Poznań świętuje Tysiąclecie Koronacji - program obchodów

Spektakle, koncerty, wystawy i konferencja naukowa uświetnią poznańskie obchody jubileuszu 1000-lecia koronacji królewskich. Rada Miasta Poznania ustanowiła 2025 r. Rokiem 1000-lecia koronacji pierwszych królów Polski – Bolesława Chrobrego oraz Mieszka II Lamberta.

Poznań świętuje Tysiąclecie Koronacji

.Dnia 4 marca władze Poznania przedstawiły program rocznicowych obchodów w stolicy Wielkopolski. Wiceprezydent miasta, Jędrzej Solarski powiedział, że miasto chce wykorzystać potencjał poznańskich instytucji kultury i organizacji pozarządowych.

„Miasto wsparło lokalne inicjatywy związane z jubileuszowym rokiem. Rozstrzygnięty został konkurs grantowy dla organizacji pozarządowych chcących współtworzyć wydarzenia popularyzujące czasy Bolesława Chrobrego i Mieszka II. W planach są np. spektakl Teatru Usta Usta Republika, mural przy ul. Galla Anonima, koncert słowno-muzyczny z cyklu Verba Sacra czy warsztaty o roślinnym dziedzictwie Ostrowa Tumskiego” – powiedział.

29 czerwca w poznańskiej katedrze odbędzie się koncert z prawykonaniem utworu „1025” Aleksandra Dębicza, potem zaplanowano widowisko plenerowe „Bolezlavus”. Organizatorzy podali, że wydarzenie ma nawiązywać do pierwszej koronacji i początków Polski w średniowiecznym świecie i będzie składać się z dwóch części: wędrownej i stacjonarnej, z kulminacją w amfiteatrze nad Cybiną.

W połowie marca odbędzie się międzynarodowa konferencja naukowa „Król Bolesław Chrobry i jego czasy. Poznań – Piastowie – Europa”, organizowana przez Urząd Miasta Poznania i Wydział Archeologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Naukowcy z Polski, Słowacji i Węgier będą dyskutować m.in. na temat roli, jaką Chrobry odegrał w kontekście Poznania, władztwa Piastów i Europy Środkowej.

Poznań był ideowym centrum domeny piastowskiej

.„Piastowie, stając się chrześcijańskimi koronowanymi władcami, wprowadzili ówczesną Polskę do europejskiego kręgu elitarnych rodów dynastycznych. Możemy powiedzieć, że nasz kraj stał się wówczas pełnoprawną częścią wczesnośredniowiecznej Europy. Dostrzegamy więc rangę koronacji i samego Poznania jako ideowego centrum domeny piastowskiej w okresie wczesnego średniowiecza” – powiedział prof. Marcin Danielewski, kierownik Centrum Archeologii Eksperymentalnej z Wydziału Archeologii UAM w Poznaniu.

Jak dodał, to właśnie gród na poznańskim Ostrowie Tumskim stał się, zgodnie z zapisami „Kroniki wielkopolskiej”, miejscem spoczynku pierwszych dwóch królów Polski. Muzeum Archeologiczne i Rezerwat Archeologiczny Genius Loci przygotowują w tym roku cykl wydarzeń zatytułowanych „Bolesław Chrobry. Z Poznania po władzę i koronę”. Eksperci przybliżą zainteresowanym postać pierwszego króla Polski i jego potomnych, struktury ówczesnej władzy czy rolę zjazdu gnieźnieńskiego w drodze do korony.

Szereg wydarzeń na temat pierwszych władców Polski – dla dorosłych, dla uczniów i dla dzieci przygotowuje Poznańskie Centrum Dziedzictwa. W maju odbędzie się piastowska, królewska majówka – podczas wydarzenia będzie można zobaczyć, jak wyglądało życie mieszkańców średniowiecznego grodu. W czerwcu otwarta zostanie wystawa czasowa prezentująca praktyki pamięci o pierwszej polskiej dynastii na przestrzeni wieków. W lipcu zaplanowano wydarzenie z degustacjami średniowiecznych potraw.

Aktualności na temat tego, co będzie działo się w stolicy Wielkopolski w ramach obchodów jubileuszu 1000-lecia koronacji pierwszych królów Polski, znajdują się na wortalu Rok Bolesława Chrobrego znajdującym się pod adresem.

Etos rycerski w Polsce

.Na temat średniowiecznego polskiego etosu rycerskiego, który znacząco wpłynął na polską tradycję, kulturę i tożsamość, na łamach „Wszystko Co Najważniejsze” pisze Adam TALAROWSKI w tekście „Etos rycerski w Polsce„.

„Następujące po chrzcie Mieszka wieki wiązały się z powolną, acz skuteczną adaptacją na ziemiach polskich tego wzorca kulturowego. Podlegał on wciąż przemianom i reinterpretacji, ale na stałe wrósł w polską kulturę i odpowiadał za obecność w niej trwałych elementów etosu rycerskiego i żołnierskiego, zakładających zakorzenienie człowieka ryzykującego swe życie na wojnie w porządku aksjologicznym i przestrzeganie kanonu zasad o charakterze etycznym. Budowały one dumę i przekonanie o zaszczytnym charakterze służby „człowieka rycerskiego” czy „żołnierza chrześcijańskiego katolickiej wiary”. I choć nie zawsze praktyka i rzeczywistość konfliktu zbrojnego pokrywały się ze szczytnymi ideałami, to bez wątpienia składały się one na kształt polskiej tożsamości, a w tym charakterze rezonują do dziś”.

„Czym więc było rycerstwo? Jako realny społeczny byt warstwa rycerska jest wynikiem ewolucji starego typu wojowników, o barbarzyńskiej jeszcze proweniencji. Ten właśnie proces zmian, prowadzący od wyobrażeń – przykładowo – celtyckich o roli człowieka wojującego, do tych z pełnego średniowiecza, już po przeobrażeniach związanych m.in. z wpływem ideologii kościelnej, pozwala uchwycić istotę rycerstwa, pozwalającą widzieć nam dziś w niej szczytną ideę. Dla celtyckich wojowników chlubą była kradzież bydła, jak choćby w irlandzkim eposie „Uprowadzenie bydła z Cuailinge”, gdzie zdarzenie to prowadzi do krwawej wojny”.

.„Oczywiście, rzeczywista dola rycerska nawet w okresie największego rozkwitu i wysublimowania zachodniej kultury rycerskiej z pewnością daleka była od subtelności, a ryzykujące swe życie kawalerzyści w ciężkich zbrojach niekoniecznie cechowali się taką finezją, jak dowodziłyby tego arcydzieła literatury dworskiej. Jednak z perspektywy wpływu na wyobrażenia kolejnych pokoleń i epok, ta właśnie idealizacja, wykreowany przez literaturę piękną czy malarstwo miniaturowe szlachetny i pociągający obraz stanu rycerskiego ma większe znaczenie i tę perspektywę pozwalam sobie w tym miejscu dowartościować”.

LINK DO TEKSTU: https://wszystkoconajwazniejsze.pl/adam-talarowski-etos-rycerski-w-polsce/

PAP/WszystkocoNajważniejsze/MJ