Rodzina cesarska Japonii dołączyła do mediów społecznościowych

W Japonii rodzina cesarska ma swoje konto na Instagramie, co oznacza, że jako ostatnia z ważnych rodzin panujących dołączyła do mediów społecznościowych. To wielka zmiana z epoką sprzed 100 lat, gdy cesarz Japonii miał status boski – zauważa BBC.

Cesarz Naruhito na instagramie

.Konto na Instagramie to „jednoznaczny krok w XXI wiek” – podkreśla we wtorek wieczorem serwis BBC. Jak zauważa, rodzina cesarska dołącza do mediów społecznościowych 15 lat po tym, jak uczyniła to brytyjska rodzina królewska.

„Japończycy byli bodajże ostatnią ze znanych rodzin panujących, która nie zaangażowała się w pełni w epokę cyfrową” – powiedział BBC analityk mediów Andrew Hughes.

Krok ten był jednak nieunikniony. Cesarz Naruhito i cesarzowa Masako musieli zaistnieć w internecie, bo młode pokolenie, z którym chcieli nawiązać kontakt, odbiera coraz więcej przekazów za pośrednictwem smartfonów. Konto @kunaicho_jp może jednak rozczarować tych, którzy oczekiwali, że pozwoli ono poznać codzienność rodziny cesarskiej. Galeria składająca się z około 70 zdjęć i pięciu nagrań utrzymana jest w mocno formalnym stylu. Prezentuje wystąpienia publiczne, spotkania z przedstawicielami rodów królewskich z innych państw, odwiedziny w muzeach czy wizyty w miejscach dotkniętych trzęsieniem ziemi. To ten sam rodzaj zdjęć, które publikowane są w oficjalnych komunikatach prasowych – powiedział BBC wykładowca japońskiego Uniwersytetu Kanda, Jeffrey Hall.

Wyłączona została funkcja komentarzy, co zdarza się coraz częściej na oficjalnych kontach, np. korporacyjnych.

Japońska rodzina cesarska zachowa prywatność w internecie

.Do tej pory najwięcej „lajków” dostało zdjęcie, na którym obok cesarza i cesarzowej siedzi ich 22-letnia córka Aiko – jedynaczka, ciesząca się powszechną sympatią.

Jak przypomina BBC, gdy dziadek cesarza Naruhito, Hirohito, obejmował w 1926 roku Chryzantemowy Tron, czczony był jako żywy bóg przez miliony poddanych. Cesarz miał taki status do czasu klęski Japonii w II wojnie światowej, w latach, gdy sintoizm był religią państwową. W powojennej Japonii sintoizm pozostał religią dworu cesarskiego, a cesarz – najwyższym kapłanem sinto. Nie ma już jednak atrybutu boskości i – zgodnie z konstytucją – jest symbolem jedności narodu. Nie sprawuje żadnej rzeczywistej władzy politycznej.

Jak mówi BBC Andrew Hughes, należy się spodziewać, że konto na Instagramie ograniczy się do wąskiej tematyki i treści, bowiem rodzina cesarska „chce wzmocnić swój konserwatywny i bezpieczny wizerunek”. Specjalista ds. mediów wyklucza w Japonii zjawiska podobne do autobiografii brytyjskiego księcia Harry’ego czy afery wokół zmodyfikowanego zdjęcia księżnej Kate. W Japonii inny jest stosunek społeczeństwa do rodziny panującej – cieszy się ona większym szacunkiem i poważaniem. Japonia jest najstarszą funkcjonującą nieprzerwanie monarchią dziedziczną świata.

Monarchia z Tokio wkracza w nową erę

.O tym, jak rodzina cesarska Japonii odnajduje się w stale zmieniającym się świecie, pisze na łamach Wszystko co Najważniejsze Agnieszka PAWNIK, absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego i stypendystka JASSO w Nagoya University of Foreign Studies.

Autorka przypomina, jak o północy 1 maja 2019 roku Japończycy odliczali sekundy do nowej epoki podczas spontanicznych imprez na ulicach. 59-letni cesarz Naruhito wygłosił pierwszą przemowę, w której obiecał „wykonywać swoje obowiązki zgodnie z konstytucją Japonii”. Podczas 10-minutowego rytuału związanego z przejęciem świętych regaliów władzy, miecza i klejnotów, był ubrany w zachodni, elegancki frak. Po jego przemówieniu premier Shinzō Abe złożył mu swoje gratulacje, podkreślając, że „pomimo niepokojów w środowisku międzynarodowym” Japonia jest zdeterminowana, by tworzyć przyszłość pełną pokoju.

