Owoc, który obniża ryzyko cukrzycy - „Nutrients”

Codzienne jedzenie świeżego mango może zmniejszać insulinooporność u dorosłych osób z nadwagą lub otyłością i potencjalnie obniżać ryzyko cukrzycy – informuje pismo „Nutrients”.

Ryzyko cukrzycy i mango, które może okazać się magicznym owocem

.Przewlekły stan zapalny o niskim stopniu nasilenia, do którego przyczyniają się między innymi otyłość, nadwaga i niska aktywność fizyczna jest związany z insulinoopornością i słabą kontrolą poziomu cukru we krwi (glikemii), co często prowadzi do rozwoju cukrzycy typu 2.

Naukowcy z Illinois Institute of Technology (USA) zbadali wpływ regularnego spożywania mango na stan zapalny i wrażliwość na insulinę u uczestników z nadwagą lub otyłością i przewlekłym stanem zapalnym o niskim stopniu nasilenia.

Jak wykazali, spożywanie dwóch porcji mango dziennie (każda po około 165 gramów miąższu, co odpowiada objętości filiżanki) może poprawić wrażliwość na insulinę u dorosłych z nadwagą lub otyłością z przewlekłym stanem zapalnym o niskim stopniu nasilenia. To kolejny przykład na to, jak proste wybory dietetyczne mogą przyczynić się do zmniejszenia ryzyka chorób przewlekłych, takich jak cukrzyca typu 2, które są ściśle powiązane ze stanem zdrowia serca.

Przeprowadzone badania – zmniejszenie insulinooporności po spożyciu mango

.Badanie przeprowadzono na 48 dorosłych w wieku 20-60 lat. Przez cztery tygodnie jedna grupa spożywała codziennie 2 porcje świeżych owoców mango, druga – kalorycznie dopasowane (około 100 kalorii) pożywienie kontrolne – lody włoskie. Porównywano stan zapalny i wrażliwość na insulinę w obu grupach.

Jak się okazało, uczestnicy, którzy jedli mango, doświadczyli znacznego zmniejszenia insulinooporności, mierzonego za pomocą Homeostasis Model Assessment of Insulin Resistance (HOMA-IR). Zdolność trzustki do wytwarzania i uwalniania insuliny w celu regulacji stężenia glukozy również znacznie się poprawiła, gdy mierzono ją za pomocą wskaźnika dyspozycji (DI), kluczowego wskaźnika skuteczności regulacji poziomu cukru we krwi przez organizm.

Po czterech tygodniach u osób z grupy spożywającej mango stwierdzono również znacznie niższe stężenie insuliny w odpowiedzi na doustny test tolerancji glukozy (OGTT) w porównaniu z początkiem badania, podczas gdy w grupie kontrolnej nie zaobserwowano żadnych zmian.

Wyniki sugerują, że spożycie mango zwiększyło wrażliwość na insulinę u osób z przewlekłym stanem zapalnym o niskim stopniu nasilenia, prawdopodobnie poprzez aktywację genów Nrf-2 i zwiększenie statusu antyoksydacyjnego komórek.

„Kontrola poziomu glukozy we krwi nie polega tylko na monitorowaniu poziomu cukru we krwi — chodzi o poprawę wrażliwości na insulinę — wskazał dr Indika Edirisinghe. – Nasze badanie sugeruje, że dodanie świeżego mango do diety może być prostym, przyjemnym sposobem dla osób z nadwagą lub otyłością na wsparcie lepszego funkcjonowania insuliny i zmniejszenie ryzyka cukrzycy typu 2”.

Co ciekawe, pomimo spożywania porównywalnych kalorycznie produktów, skład ciała pozostał stabilny w grupie mango, podczas gdy w grupie kontrolnej odnotowano niewielki, ale znaczący wzrost masy ciała. Dodatkowe wyniki badania wykazały, że markery stanu zapalnego (IL-6, TNF?, hs-CRP) i poziomy glukozy nie różniły się istotnie między obiema grupami pod koniec badania, co czyni mango zdrowym dla serca zamiennikiem kalorycznie porównywalnych słodkich przekąsek. Nie było również różnic dotyczących całkowitego cholesterolu na czczo, cholesterolu LDL, cholesterolu HDL lub trójglicerydów.

