Szczyt NATO w Waszyngtonie zajmie się obecnością Rosji w Afryce - ISW
NATO na najbliższym szczycie oprócz celebrowania 75. rocznicy powstania omówi między innymi konsekwencje rosyjskiej obecności w Afryce, wskazuje amerykański Instytut Studiów nad Wojną (ISW)
ISW o spółpeacy Rosji z państwami Afryki
.Państwa NATO w końcu zaczęły zwracać uwagę na ciągłą obecność wojskową i paramilitarną Rosji w krajach Afryki. Największy niepokój z punktu widzenia Sojuszu budzi aktywność Moskwy w Libii, zwłaszcza po utworzeniu przez nią nowego ugrupowania Legionu Afrykańskiego i wysiłkach zmierzających do budowy w Tobruk, we wschodniej części podzielonego kraju, bazy morskiej dla swojej marynarki wojennej, twierdzą analitycy ISW.
Raport opublikowany przez amerykański Instytut Studiów nad Wojną (ISW) ostrzega, że rosyjska baza śródziemnomorska w Libii bezpośrednio zagrozi Europie i południowej flance NATO.
Rosja w Afryce od 2017 r
.Pierwszym krajem afrykańskim, do którego Rosja wysłała w 2017 roku swoich najemników z grupy Wagnera był Sudan. Kraj ten nie tylko oficjalnie uznał aneksję Krymu przez Rosję, ale również zgodził się na udostepnienie jej bazy morskiej w Port Sudan. W następnym roku aktywność Rosji rozszerzyła się na Republikę Środkowoafrykańską i Madagaskar, i kolejno na Libię i Mozambik w 2019 r. W kolejnym roku najemnicy rosyjscy pojawili się w Mali. W tym roku swoje siły Rosja zaczęła rozmieszczać w Burkina Faso i Nigrze, a przed miesiącem w Czadzie.
Trzydniowy szczyt NATO rozpocznie się 9 lipca w Waszyngtonie, w 75. rocznicę powstania sojuszu wojskowego.
Chiny i Rosja widzą politykę zupełnie inaczej
.Putin rozumie (prawidłowo), że prozachodnia, odnosząca sukcesy i demokratyczna Ukraina stanowi egzystencjalne zagrożenie dla jego kleptokratycznego neoimperializmu. Jest gotów dokonać spustoszenia, aby oddalić tę perspektywę. Z kolei Chiny chciałyby, aby w Ukrainie zapanował porządek i aby prosperowała, ponieważ byłaby wówczas lepszym klientem eksportowym, bardziej wiarygodnym dostawcą i korzystniejszym obszarem inwestycji. „Przy tym członkostwo Ukrainy w NATO i UE nie stanowi zagrożenia dla bezpieczeństwa Chin” – ocenia Edward LUCAS, brytyjski dziennikarz, europejski korespondent tygodnika „The Economist”.
Sojusz Rosji i Chin to sojusz „królika z boa dusicielem”, jak wielokrotnie podkreślał przebywający na emigracji komentator Andriej Piontkowski. Rosja była kiedyś bardziej rozwinięta niż Chiny, zwłaszcza pod względem militarnym. Jednak dysproporcja ta została w dużej mierze zniwelowana. Pod względem liczby ludności i siły gospodarczej Chiny są około dziesięciu razy większe od Rosji. W dodatku Rosja, ze swoją obsesją na punkcie zasobów naturalnych, jest nieprzyjemnie świadoma równie gigantycznego apetytu na surowce u wschodniego sąsiada.
To strach przed Chinami był powodem, dla którego wcześniejsza polityka Moskwy równoważyła antyzachodnią retorykę z pragmatycznymi działaniami, czego przykładem był eksport energii do Unii Europejskiej. Jej niezachodnie więzi z dyktatorami w krajach afrykańskich oraz w Syrii, Wenezueli i innych miejscach nie są w stanie zrównoważyć wyboistych relacji z Pekinem. Lecz choć przyjaźń z Chinami jest taktycznie rozsądna, ze strategicznego punktu widzenia jest po prostu nierozsądna.
PAP/Tadeusz Brzozowski/Wszystko co Najważniejsze/JT