Okres panowania ojca współczesnego cesarza, era Heisei przeszło do historii jako czas niepokojów wewnętrznych i zewnętrznych. Próby podsumowywania epoki widoczne w prasie i mediach w ciągu ostatnich tygodni zamykają się w kilku słowach kluczach. Jednym z nich jest „nadmiar” – związany z początkami ery, kiedy silna gospodarka japońska osiągnęła szczyt „bańki mydlanej”, zanim ceny wpadły w spiralę deflacyjną. Stagnacja, długi banków i silny spadek liczby urodzeń zostały później określone jako „stracona dekada” lat 90.

„Niestabilność” wiąże się z wieloma problemami tego okresu. W 1995 roku miał miejsce atak terrorystyczny w Tokio, który wywołał falę strachu i nieufności wśród obywateli. W tym samym czasie miało miejsce trzęsienie ziemi w Kobe, które zostało okrzyknięte punktem zwrotnym w rozwoju japońskiego wolontariatu.

Szereg reform gospodarczych, mających uzdrowić pozostającą w stagnacji gospodarkę, nazwano później „abenomiką”. Jego słynna wypowiedź: „Historia jest surowa. Co się dokonało, nie może zostać cofnięte”, z przemówienia w związku z 70. rocznicą zakończenia II wojny światowej, wpłynęła na dyskurs o polityce pamięci. Zaznaczył, że przyszłe pokolenia nie mogą być „predestynowane do przepraszania”, i wyraził swoje „szczere kondolencje” w związku z ofiarami wydarzeń.

„Naruhito, najstarszy syn cesarza Akihito, urodził się w 1960 roku i jako pierwszy następca japońskiego tronu był wychowywany przez swoich rodziców w domu, a nie w pałacu przez członków dworu. Otrzymał staranne wykształcenie historyczne na uniwersytetach Gakushuin i oksfordzkim, gdzie poznał dyplomatkę Masako Owadę. Interesuje się kwestiami ochrony środowiska i ochrony zasobów wodnych. Uczył się grać na skrzypcach, ale zdecydował się na zmianę instrumentu na altówkę ze względu na zbytnie przywództwo i wyrazistość dźwięku skrzypiec” – opisuje autorka.

Masako bardzo trudno było jednak przystosować się do życia na dworze. Spotkała się z ostrą krytyką ze względu na to, że nie była w stanie wydać na świat męskiego potomka rodu. Obsesje brukowców przypłaciła załamaniem nerwowym i serią poronień, które zostały ostro skomentowane przez jej męża. Para ma córkę, Aiko, która urodziła się w 2001 roku. Brak męskiego potomka wywołał dyskusję o możliwości rozszerzenia listy kandydatów do tronu o kobiety. Obecnie na liście są cztery osoby, a wraz z księżniczkami – jest ich jedenaście. W przeszłości kobiety zasiadały na japońskim tronie osiem razy. Problem przestał być palący w 2006 roku, kiedy po raz pierwszy od 1960 roku urodził się męski potomek – książę Hisahito, przyszły następca tronu Japonii.

„Reiwa to także pierwsza w historii Japonii epoka, której nazwa nie nawiązuje do klasycznej poezji chińskiej. Shinzō Abe apelował o wykorzystanie odwołań do literatury japońskiej, aby podkreślić wyjątkowość i oryginalność” japońskiej kultury” – pisze Agnieszka PAWNIK.

„Piękna Harmonia” nawiązuje do najstarszego zbioru poezji japońskiej – Manyōshū. Została dodana do listy proponowanych nazw późno, w trakcie ostatniej fazy selekcji, i jednogłośnie wybrana po tym, jak Shinzō Abe wyraził się o niej pozytywnie. Jednak pierwsza przemowa cesarza Naruhito i jego wypowiedź o wypełnianiu obowiązków wyznaczonych przez konstytucję może być uznana za znak, że nie będzie się opierał reinterpretacji pacyfistycznego artykułu 9.

Podobnie jak w przypadku Heisei, era Reiwa zaczęła się wśród chaosu i ogromnych zmian w Japonii i na świecie.