Naana Jane Opoku-Agyemang - pierwsza kobieta na stanowisku wiceprezydent Ghany

Kandydat opozycji, były prezydent John Dramani Mahama wygrał wybory prezydenckie w Ghanie, które odbyły się 7 listopada – potwierdziły 9 listopada władze w Akrze. Po raz pierwszy w historii kraju wiceprezydentem zostanie kobieta, Naana Jane Opoku-Agyemang.

Kim jest Naana Jane Opoku-Agyemang?

Wybory prezydenckie w Ghanie z 9 listopada były starciem dwóch głównych sił politycznych, które od 1992 r., po przywróceniu systemu wielopartyjnego, na przemian sprawują władzę w tym zachodnioafrykańskim kraju. Rywalem Johna Dramaniego Mahamy był wiceprezydent Mahamudu Bawumia z rządzącej Nowej Partii Patriotycznej (NPP). Dotychczasowy prezydent, Nana Akufo-Addo, kończy w tym roku swoją drugą i ostatnią kadencję.

Centralna Komisja Wyborcza nie podała jeszcze oficjalnych wyników głosowania, ale główny rywal Mahamy już pogratulował mu zwycięstwa i przyznał, że zarówno w wyborach prezydenckich, jak i parlamentarnych zwycięstwo odniosła opozycyjna NDC. Oficjalne wyniki głosowania mają być znane we wtorek. Wiadomo już jednak, że po raz pierwszy w historii kraju wiceprezydentem zostanie kobieta. Stanowisko to obejmie profesor literatury Naana Jane Opoku-Agyemang. Była minister edukacji Ghany pełniła w przeszłości różne funkcje publiczne, m.in. była pierwszą w historii Ghany kobietą – rektorem wyższej uczelni.

Gratulacje dotychczasowego wiceprezydenta dla Johna Mahamy wywołały entuzjazm wśród sympatyków opozycji. 9 grudnia tłumy zwolenników prezydenta elekta i Narodowego Kongresu Demokratycznego wyległy na ulice miast. Ludzie ubrani w barwy NDC wymachiwali flagami, wznosili transparenty i skandowali imię Mahamy. „Czekaliśmy na ten moment, a dziś to jak spełnienie marzeń” – powiedziała jedna ze zwolenniczek zwycięskiego ugrupowania.

Opozycja zapowiadała m.in. wprowadzenie reform gospodarczych. Ghana od kilku lat zmaga się z wysoką inflacją, która na koniec 2022 r. wynosiła w ujęciu rocznym 54 proc., a w ub. miesiącu – licząc rok do roku – 23 proc. W kampanii wyborczej opozycja zarzucała rządzącym m.in. korupcję i nepotyzm. To samo przeciwnicy Johna Dramaniego Mahamy wytykali mu w czasie jego pierwszej prezydentury w latach 2012-17. Ghana jest drugim na świecie największym producentem kakao i afrykańskim liderem jeśli chodzi o wydobycie złota. Oficjalne zaprzysiężenie nowego prezydenta ma nastąpić we wtorek 7 stycznia.

Szanse i zagrożenia stojące przed Afryką

.Na temat wyzwań i szans stojących przed Afryką w następnych dekadach pod kątem ekonomicznym, demograficznym, ekologicznym, czy przebiegu granic międzypaństwowych, na łamach “Wszystko Co Najważniejsze” pisze prof. Emmanuel DUPUY w tekście “Jakie perspektywy stoją przed Afryką? Wyzwania, liderzy, szanse“.

“W 2030 roku 800 milionów Afrykańczyków mieszkać będzie w przestrzeni zurbanizowanej, głównie na wybrzeżu, powiększając jeszcze mocniej przepaść między centrum a peryferiami, które są niewyczerpanym źródłem przyszłych rozłamów, buntów oraz zjawisk o charakterze terrorystycznym”.

“Wszyscy muszą uznać problem zanieczyszczeń za priorytetowy, wiedząc, że bezpieczeństwo w sferze środowiska naturalnego oddziałuje na codzienność mieszkańców oraz że degradacja środowiska, z którą mamy do czynienia, rzeczywiście ma przełożenie na bezpieczeństwo”.

“Wyzwanie ekologiczne uwidacznia też wiele innych problemów i od wielu lat mobilizuje do działania wszystkie podmioty: państwa, organizacje pozarządowe, organizacje transnarodowe. Takie zjawiska jak wylesianie, i nadmierna eksploatacji pastwisk, jak rolnictwo ekstensywne i intensywne stosowanie środków chemicznych, jak pustynnienie ale i ryzyko powodzi, a nawet plagi szarańczy są przede wszystkim sygnałami, które w Afryce, bardziej niż gdzie indziej, ostrzegają o zagrożeniach mających już charakter ogólnoświatowy”.

.”Czynniki środowiskowe wpływające na brak bezpieczeństwa są wspólne dla krajów Afryki i powinno się je eliminować. Pewne kroki zostały już zresztą podjęte. Współpraca w dziedzinie ochrony środowiska dotyczy takich kwestii jak na przykład walka z zanieczyszczeniem wód gruntowych oraz wód morskich, jak dostęp do wody, jak zarządzanie obszarami zurbanizowanymi i ograniczanie ich dalszej ekspansji na wybrzeżach. Inicjowane są też inne, jeszcze bardziej ambitne projekty, jak na przykład wielki program walki z pustynnieniem obszarów Afryki Subsaharyjskiej, krajów Maghrebu i Bliskiego Wschodu, realizowany w ramach Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zwalczania pustynnienia. Powrót, z inicjatywy 11 krajów regionu sahelo-saharyjskiego, do ogromnego projektu Wielkiego Zielonego Muru świadczy o tym, że to zjawisko się nasila, a walka z nim jest tytanicznym, ale nieuniknionym wyzwaniem” – pisze prof. Emmanuel DUPUY.

PAP/WszystkocoNajważniejsze/MJ