Najnowszy ranking uniwersytetów. QS World University Rankings by Subjects 2024

W kwietniu 2024 r. ukazał się QS World University Rankings by Subjects 2024 – najnowszy ranking uniwersytetów klasyfikujący je w ramach poszczególnych dyscyplin naukowych. Przedstawiamy wyniki pierwszej dziesiątki najlepszych uniwersytetów w każdej z pięciu kategorii podlegających klasyfikacji: sztuka i humanistyka, inżynieria i technologia, nauki o życiu i medycyna, nauki przyrodnicze oraz nauki społeczne i zarządzanie.

QS World University Rankings by Subjects 2024

.Zestawienie QS World University Rankings by Subjects 2024 to międzynarodowy ranking uniwersytetów klasyfikujący je w ramach poszczególnych dyscyplin naukowych. W najnowszej edycji wzięto pod uwagę 55 dziedzin, przynależących do pięciu ogólnych kategorii: sztuka i humanistyka, inżynieria i technologia, nauki o życiu i medycyna, nauki przyrodnicze oraz nauki społeczne i zarządzanie.

O pozycji uniwersytetu w rankingu decyduje pięć wskaźników: reputacja w świecie akademickim (chęć naukowców do prowadzenia badań w danej instytucji z uwagi na możliwości, które oferuje), reputacja wśród pracodawców (chęć do zatrudniania absolwentów danej placówki), wskaźnik cytowań (ilość i jakość publikacji), Indeks H (produktywność oraz wpływ danego pracownika, jednostki badawczej lub wydziału prowadzącego badania w konkretnej dyscyplinie na rozwój nauki), Indeks IRN / International Research Network (zdolność danej instytucji do budowania, podtrzymywania i wzmacniania sieci naukowych kontaktów z innymi instytucjami na całym świecie).

Szczegółowy opis metodologii wykorzystanej podczas tworzenia rankingu znajduje się na stronie QS World University Rankings [LINK]

Najnowszy ranking uniwersytetów w poszczególnych dyscyplinach – wyniki

.Przedstawiamy najnowszy ranking uniwersytetów w poszczególnych dyscyplinach naukowych. W każdej z pięciu kategorii prezentujemy pierwszą dziesiątkę najlepszych uczelni wyższych:

Sztuka i humanistyka

1. Harvard University
2. University of Cambridge
3. University of Oxford
4. Stanford University
5. University of California, Berkeley (UCB)
6. Yale University
7. Massachusetts Institute of Technology (MIT)
8. New York University (NYU)
8. University of California, Los Angeles (UCLA)
10. UCL
10. University of Toronto

Inżynieria i technologia

1. Massachusetts Institute of Technology (MIT)
2. Stanford University
3. University of Oxford
4. University of Cambridge
5. University of California, Berkeley (UCB)
6. ETH Zurich
7. Imperial College London
8. Harvard University
9. California Institute of Technology (Caltech)
10. EPFL – École polytechnique fédérale de Lausanne

Nauki o życiu i medycyna

1. Harvard University
2. University of Oxford
3. Johns Hopkins University
4. Stanford University
5. Massachusetts Institute of Technology (MIT)
6. University of Cambridge
7. Imperial College London
8. University of California, San Francisco
9. UCL
10. Karolinska Institutet

Nauki przyrodnicze

1. Harvard University
2. Massachusetts Institute of Technology (MIT)
3. University of Oxford
4. University of Cambridge
5. Stanford University
6. California Institute of Technology (Caltech)
7. University of California, Berkeley (UCB)
8. ETH Zurich
9. Imperial College London
10. Princeton University

Nauki społeczne i zarządzanie

1. Harvard University
2. University of Oxford
3. Stanford University
4. Massachusetts Institute of Technology (MIT)
5. University of Cambridge
6. The London School of Economics and Political Science (LSE)
7. University of California, Berkeley (UCB)
8. Yale University
9. University of Chicago
10. New York University (NYU)

Rankingi uniwersytetów i miejsce polskiej nauki

.„Po 1989 roku część środowiska akademickiego miała nadzieję, że kiedyś będziemy konkurować z najlepszymi. Wszystko jednak wskazuje na to, że nie doganiamy Europy, a wyprzedzają nas niektóre kraje dawniej uważane za Trzeci Świat” – pisze we „Wszystko co Najważniejsze” prof. Leszek PACHOLSKI, w latach 2005–2008 rektor Uniwersytetu Wrocławskiego, specjalista w zakresie matematyki, logiki i informatyki.

Jak zaznacza, „rankingi nie są idealnym narzędziem do oceny uniwersytetów, ale czasem sygnalizują pojawiające się problemy. Mogą też być wskazówką przy podejmowaniu decyzji, jaką uczelnię wybrać po maturze, gdzie robić doktorat, gdzie wybrać się na staż podoktorski”.

