Niezwykłe znaleziska w zatopionej prehistorycznej wiosce nieopodal Rzymu

W gminie Anguillara Sabazia znajdującej się około 30 kilometrów na północny zachód od Rzymu, podwodni archeolodzy dokonali niezwykłego odkrycia w zatopionej neolitycznej osadzie La Marmotta. Prehistoryczna wioska pokryta przez wody jeziora Bracciano skrywała mnóstwo archeologicznych skarbów, takich jak tekstylia, wyroby plecionkarskie i wyroby powroźnicze.

.Zatopiona osada La Marmotta w gminie Anguillara Sabazia, około 30 kilometrów na północny zachód od Rzymu, została odkryta w 1989 roku. Osada nad jeziorem Bracciano powstała w okresie wczesnego neolitu i obecnie leży około 300 metrów od współczesnej linii brzegowej, zanurzona w głębokość 11 metrów. Jak twierdzą prowadzący badania podwodni archeologowie, wcześniejsze analogiczne odkrycia dokonane w obszarze około-alpejskich jezior dostarczyły bezprecedensowy wgląd w społeczeństwa neolitu i epoki brązu, informuje portal Arkeonews.

Pradawna wioska w głębinach jeziora Bracciano

.Po dwóch dekadach wykopalisk w zatopionej przez jezioro Bracciano wiosce La Marmotta odkryto kilkanaście domów i ogromny zbiór szczątków organicznych. Autorzy badań przedstawili przegląd odnalezionych w głębinach jeziora tekstyliów, wyrobów plecionkarskich i powroźniczych oraz narzędzi, które posłużyły do ich wykonania. „Zgromadzone w toku prac archeologicznych przedmioty zarysowują bardziej kompletny obraz stanu wiedzy technicznej społeczeństw neolitycznych oraz ukazują ich zdolności do wykorzystywania i przetwarzania materiałów roślinnych w celu produkcji różnorodnych wyrobów rzemieślniczych” – pisze zespół badawczy w czasopiśmie Antiquity.

Prehistoryczne tekstylia

.Zespół z Uniwersytetu w Kopenhadze analizuje obecnie fragmenty znalezionych tekstyliów, które prawdopodobnie zostały wykonane z włókien roślinnych. Bardziej szczegółowe badanie dokonane za pomocą mikroskopu optycznego wskazują na włókna lniane, czyli powszechny materiał używany przez starożytne kultury do wyrobu tekstyliów. Oprócz 43 fragmentów wyrobów koszykarskich zidentyfikowano 28 fragmentów sznurka i dwie długości nici. Odkrycie 78 obciążników krosna, trzech przęślików i 34 kompletnych lub fragmentarycznych drewnianych narzędzi, które prawdopodobnie były używane podczas tkania, aby zapewnić, że każda nowa nić wątku była ciasno upakowana, dostarcza dodatkowych dowodów na produkcję tekstyliów neolityczną nadjeziorną społeczność Bracciano.

Przyczyny opuszczenia osady La Marmotta

.Badacze nie mają całkowitej pewności, dlaczego osada La Marmotta została opuszczona, ale najprawdopodobniej za opuszczenie osady odpowiadał nagły wzrost poziomu wody w jeziorze, który zmusił mieszkańców do opuszczenia swoich domów. „Bez względu na przyczynę mieszkańcy pozostawili cały swój dobytek, w tym narzędzia, naczynia do przygotowywania żywności i czółna. Stwierdzono również, że spalono liczne elementy budowlane i przedmioty drewniane, podobnie do tego, co zaobserwowano w innych zatopionych wioskach, takich jak niektóre alpejskie jeziora (neolit, Szwajcaria) i Must Farm (epoka brązu, Wielka Brytania). Przyszłe badania geomorfologiczne mogą pomóc w dokładnym ustaleniu, co wydarzyło się pod koniec osadnictwa w tym miejscu” – piszą naukowcy w swoich badaniach.

Neolityczny handel na Półwyspie Apenińskim

.Na neolitycznym brzegu zidentyfikowano co najmniej 13 konstrukcji domów dzięki przestrzennemu rozmieszczeniu tysięcy drewnianych pali lub słupów podporowych, które zostały odkryte podczas podwodnych badań osady. Te prostokątne domy miały wewnętrzną ścianę działową i centralne palenisko, miały od 8 do 10 metrów długości i około 6 metrów szerokości. Badanie surowców odzyskanych z tego miejsca ujawnia, że ​​społeczność La Marmotta była częścią rozległych i złożonych sieci wymiany z populacjami oddalonymi o setki kilometrów.

Stratyfikacja społeczna w starożytności

.Na temat nierówności społecznych w starożytnym świecie na łamach “Wszystko Co Najważniejsze” pisze prof. Carles LALUEZA FOX w tekście “Archeologia nierówności“.

“Tutenchamon za życia był mało znanym faraonem. Istnieją dowody na to, że pochowano go w pośpiechu. Trumna, w której znaleziono mumię Tutenchamona, została wykonana z litego złota i waży ponad 100 kg. Trudno sobie wyobrazić, jak imponujące musiały być pochówki tak potężnych władców starożytnego Egiptu, jak Cheops, Totmes III czy Ramzes II. Niestety, wszystkie one zostały splądrowane jeszcze w starożytności”.

“Wbrew powszechnemu przekonaniu większość archeologów powiedziałaby, że poszukiwanie skarbów nie jest ich głównym celem; chcą zrozumieć codzienne życie minionych cywilizacji. Mimo to skrajności – bajeczne bogactwa królów i trudna egzystencja zwykłych ludzi – pozwalają zrozumieć to, co można uznać za jeden z głównych celów archeologii: badanie ewolucji życia społecznego w starożytności”.

“Jedną z najbardziej oczywistych metod jest analiza składu inwentarzy grobowych. Bogate pochówki mogą jednak nie być nie tyle dowodem zróżnicowania społecznego, ile próbą zademonstrowania znaczenia i odrębności danej grupy w stosunku do innych. Rozwarstwienie społeczne może opierać się na bogactwie, ale także na osobistym prestiżu i władzy. Dlatego nie zawsze można ocenić różnice społeczne, porównując wyłącznie pochówki”.

.”Niektórzy archeolodzy próbowali zastosować zasady ekonomii do zbadania różnic społecznych i porównania danych z różnych miejsc. W badaniu kierowanym przez Samuela Bowlesa z Instytutu Santa Fe, opublikowanym w „Nature” w 2017 r., próbowano odpowiedzieć na to pytanie, stosując współczynnik Giniego – najczęściej używany do pomiaru nierówności dochodów – w odniesieniu do dużej liczby stanowisk archeologicznych, zarówno w Starym Świecie, jak i w obu Amerykach. Na liście stanowisk znalazły się takie miejsca, jak Çatalhöyük w Turcji, Pompeje we Włoszech i Teotihuacán w Meksyku; autorzy określili wymiary domów jako szacunkowe wskaźniki bogactwa tamtejszych społeczeństw” – pisze prof. Carles LALUEZA FOX.

Arkeonews/WszystkoCoNajważniejsze/MJ