Objętość mózgu seniorów zmniejsza się, gdy mają mało kontaktów z innymi ludźmi – „Neurology”

U seniorów, którzy mają mało kontaktów z innymi ludźmi, objętość mózgu maleje w większym stopniu niż u osób częściej kontaktujących się z innymi – wynika z badania, które publikuje „Neurology”, czasopismo Amerykańskiej Akademii Neurologii.

Objętość mózgu

.Jak podkreślają autorzy pracy, badanie to nie dowodzi, że izolacja społeczna powoduje kurczenie się mózgu, a jedynie że jest z nim powiązana.

Naukowcy z Uniwersytetu Kiusiu w Fukuoka w Japonii przebadali 8896 osób o średniej wieku 73 lata. W momencie włączenia do badania żadna z nich nie miała demencji.

Wszyscy przeszli badania medyczne oraz obrazowanie mózgu metodą rezonansu magnetycznego. Kontakty społeczne seniorów określano na podstawie częstości rozmów przez telefon i spotkań z osobami, z którymi nie mieszkali. Podzielono ich na kilka grup, na podstawie tego, czy mieli kontakty: codziennie, kilka razy w tygodniu, kilka razy w miesiącu lub rzadko.

Okazało się, że badani, którzy najrzadziej utrzymywali kontakty z innymi, mieli wyraźnie mniejszą ogólną objętość mózgu w porównaniu z badanymi, którzy często kontaktowali się z innymi ludźmi. Objętość mózgu (czyli objętość istotny szarej i białej) podawano jako procent objętości wewnątrzczaszkowej, włącznie z mózgiem, oponami mózgowymi i płynem mózgowo-rdzeniowym.

Izolacja społeczna

.Dodatkowo naukowcy stwierdzili, że osoby żyjące w dużej izolacji społecznej miały mniejszą objętość tych struktur mózgu, które odgrywają rolę w procesach pamięciowych i są zwykle zmienione u osób z demencją.

W analizie uwzględniono takie czynniki, jak wiek, występowanie cukrzycy, palenie papierosów i wykonywanie ćwiczeń fizycznych, ponieważ wszystkie one mogą mieć wpływ na objętość mózgu.

Osoby żyjące w większej izolacji od innych miały więcej małych patologicznych zmian w obrębie istoty białej.

„Izolacja społeczna to rosnący problem w przypadku seniorów. Nasze wyniki sugerują, że zapewnianie wsparcia takim osobom w podejmowaniu i utrzymywaniu kontaktów z innymi ludźmi może być korzystne, jeśli chodzi o prewencję atrofii mózgu i rozwoju demencji” – ocenił współautor pracy dr Toshiharu Ninomiya.

Jego zespół zaobserwował, że zależność między społeczną izolacją a mniejszą objętością mózgu może częściowo (w 15-29 proc.) wynikać z obecności depresji.

Jak podkreślił dr Ninomiya, badanie wykazało jedynie zależność między izolacją społeczną a atrofią mózgu, ale nie potwierdza, że ma ona charakter przyczynowo-skutkowy. Jednak wcześniejsze badania wykazały, że stymulujące kontakty społeczne mogą hamować, a nawet odwracać procesy zmniejszania się objętości mózgu i poprawiać procesy myślowe oraz zdolności pamięciowe.

Autorzy pracy zastrzegają też, że badanie przeprowadzono wśród starszych Japończyków, więc jego wyniki mogą nie odnosić się do osób o innej przynależności etnicznej czy będących w młodszym wieku.

Mózg a nauka

.Doktorantka w ENS specjalizująca się w nauce o mózgu, ze szczególnym uwzględnieniem psychologii poznawczej i nauki szkolnej z użyciem narzędzi świata cyfrowego, Alice LATIMIER, „Uczenie się jest, w rzeczywistości, czynnością całego życia. Od najmłodszych lat nasz mózg mobilizuje znaczną część swoich funkcji (skupienie, pamięć, widzenie, słyszenie, motoryka…) po to, abyśmy mogli nabywać nową wiedzę i nowe umiejętności. Jakie mechanizmy pozwalają nam się uczyć? I jak się one zmieniają wraz z upływem lat?”.

„Uczenie się jest dynamicznym procesem poznawczym, który przebiega w dwóch etapach: najpierw następuje pozyskanie nowej informacji, a później, jej zmagazynowanie w pamięci. Proces ten zostawia pewnego rodzaju odcisk w naszym mózgu, jako ślad po przeżytym doświadczeniu. A dokładniej, neurony, które uczestniczą w tym doświadczeniu i pozyskaniu nowej informacji zmieniają sposób, w jaki rozmawiają ze sobą: ich połączenia (synapsy) wzmacniają się lub zanikają” – pisze Alice LATIMIER w tekście „Mózg może się uczyć w każdym wieku. O tym, że na naukę nigdy nie jest za późno„.

PAP/Joanna Morga/WszystkocoNajważniejsze/eg