„Polskie uczelnie, podobnie jak uczelnie w pozostałych krajach postkomunistycznych i w innych krajach o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego, nie mogą się pochwalić wielkimi sukcesami. (…). Nie warto analizować, która uczelnia zmieściła się w rankingu i w której setce, jeśli nie jest to setka pierwsza lub druga. W rankingu ARWU o wejściu do rankingu lub o spadku z czwartej do piątej setki często decydują fakty niemające istotnego wpływu na rzeczywistą siłę uczelni, jak choćby odejście z uczelni jednej starszej, mało już aktywnej osoby znajdującej się na liście wysoko cytowanych badaczy czy udział jednego uczonego jako mniej ważnego wykonawcy w wielu międzynarodowych projektach badawczych” – pisze prof. Leszek PACHOLSKI.

Naukowiec dodaje, że „chyba nikt z ważnych polskich polityków i prawie nikt z wpływowych osób polskiego świata akademickiego nie wierzy, że nauka i szkolnictwo wyższe mogą wspierać gospodarkę. W konsekwencji uczelnie nie sprzedają swojej wiedzy, lecz walczą o godne funkcjonowanie, a politycy traktują finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego jak kwalifikowaną działalność socjalną, wspieranie zubożałych elit intelektualnych”.

„Jeśli ktoś marzy o wejściu polskiej gospodarki do światowej czołówki, powinien wyciągnąć wnioski z pozycji Korei w tym rankingu. W 1970 roku, gdy PKB per capita w Polsce był ponad 3 razy większy niż w Korei, Koreańczycy za pieniądze pożyczone of USA zbudowali KAIST (Korea Advanced Institute of Science and Technology), uczelnię, która obecnie jest w trzeciej setce i zajmuje 28. miejsce w nanotechnologii, 32. w inżynierii mechanicznej, 39. w inżynierii kosmicznej, 41. w energetyce, 45. w inżynierii materiałowej oraz 51.–75. w chemii i inżynierii biomedycznej. W Korei jest 30 uczelni sklasyfikowanych w rankingu szanghajskim, w tym jedna w pierwszej i 6 w trzeciej setce. Wspomniany wcześniej KAIST stoi za potęgą Samsunga. Żeby wesprzeć przemysł samochodowy w Ulsan, mieście Hyundaia, Koreańczycy założyli w 2007 roku UNIST (Ulsan National Institute of Science and Technology), który bardzo szybko się rozwija. W 2020 roku był w piątej setce, w roku 2021 w czwartej, a w 2022 w trzeciej. Po 15 latach od założenia jest 19. w energetyce, 36. w nanotechnologii i 39. w inżynierii materiałowej. Planuje zostać jedną z 10 najlepszych politechnik na świecie” – podkreśla prof. Leszek PACHOLSKI.

Prof. Leszek PACHOLSKI: Ranking szanghajski i jakość polskiej nauki

Rankingi uczelni są ważne, ale nie najważniejsze

.„Znaczenie międzynarodowych rankingów szkół wyższych jest nie do przecenienia. Wysokie na nich miejsce zapewnia przypływ znakomitych kandydatów na profesorów, stażystów podoktorskich, doktorantów i studentów oraz buduje prestiż naukowy miejscowości, regionu i kraju. Przekłada się to na napływ najcenniejszych inwestycji wymagających dużego kapitału intelektualnego, a także pozytywnie wpływa na tworzenie znaczącego środowiska kulturowego. Ale oczywiście należy pamiętać, że dobra pozycja w rankingach nie jest celem samym w sobie” – pisze prof. Andrzej JAJSZCZYK w teście „Rankingi uczelni są ważne, ale nie najważniejsze” opublikowanym na łamach „Wszystko co Najważniejsze”.

Jak przekonuje, „potrzebujemy bardzo dobrych uczelni dla nas samych. Gdy nasze uniwersytety będą znakomite, znajdzie to odzwierciedlenie także w rankingach. Warto przypomnieć, że celem tworzenia takich klasyfikacji uczelni było właśnie zidentyfikowanie tych najlepszych”.

Odnosząc się do kwestii miejsca polskich uniwersytetów w rankingach międzynarodowych prof. Andrzej JAJSZCZYK podkreśla, że „jakość naszych uczelni zdecyduje w dużej mierze o przyszłości Polski. Jakkolwiek tylko dwie czy trzy uczelnie o charakterze badawczym mają szansę znalezienia się na wysokich miejscach w międzynarodowych rankingach, należy dbać o poziom także innych jednostek, w tym uczelni zawodowych czy jednostek stanowiących ważne centra kulturowe i zasoby ekspertyzy regionów, w których się znajdują. Trzeba pamiętać, że aby uczelnie mogły właściwie spełniać swoją rolę, muszą być ośrodkami niezależnej myśli i poszukiwania prawdy o nas samych i otaczającym nas świecie, bez bezpośredniej ingerencji polityków w tematykę i metodologię badań, a także programy kształcenia”.