Szwecja robi gest w stronę Turcji chcąc złagodzić weto w sprawie przyjęcia do NATO

Szwecja zdecydowała się na dokonanie ekstradycji 35-letniego obywatela Turcji, który wspierał uznawaną za terrorystyczną Partię Pracujących Kurdystanu (PKK) i miał do odbycia w swojej ojczyźnie karę więzienia. Decyzja może wpłynąć na akceptację przez Turcję szwedzkiej akcesji do NATO.

Szwecja zabiega o przychylność Turcji

.Mężczyzna został aresztowany w Szwecji w ubiegłym roku na wniosek prokuratora generalnego Turcji. Według strony tureckiej powinien dokończyć odbywanie kary 4 lat i siedmiu miesięcy pozbawienia wolności, na jaką został skazany w 2013 roku za przemyt 1,8 kg marihuany. Po pół roku został warunkowo zwolniony z więzienia.

Wcześniej na ekstradycję obywatela Turcji zgodził się szwedzki Sąd Najwyższy, do którego odwoływał się 35-latek. Mężczyzna twierdził, że jest ścigany przez tureckie władze z powodu swojego zaangażowania w prokurdyjskiej partii HDP oraz okazywania poparcia dla uznawanej za terrorystyczną PKK, a także sprzeciwu wobec prezydenta Recepa Tayyipa Erdogana.

Jak zauważają szwedzkie media, decyzja o ekstradycji obywatela Turcji, będącego zwolennikiem PKK, jest pierwszą taką sprawą po rozpoczęciu przed rokiem starań Szwecji o wejście do NATO. Jednym z warunków stawianych przez tureckie władze jest wydalenie kurdyjskich działaczy podejrzanych o terroryzm. Wielu z nich otrzymało w Szwecji azyl z powodu prześladowań politycznych w Turcji.

Szwecja i Finlandia – skandynawska ścieżka do NATO

.„Zbrojna napaść Rosji na Ukrainę zmusiła Zachód do zwarcia szeregów i wspólnego przeciwstawienia się jaskrawemu przypadkowi pogwałcenia prawa międzynarodowego. Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO) jednogłośnie potępiła rosyjską agresję i wzmocniła obecność wojskową na terenach przylegających do zachodnich granic Rosji, Białorusi i Ukrainy na tzw. wschodniej flance” – pisze prof. Artur GRUSZCZAK, politolog, Kierownik Zakładu Bezpieczeństwa Narodowego w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Jak podkreśla, „Szwecja i Finlandia to państwa, dla których neutralność była przez długi okres podstawową formułą polityki bezpieczeństwa i wykładnią polityki zagranicznej”. Jednocześnie „rosyjska strategia i polityka są mocno wpisane w pamięć historyczną Finów i Szwedów. Historia obydwu narodów nosi mocne piętno rosyjskiej ekspansywności. Rysskräck, strach przed Rosją, to historycznie (od czasów wojny północnej z początku XVIII w.) zakorzeniona w szwedzkiej kulturze strategicznej obawa przed imperialną i ekspansywną strategią Kremla. Z kolei pamięć o wojnie zimowej (agresji Związku Sowieckiego na Finlandię w 1939 r.) odżywała wśród Finów przy każdej kolejnej zbrojnej operacji Kremla na terenach uznawanych za etnicznie rosyjskie”.

Musimy wspólnie obronić Europę przed Rosją

.„Pierwszym zadaniem NATO w nadchodzących latach musi stać się ochrona Europy oraz demokratycznych państw Zachodu przed zagrożeniem ze strony Rosji” – pisze prof. Bruce JONES, specjalista ds. międzynarodowych Stanford University.

Jego zdaniem „szczytem ironii byłoby poszukiwanie przez NATO rozwiązań problemu chińskiego czy jakiegokolwiek innego bez uprzedniego rozprawienia się z Rosją. Jednak nie wszystkie sposoby radzenia sobie z zagrożeniem rosyjskim leżą w gestii NATO; za lwią część odpowiada Unia Europejska. Jest to na szczęście podział biurokratyczny i instytucjonalny, który można przezwyciężyć; w szerszym kontekście Europa i Stany Zjednoczone muszą przywrócić wspólną obronę przed moskiewskimi próbami osłabienia Zachodu. NATO może odegrać w tym kluczową rolę”.

„Współpraca w zakresie polityki rosyjskiej była niezwykle utrudniona podczas kadencji Trumpa i właśnie teraz musi stać się centralnym punktem dialogów USA–Niemcy, USA–Wielka Brytania i USA–UE/NATO. To samo tyczy się kontrowersyjnego tematu przyszłej integracji Ukrainy z Euro-Atlantykiem” – pisze prof. Bruce JONES we „Wszystko co Najważniejsze”.

PAP/WszystkocoNajważniejsze/PP