralnych Afryki.

Kościół nie może milczeć – Fridolin Ambongo

.Kongijski duchowny katolicki Fridolin Ambongo, będący przewodniczącym Sympozjum Konferencji Episkopatów Afryki i Madagaskaru (SECAM), podczas konferencji w Rzymie zorganizowanej 12 października z okazji 60. rocznicy kanonizacji Męczenników Ugandy wygłosił wystąpienie ze specjalnym apelem. W swojej przemowie wezwał Kościół do potępienia tego co określa on ograbianiem Afryki z jej surowców naturalnych, który to proceder dodatkowo ma bazować na krzywdzie ludzkiej. Kapłan określił tych wszystkich, którzy cierpią z powodu procederu nielegalnej eksploatacji surowców mineralnych, mianem „współczesnych męczenników”.

„Kościół nie może milczeć w obliczu nielegalnej eksploatacji zasobów mineralnych, która to generuje wojny i przemoc niszczące zdrową tkankę społeczną naszych krajów oraz zagraża ich przyszłości” – powiedział afrykański kardynał Fridolin Ambongo podczas konferencji odbywającej się 12 października, której temat brzmiał: „Współcześni męczennicy, ofiary eksploatacji zasobów mineralnych w Afryce: realia i perspektywy odchodzącego Kościoła”.

Nielegalna eksploatacja afrykańskich surowców mineralnych

.Następnie Fridolin Ambongo dodał: „Przez ponad dekadę nasze kraje stały się miejscem konfliktów i wojen siejących zniszczenie, chaos, łzy, cierpienie i śmierć. Jak w obliczu tej (obecnie trwającej – przyp. red.) niszczycielskiej i morderczej przemocy możemy z radością i wdzięcznością obchodzić tak ważne wydarzenie jak 60. rocznica kanonizacji Męczenników Ugandy nie zastanawiając się wspólnie nad tą aktualną tragedią”.

„Jak możemy myśleć o przyszłości naszych Kościołów, nie patrząc w twarze tak dużej liczby ludzi, którzy przedwcześnie się zestarzeli z powodu nieludzkich warunków życia, nie widząc twarzy przesiedleńców oszpeconych głodem, nie słuchając przenikliwego krzyku tych zgwałconych kobiet, nie słysząc krzyku dzieci pracujących w kopalniach i młodych ludzi bezwzględnie masakrowanych przez watażków wspieranych przez międzynarodowe megakorporacje poszukujące zysku za wszelką cenę?” – pytał przewodniczący SECAM.

„Jak długo nasze Kościoły i misje chrześcijańskie będą zostawiać bez odpowiedzi poważne pytania wynikające z morderczej logiki, która dziesiątkuje ludność cywilną? My tutaj rozumiemy proroczy i poruszający apel papieża Franciszka, jaki wygłosił podczas pielgrzymki do Demokratycznej Republiki Konga: «Ręce precz od Demokratycznej Republiki Konga, ręce precz od Afryki! Przestańcie dusić Afrykę. Nie jest to kopalnia, którą trzeba eksploatować, ani ziemia, którą należy plądrować»” – stwierdził kardynał Fridolin Ambongo, przypominając słowa papieża Franciszka jakie zostały wygłoszone w trakcie jego wizyty w DRK na początku 2023 r.

Szanse i zagrożenia stojące przed Afryką

.Na temat wyzwań i szans stojących przed Afryką w następnych dekadach pod kątem ekonomicznym, demograficznym, ekologicznym, czy przebiegu granic międzypaństwowych, na łamach “Wszystko Co Najważniejsze” pisze prof. Emmanuel DUPUY w tekście “Jakie perspektywy stoją przed Afryką? Wyzwania, liderzy, szanse“.

“W 2030 roku 800 milionów Afrykańczyków mieszkać będzie w przestrzeni zurbanizowanej, głównie na wybrzeżu, powiększając jeszcze mocniej przepaść między centrum a peryferiami, które są niewyczerpanym źródłem przyszłych rozłamów, buntów oraz zjawisk o charakterze terrorystycznym”.

“Wszyscy muszą uznać problem zanieczyszczeń za priorytetowy, wiedząc, że bezpieczeństwo w sferze środowiska naturalnego oddziałuje na codzienność mieszkańców oraz że degradacja środowiska, z którą mamy do czynienia, rzeczywiście ma przełożenie na bezpieczeństwo”.

“Wyzwanie ekologiczne uwidacznia też wiele innych problemów i od wielu lat mobilizuje do działania wszystkie podmioty: państwa, organizacje pozarządowe, organizacje transnarodowe. Takie zjawiska jak wylesianie, i nadmierna eksploatacji pastwisk, jak rolnictwo ekstensywne i intensywne stosowanie środków chemicznych, jak pustynnienie ale i ryzyko powodzi, a nawet plagi szarańczy są przede wszystkim sygnałami, które w Afryce, bardziej niż gdzie indziej, ostrzegają o zagrożeniach mających już charakter ogólnoświatowy”.

.”Czynniki środowiskowe wpływające na brak bezpieczeństwa są wspólne dla krajów Afryki i powinno się je eliminować. Pewne kroki zostały już zresztą podjęte. Współpraca w dziedzinie ochrony środowiska dotyczy takich kwestii jak na przykład walka z zanieczyszczeniem wód gruntowych oraz wód morskich, jak dostęp do wody, jak zarządzanie obszarami zurbanizowanymi i ograniczanie ich dalszej ekspansji na wybrzeżach. Inicjowane są też inne, jeszcze bardziej ambitne projekty, jak na przykład wielki program walki z pustynnieniem obszarów Afryki Subsaharyjskiej, krajów Maghrebu i Bliskiego Wschodu, realizowany w ramach Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zwalczania pustynnienia. Powrót, z inicjatywy 11 krajów regionu sahelo-saharyjskiego, do ogromnego projektu Wielkiego Zielonego Muru świadczy o tym, że to zjawisko się nasila, a walka z nim jest tytanicznym, ale nieuniknionym wyzwaniem” – pisze prof. Emmanuel DUPUY.

WszystkocoNajważniejsze/MJ