„Poprawa wrażliwości na insulinę w grupie mango, bez zmiany masy ciała, jest godna uwagi – co przeczy błędnym przekonaniom na temat naturalnej zawartości cukru w mango i wpływu na otyłość i cukrzycę” – podkreślił Edirisinghe. „Te wyniki potwierdzają wcześniejsze badania pokazujące, że jedzenie mango nie prowadzi do przyrostu masy ciała, a chociaż dokładny mechanizm jest nadal nieznany, rola poprawy statusu antyoksydacyjnego wynikającego ze spożycia mango może być czynnikiem pośredniczącym w kontroli glikemii” – dodał.

Wyniki te dodatkowo potwierdzają znaczenie świeżych owoców, szczególnie mango, jako części zdrowego dla serca stylu życia i nawyków żywieniowych, które pomagają kontrolować poziom cukru we krwi, kontrolować wagę i ogólnie czuć się dobrze.

Zbilansowana dieta kluczem do zdrowia

Na temat tego jak powinna wyglądać zdrowa i zbilansowana dieta, służąca zdrowiu oraz samopoczuciu, na łamach „Wszystko Co Najważniejsze” pisze Agnieszka MIELCZAREK w tekście „W poszukiwaniu energii życia„. Autorka porusza w nim również kwestię stresu oksydacyjnego.

„Dzięki odpowiedniej diecie organizm broni się sam. To co jemy nie tylko wpływa na nasze zdrowie ale także na kondycję naszej skóry i młody wygląd. Starzenie się to proces naturalny i nieuchronny. Możemy go jednak spowolnić i wcale nie jest nam do tego potrzebny chirurgiczny skalpel ani strzykawka z wypełniaczami”.

„Antyoksydacja, czyli usuwanie z organizmu szkodliwych związków występujących w postaci wolnych rodników, to jeden z naturalnych procesów biologicznych. Jeśli rozpatrujemy starzenie się jako istotne zmniejszenie zdolności organizmu do neutralizowania procesów oksydacyjnych, to ich drastyczny spadek notuje się między 45. a 50. rokiem życia. Stąd tak istotne w tym momencie jest dostarczenie organizmowi naturalnych antyoksydantów. Dieta bogata w te związki to jedyna droga, by dłużej zachować młodość”.

„Rodniki tlenowe nie zawsze są naszymi wrogami. Bywają potrzebne, ponieważ organizm wykorzystuje je do walki z bakteriami, wirusami i innymi patogenami. Zabierając elektrony ich białkom i DNA, neutralizują je i w ten sposób pozbywamy się chorób. W prawidłowych warunkach w zdrowym ciele istnieje równowaga pomiędzy utleniaczami a przeciwutleniaczami. Jednak w wyniku nadmiernego działania rodników tlenowych lub spadku aktywności antyoksydacyjnej równowaga ta zostaje zakłócona i dochodzi do tak zwanego stresu oksydacyjnego.  Jest to biochemiczna reakcja organizmu opisana już w 1956 roku przez amerykańskiego gerontologa Denhama Harmana jako destrukcyjne działanie utleniających molekuł na organizm ludzki, czego efektem jest proces starzenia się”.

”Przyczyny stresu oksydacyjnego: alkohol, dieta bogata w wysoko przetworzone produkty, tłuszcze i białka zwierzęce, chemioterapia, stres, zbyt intensywny wysiłek fizyczny, selen i jego nieorganiczne związki, kontakt z metalami ciężkimi (ołów, kadm, rtęć) oraz z tlenkami azotu poprzez zanieczyszczenie środowiska, leki, nikotyna, niektóre choroby o podłożu genetycznym, pestycydy, nadmierna ekspozycja na promienie słoneczne” – pisze Agnieszka MIELCZAREK – cały tekst [LINK].

PAP/ Paweł Wernicki/ WszystkocoNajważniejsze/ LW