Odbudowa zasobów przyrodniczych UE do 2030 r. Celem walka ze zmianami klimatu

Po wtorkowej debacie, Parlament Europejski przyjął w środę stanowisko w sprawie odbudowy zasobów przyrodniczych UE 336 głosami za, przy 300 przeciw i 13 wstrzymujących się. Projekt Komisji Europejskiej zakłada, że UE musi wdrożyć środki rekultywacyjne obejmujące co najmniej 20 proc. jej obszarów lądowych i morskich do 2030 roku.

Odbudowa zasobów przyrodniczych UE

.PE podkreśla, że odbudowa ekosystemu jest kluczem do walki ze zmianami klimatu i utratą różnorodności biologicznej oraz zmniejsza ryzyko dla bezpieczeństwa żywnościowego. Europarlament uważa, że nowe prawo musi przyczynić się do realizacji międzynarodowych zobowiązań UE, w szczególności globalnych ram różnorodności biologicznej ONZ Kunming-Montreal. Odbudowa zasobów przyrodniczych UE ma wiązać się ze środkami, które przyniosą rekultywację co najmniej 20 proc. wszystkich obszarów lądowych i morskich w UE.

Nowe prawo a bezpieczeństwo żywnościowe Europy

.PE chce, aby prawo miało zastosowanie tylko wtedy, gdy KE dostarczy dane na temat warunków niezbędnych do zagwarantowania długoterminowego bezpieczeństwa żywnościowego i gdy kraje unijne określą ilościowo obszar, który należy przywrócić, aby osiągnąć cele w zakresie odbudowy dla każdego typu siedliska. Europarlament przewiduje również możliwość odroczenia celów w przypadku wyjątkowych konsekwencji społeczno-gospodarczych.

W ciągu 12 miesięcy od wejścia w życie tego rozporządzenia KE będzie musiała ocenić wszelkie rozbieżności między potrzebami finansowymi w zakresie odbudowy przyrody a dostępnym finansowaniem UE oraz przeanalizować rozwiązania mające na celu wypełnienie takiej luki, w szczególności za pomocą specjalnego instrumentu UE. Europarlament jest teraz gotowy do rozpoczęcia negocjacji z Radą UE w sprawie ostatecznego kształtu przepisów.

Europejski Zielony Ład

.”Ustawa o odbudowie zasobów przyrody jest istotnym elementem Europejskiego Zielonego Ładu i jest zgodna z konsensusem naukowym i zaleceniami dotyczącymi przywracania ekosystemów w Europie. Skorzystają na niej rolnicy i rybacy, a przyszłym pokoleniom zapewni ona Ziemię nadającą się do zamieszkania. Nasze stanowisko przyjęte dzisiaj wysyła jasny komunikat. Teraz musimy kontynuować dobrą pracę, bronić naszych racji podczas negocjacji z państwami członkowskimi i osiągnąć porozumienie przed końcem kadencji tego Parlamentu, aby przyjąć pierwsze w historii UE rozporządzenie w sprawie odbudowy przyrody” – powiedział po głosowaniu sprawozdawca Cesar Luena (Socjaliści i Demokraci).

Nowe prawo ze znaczącymi korzyściami gospodarczymi?

.Dnia 22 czerwca 2022 roku KE zaproponowała rozporządzenie w sprawie odbudowy zasobów przyrodniczych, aby przyczynić się do długoterminowej odbudowy zniszczonej przyrody na obszarach lądowych i morskich UE oraz do osiągnięcia celów unijnych w zakresie klimatu i różnorodności biologicznej. Według KE nowe prawo przyniosłoby znaczące korzyści gospodarcze, ponieważ każde zainwestowane euro przyniosłoby co najmniej 8 euro korzyści.

Planowanie ekologiczne we Francji

.Na temat francuskiej idei planowania ekologicznego na łamach “Wszystko Co Najważniejsze” pisze prof. Aleksander SURDEJ w tekście “Planowanie ekologiczne – ważna idea rodem z Francji“.

“W zakończonej niedawno kampanii prezydenckiej we Francji pojawił się termin planowanie ekologiczne, który podchwycony przez prezydenta Emmanuela Macrona ma stać się motywem przewodnim jego drugiej kadencji prezydenckiej. Czy termin ten używany jest jako kolejne mobilizujące, lecz niejasne hasło, czy też może stać się podstawą wdrażalnego programu społeczno-gospodarczego?”.

“Planowanie ekologiczne nie jest opowieścią o braterstwie wszystkich żyjących stworzeń, lecz ideą projektowania i wdrażania działań, które ukierunkowane są na zmniejszanie skutków zmian klimatu oraz zapobieganie degradacji przyrody, a tym samym na utrzymanie warunków dogodnych dla życia człowieka. Są to działania wyprowadzane z konkretnych, mierzalnych celów i obserwowanych faktów i jako takie stać się mogą podstawą planowania określającego horyzont czasowy i wskaźniki stopnia osiągnięcia tych celów. Przedstawmy sposób myślenia i kilka przykładów, które charakteryzują i ilustrują potencjał planowania ekologicznego“.

“Efekt cieplarniany zidentyfikowany został w 1824 roku przez francuskiego fizyka Josepha Fouriera, który w pracy zatytułowanej Remarques générales sur les températures du globe terrestre et des espaces planétaires wskazał fizykalne podstawy zjawiska wzrostu temperatury na Ziemi. Około 1840 roku inny fizyk francuski Claude Pouillet zidentyfikował dwa podstawowe gazy odpowiedzialne za efekt cieplarniany, a mianowicie dwutlenek węgla (CO₂) oraz parę wodną. Pod koniec XIX wieku sformułowano prognozy, że wzrost koncentracji CO₂ z 280 do 560 miligramów na metr sześcienny atmosfery może prowadzić do wzrostu temperatury na Ziemi nawet o 4 stopnie Celsjusza – współczesne bardzo złożone modele zmian klimatycznych dają podobne wyniki”.

.“Współczesny świat zawdzięcza swój materialny postęp wykorzystaniu węglowodorów do produkcji taniej i powszechnie dostępnej energii, a także, dzięki rozwojowi i odkryciom nauk chemicznych, do produkcji plastiku czy nawozów rolnych. Silniki spalinowe przyniosły ludziom możliwość mobilności na nieznaną wcześniej skalę, dały rolnictwu sprzęt zastępujący zaprzęgi konne i zmniejszający uciążliwość pracy w rolnictwie” – pisze prof. Aleksander SURDEJ.