Paleontologiczna sensacja z Borneo

Skamieniałości prehistorycznych nasion rośliny strączkowej wielkości limonek odkryto na Borneo. Odkrycie ogłoszono na łamach „International Journal of Plant Sciences” (IJPS).

Prehistoryczne nasiona roślin z Borneo

.Skamieniałości odkryte na Borneo należą do wymarłej rośliny strączkowej, spokrewnionej z kasztanowcem australijskim. Zdaniem naukowców z międzynarodowego zespołu można je zaliczyć do największych znanych skamieniałości prehistorycznych nasion.

Okazy datowano na 34-40 mln lat. Pokrewieństwo z kasztanowcem australijskim sugeruje, że jego przodkowie migrowali do Australii z Azji, gdy Australia, po oderwaniu się od Antarktydy, zbliżyła się do kontynentu azjatyckiego. To odkrycie po raz pierwszy dokumentuje na przykładzie roślinnych makroskamieniałości migrację roślin z Azji do Australii w czasie tektonicznej kolizji dwóch kontynentów.

Przodkowie kasztanowca australijskiego

.”Skamieniałości sugerują, że dawni przodkowie kasztanowca australijskiego migrowali do Australazji z południowo-wschodniej Azji podczas kolizji tektonicznej, a następnie wymarli na terenie Azji” – opisuje Edward Spagnuolo z Penn State University (USA).

Jak podkreśla, badania paleontologiczne w Indonezji są niezwykle utrudnione ze względu na klimat. Deszcze tropikalne i bujna roślinność, a także rolnictwo niszczą powierzchnię skał. Niewiele jest miejsc, gdzie można pozyskiwać skamieniałości.

Dinozaurów nie wskrzesimy. Ale co z wymierającymi gatunkami?

.”Interesującym zagadnieniem związanym z badaniem DNA jest możliwość wskrzeszenia wymarłych bądź wymierających gatunków” – pisze Martyna MOLAK-TOMSIA, adiunkt w Muzeum i Instytucie Zoologii PAN oraz członkini Polskiego Towarzystwa Nauk o Człowieku i Ewolucji, w tekście „Dinozaurów nie wskrzesimy. Ale co z wymierającymi gatunkami?„.

„Wiemy, że wskrzeszanie wymarłych gatunków nie jest możliwe w przypadku dinozaurów, ponieważ nie dysponujemy zachowanym materiałem genetycznym. Jak jednak prezentuje się stan wiedzy w przypadku stworzeń, których materiał posiadamy, na przykład mamutów czy wymierających dziś gatunków? Czy potrafimy je wskrzesić?” – pyta badaczka.

.Następnie naukowiec wyjaśnia: „Zacznijmy od DNA. DNA to kwas deoksyrybonukleinowy, cząsteczka chemiczna – która jest w niemal każdej komórce naszego ciała – na podstawie której budowany jest organizm i za której sprawą funkcjonuje. Antyczne, kopalne lub archaiczne DNA to materiał genetyczny, który izolujemy z jakiejkolwiek próbki nieprzeznaczonej do tego procesu, przy czym granica wieku próbki kwalifikującego ją jako antyczną nie jest sztywno ustalona. Będzie to więc materiał, który możemy pozyskać ze szczątków znajdowanych podczas wykopalisk archeologicznych, takich jak kości, zęby, tkanki miękkie, pióra, skorupki jaj, koprolity. Takim materiałem mogą być też okazy muzealne, rdzenie lodowe i ziemne”. Martyna MOLAK-TOMSIA stawia również pytanie natury etycznej: „nawet jeśli mamy możliwości, to czy mamy prawo do deekstynkcji gatunków?”.

PAP/WszystkocoNajważniejsze/MJ