Rzymskie ruiny Conimbrigi skrywają groby dzieci

Archeolodzy z Portugalii odnaleźli na terenie Conimbrigi groby sześciorga małych dzieci. Odkrycie, jak twierdzą, jest wyjątkowe, gdyż dziecięce nekropolie na terenach zamieszkałych przez Rzymian należały do rzadkości. Conimbriga to największe rzymskie ruiny na terenie kraju.

Rzymskie ruiny Conimbrigi

.Conimbriga była ważnym ośrodkiem miejskim i militarnym Rzymian na Półwyspie Iberyjskim. Czerpała w okresie ich imperium korzyści ze swojego położenia na szlaku pomiędzy Olisipo, jak kiedyś nazywano Lizbonę, a Bracarą Augustą, czyli dawną Bragą.

W V w. doszło do spadku znaczenia Conimbrigi jako ważnego ośrodka militarnego, który we wcześniejszych stuleciach był celem licznych ataków barbarzyńców.

Archeolodzy odnaleźli dziecięce groby na terenie ruin

.Wprawdzie ślady zamieszkania w Conimbridze przed przybyciem Rzymian sięgają epoki żelaza, pomiędzy 800 a 500 r. p.n.e., ale groby dzieci nigdy wcześniej nie były znajdowane na tym liczącym ponad 13 hektarów obszarze archeologicznym położonym w środkowej Portugalii.

Studium kierowane przez archeologów z Muzeum Conimbrigi wykazało, że w pobliżu jednego z murów rzymskiego miasta podczas badań sondą odnaleziono sześć mogił dzieci.

„Odkrycie to należy uznać za jedno z najważniejszych podczas prac prowadzonych tu od marca (…). Na terenach, na których w przeszłości istniało Imperium Rzymskie znaleziono bowiem dotychczas jedynie 20-30 dziecięcych grobów” – powiedział w rozmowie z portugalskimi mediami Virgilio Correia z Muzeum Conimbrigi, koordynator prac wykopaliskowych.

Sprecyzował, że cztery ciała niemowląt znajdowały się blisko siebie, zaś dwa inne, nie mające więcej niż 1 roku życia, zostały złożone w innym miejscu Conimbrigi.

„Dzieci w Imperium Rzymskim nie miały żadnych praw. Nawet po śmierci, jak wykazały niektóre badania archeologiczne, porzucano ich ciała na śmieciach (…). Stąd, tak wielkim zaskoczeniem jest nasze odkrycie” – dodał Correia.

Zaznaczył, że choć w miejscu złożenia ciał dzieci nie stwierdzono pozostałości śmieci, to jednak zostały one „pochowane w sposób niedbały”.

Correia wyjaśnił, że podczas prac wykopaliskowych natrafiono też na fragment muru, który powstał przed przybyciem Rzymian, w epoce żelaza.

Archeologia nierówności

.„Starożytne szkielety, praktyki pogrzebowe i DNA ujawniają nierówności obecne w dawnych społeczeństwach” – pisze prof. Carles LALUEZA FOX, dyrektor laboratorium paleogenomiki w Instytucie Biologii Ewolucyjnej (CSIC – Universitat Pompeu Fabra) w Barcelonie.

Jak podkreśla, „wbrew powszechnemu przekonaniu większość archeologów powiedziałaby, że poszukiwanie skarbów nie jest ich głównym celem; chcą zrozumieć codzienne życie minionych cywilizacji. Mimo to skrajności – bajeczne bogactwa królów i trudna egzystencja zwykłych ludzi – pozwalają zrozumieć to, co można uznać za jeden z głównych celów archeologii: badanie ewolucji życia społecznego w starożytności”.

„W przeszłości mieliśmy do czynienia z kilkoma studiami przypadków nierówności społecznych łączących archeologię grobową z genetyką, które dziś mogą już nie mieć zastosowania, gdyż regulacje prawne (a także gwałtowny wzrost liczby kremacji) oznaczają pewien stopień standaryzacji praktyk pogrzebowych. Niemniej jednak przyszłość archeologii funeralnej może być kształtowana przez przeciwny trend: tendencję do tworzenia spersonalizowanych trumien, niekonwencjonalnych pomników i specjalnych przedmiotów grobowych. Tak czy inaczej, archeologia grobowa zawsze będzie ważną dziedziną, która będzie musiała opierać się na naukach ścisłych, takich jak genetyka i medycyna sądowa” – pisze prof. Carles LALUEZA FOX.