Reduta Tadeusza Kościuszki. Zaskakujące odkrycia archeologów w Lublinie

Nieznany dotąd cmentarz z XII-XIII wieku odkryto podczas badań archeologicznych prowadzonych na terenie Reduty Tadeusza Kościuszki, która znajduje się w Ogrodzie Botanicznym UMCS w Lublinie. W czasie prac znaleziono też fragmenty biżuterii średniowiecznej.

Średniowieczny cmentarz

.O najnowszych odkryciach w Lublinie poinformował we wtorek dr Rafał Niedźwiadek z Instytutu Archeologii UMCS, który jest kierownikiem prac archeologicznych na terenie Reduty Tadeusza Kościuszki, znajdującej się obecnie na terenie Ogrodu Botanicznego UMCS. Wśród dokonanych odkryć wymienił przede wszystkim nieznane dotąd cmentarzysko z XII-XIII wieku. „Na niewielkim fragmencie – bo 3 na 4 metry – odkryliśmy siedem pochówków, które prawie wszystkie były ułożone równolegle do siebie (…) Nie wiemy, czy będzie to większy czy malutki cmentarzyk, a może mamy do czynienia z epizodem w postaci cmentarza epidemicznego” – mówił archeolog.

Zausznice i kabłączki skroniowe

.Przed specjalistami stoi jeszcze wiele kwestii do rozwiązania, m.in. kiedy powstał cmentarz, jak był rozległy, kto został na nim pogrzebany. „Te pytania są przed nami. To spotkanie jest po to, aby zaszczepić myśl, że nie tylko Stare Miasto i Śródmieście, ale także inne dzielnice, jak Sławinek, były istotne w kształtowaniu się naszego miasta, zarówno w czasach najdawniejszych, pierwszych rolników, jak i wtedy kiedy okrzepło państwo polskie” – zwrócił uwagę dr Niedźwiadek. Oprócz tego na terenie dawnego cmentarzyska znaleziono także biżuterię w postaci fragmentów kolczyków tzw. zausznic i kabłączków skroniowych.

Mury dworu obronnego z XVI-XVII wieku

.Podczas prowadzonych na terenie ogrodu botanicznego badań, odkryto również fragmenty murów dworu obronnego z XVI-XVII wieku. „Kościuszko, budując swoją Redutę, rozebrał ten budynek całkowicie albo go już nie zastał. Zaskakujące jest jak tak masywny dwór można było rozebrać nie pozostawiając śladu. Może dwór Kościuszków został z niego zbudowany, skoro datujemy go na połowę XVIII wieku?” – zastanawiał się specjalista. Wśród odnalezionych zabytków jest także m.in. fragment wczesnośredniowiecznej ostrogi i toporek kamienny z neolitu, który po przerobieniu pełnił funkcję siekierki.

Reduta Tadeusza Kościuszki

.Rektor Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie prof. Radosław Dobrowolski przypomniał, że projekt „Reduta Tadeusza Kościuszki w obronie Konstytucji 3 Maja” realizowany jest od dwóch lat dzięki wsparciu finansowemu ministerstwa kultury. Reduta Tadeusza Kościuszki to jedyne zachowane dzieło ziemnego budownictwa obronnego w Polsce, którego autorem i inicjatorem był Tadeusz Kościuszko. W latach 1790-1792 był komendantem garnizonu Lublin. Reduta miała służyć do obrony Lublina w czasie wojny polsko-rosyjskiej w 1792 roku prowadzonej w obronie Konstytucji 3 Maja. Trzy lata temu fortyfikacja została wpisana do wojewódzkiego rejestru zabytków jako jedyny w Polsce obiekt zaprojektowany przez Kościuszkę.

Stratyfikacja społeczna w starożytności

.Na temat nierówności społecznych w starożytnym świecie na łamach “Wszystko Co Najważniejsze” pisze prof. Carles LALUEZA FOX w tekście “Archeologia nierówności“.

“Tutenchamon za życia był mało znanym faraonem. Istnieją dowody na to, że pochowano go w pośpiechu. Trumna, w której znaleziono mumię Tutenchamona, została wykonana z litego złota i waży ponad 100 kg. Trudno sobie wyobrazić, jak imponujące musiały być pochówki tak potężnych władców starożytnego Egiptu, jak Cheops, Totmes III czy Ramzes II. Niestety, wszystkie one zostały splądrowane jeszcze w starożytności”.

“Wbrew powszechnemu przekonaniu większość archeologów powiedziałaby, że poszukiwanie skarbów nie jest ich głównym celem; chcą zrozumieć codzienne życie minionych cywilizacji. Mimo to skrajności – bajeczne bogactwa królów i trudna egzystencja zwykłych ludzi – pozwalają zrozumieć to, co można uznać za jeden z głównych celów archeologii: badanie ewolucji życia społecznego w starożytności”.

“Jedną z najbardziej oczywistych metod jest analiza składu inwentarzy grobowych. Bogate pochówki mogą jednak nie być nie tyle dowodem zróżnicowania społecznego, ile próbą zademonstrowania znaczenia i odrębności danej grupy w stosunku do innych. Rozwarstwienie społeczne może opierać się na bogactwie, ale także na osobistym prestiżu i władzy. Dlatego nie zawsze można ocenić różnice społeczne, porównując wyłącznie pochówki”.

.”Niektórzy archeolodzy próbowali zastosować zasady ekonomii do zbadania różnic społecznych i porównania danych z różnych miejsc. W badaniu kierowanym przez Samuela Bowlesa z Instytutu Santa Fe, opublikowanym w „Nature” w 2017 r., próbowano odpowiedzieć na to pytanie, stosując współczynnik Giniego – najczęściej używany do pomiaru nierówności dochodów – w odniesieniu do dużej liczby stanowisk archeologicznych, zarówno w Starym Świecie, jak i w obu Amerykach. Na liście stanowisk znalazły się takie miejsca, jak Çatalhöyük w Turcji, Pompeje we Włoszech i Teotihuacán w Meksyku; autorzy określili wymiary domów jako szacunkowe wskaźniki bogactwa tamtejszych społeczeństw” – pisze prof. Carles LALUEZA FOX.