Największe w UE bieda i bezrobocie w Rumunii, Bułgarii oraz Grecji. Najmniejsze w Czechach, Słowenii i Polsce – najnowsze dane Eurostatu

Największe w UE bieda i bezrobocie w Rumunii, Bułgarii oraz Grecji. Najmniejsze w Czechach, Słowenii i Polsce, podał Eurostat w najnowszych danych.

W 2022 r. Czechy, Słowenia i Polska była krajami UE z najniższym odsetkiem osób zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym – podał Eurostat. Na przeciwnym biegunie znalazły się Rumunia, Bułgaria, Grecja i Hiszpania.

Eurostat: dane na temat zagrożenia ubóstwem lub wykluczeniem społecznym

.W 2022 r. 95,3 mln osób w UE (22 proc. ludności) było zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym. Liczba ta pozostała niemal bez zmian w porównaniu z 2021 r. (95,4 mln) – podaje Eurostat.

Zagrożenie ubóstwem lub wykluczeniem społecznym różniło się znacznie w poszczególnych państwach UE. Rumunia (34,4 proc.), Bułgaria (32,2 proc.) i Grecja (26,3 proc.) zgłosiły najwyższy odsetek osób zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym. Z kolei Czechy (12 proc.), Słowenia (13 proc.) i Polska (16 proc.) zanotowały najniższy odsetek. Średnia wartość dla UE wynosi 21,6 proc.

Szczegółowe statystyki

.Ryzyko ubóstwa lub wykluczenia społecznego w UE było w 2022 r. wyższe w przypadku kobiet niż mężczyzn (22,7 proc. w porównaniu z 20,4 proc.).

Z danych Eurostatu wynika też, że w 2022 r. ponad jedna piąta (22,4 proc.) ludności UE żyjącej w gospodarstwach domowych z dziećmi na utrzymaniu była zagrożona ubóstwem lub wykluczeniem społecznym.

Zagrożenie ubóstwem i wykluczeniem społecznym nie jest ściśle uzależnione od poziomu dochodów gospodarstwa domowego, ponieważ może również odzwierciedlać bezrobocie, niską intensywność pracy, status zawodowy lub szereg innych cech społeczno-ekonomicznych.

Nie jest jednak zaskoczeniem, że status zawodowy był jedną z głównych cech społeczno-ekonomicznych wpływających na zagrożenie ubóstwem lub wykluczeniem społecznym. W 2022 r., gdy ryzyko ubóstwa lub wykluczenia społecznego w UE wynosiło 11,1 proc. dla osób zatrudnionych i 19,1 proc. dla emerytów, było to prawie dwie trzecie (65,2 proc.) dla osób bezrobotnych i 42,9 proc. dla innych osób nieaktywnych zawodowo.

Szanse na dalszy rozwój gospodarczy Polski

.„Polskiej gospodarce dobrze służyły solidne ramy polityczne i korzystne warunki prowadzenia działalności gospodarczej, co pozwoliło jej zbliżyć się pod względem standardu życia do bardziej zamożnych gospodarek, a także poradzić sobie z ogromnymi wstrząsami, których kraj doświadczył w ostatnich latach” – pisze Mathias CORMANN, Sekretarz Generalny Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD).

Jak podkreśla, „OECD wzmocniła nadzór gospodarczy, poszerzając dotychczasowy zakres koncentracji na zrównoważeniu i społecznej inkluzywności rozwoju o aspekt odporności gospodarczej. Polska, podobnie jak wiele innych gospodarek OECD, musi zmierzyć się z szeregiem wyzwań strukturalnych”.

Zdaniem Mathiasa CORMANNA „pierwszym z nich jest starzenie się społeczeństwa, które stanowi wyzwanie dla stabilności budżetowej z powodu obniżenia wydajności i tempa wzrostu gospodarczego w wyniku mniejszego udziału siły roboczej, gdy koszty związane ze starzeniem się będą nadal rosły. Aby zapewnić długoterminową stabilność budżetową i rozsądne emerytury, należy wydłużyć okres aktywności zawodowej poprzez stopniowe zrównanie ustawowego wieku emerytalnego mężczyzn i kobiet, a także podwyższenie wieku emerytalnego zgodnie z wydłużeniem średniej długości życia w dobrym zdrowiu. W szerszej perspektywie Polska musi podnieść liczebność swojej siły roboczej poprzez zachęcanie do dłuższej aktywności zawodowej, zwiększanie udziału określonych grup (np. młodych rodziców) w rynku pracy oraz poprzez ułatwianie imigracji”.

Ekspert zauważa, że „od mniej więcej trzech dekad Polska cieszyła się ogromnym wzrostem wydajności. PKB na mieszkańca potroił się od początku lat 90. i osiągnął około 80 proc. średniej OECD. Cyfryzacja gospodarki mogłaby dodatkowo zwiększyć wzrost produktywności, pomagając uwolnić przedsiębiorczy potencjał polskich firm w kraju i na rynkach globalnych. Stopień wykorzystania technologii cyfrowych w firmach, szczególnie tych małych i średnich, jest w Polsce stosunkowo niski. Cyfryzację można ułatwić, zwiększając wsparcie techniczne w zakresie podnoszenia świadomości i pomocy menedżerom we wdrażaniu nowych technologii cyfrowych”.

Proces ten wiąże się również z jakością edukacji. „Należy zapewnić ludziom odpowiednie, nowoczesne umiejętności w celu ułatwienia im uczestnictwa w transformacji cyfrowej i czerpania z niej korzyści” – twierdzi Mathias CORMANN.

Dodaje on ponadto, że „Polska poczyniła postępy w kierunku bardziej zrównoważonego rozwoju, ale jak wiele innych krajów, musi znacznie przyspieszyć transformację klimatyczną. Ponieważ około 40 proc. dostaw energii w Polsce opiera się na węglu, emisyjność węglowa gospodarki pozostaje wysoka. Ludzie nadal odczuwają negatywne skutki złej jakości powietrza. Wzmożony nacisk na bezpieczeństwo energetyczne w wyniku wojny jest okazją, aby w ramach przeglądu strategii energetycznej Polski rozważyć większy rozwój odnawialnych źródeł energii, dywersyfikację technologii i poprawę efektywności energetycznej przy jednoczesnym zminimalizowaniu zależności od węgla w najbliższym czasie”.