Tajemnica wypadku agentów Mosadu i AISE na jeziorze Maggiore. W tle handel technologiami militarnymi przez Rosjan

Przyjazdy agentów Mosadu nad jezioro Maggiore miały na celu powstrzymanie wykradania wojskowych technologii przez Rosjan – pisze dziennik „Corriere della Sera”, nawiązując do wypadku z końca maja, w którym zginęły cztery osoby, w tym agenci służb specjalnych. W okolicy jeziora znajdują się firmy produkujące komponenty m.in. dla koncernu wojskowego Leonardo.

Jezioro Maggiore miejscem wypadku oficerów tajnych służb Izraela i Włoch

.Gazeta „Corriere della Sera” wraca do tematu wypadku oficerów tajnych służb z Izraela i Włoch na jeziorze Maggiore.

Przypomina, że 28 maja na jeziorze Maggiore w Lombardii na północy Włoch wywrócił się mały, szesnastometrowy statek turystyczny. Zginęły cztery osoby, dziewiętnaście zdołało się uratować. Wszyscy wpadli do wody.

Ofiary śmiertelne to dwoje oficerów włoskiej cywilnej służby wywiadowczej AISE (L’Agenzia informazioni e sicurezza esterna): 62-letni Claudio Alonzi oraz 53-letnia Tiziana Barnobi. AISE prowadzi działania wywiadowcze poza terytorium kraju.Trzecia ofiara to 54-letni Shimoni Erez, emerytowany oficer izraelskiego wywiadu.

Ofiarą czwartą jest 50-letnia Rosjanka Anna Bozkowa z Rostowa, żona właściciela statku, Claudio Carminatiego.

Osiemnaście osób z ocalałych dziewiętnastu to nie zwykli wycieczkowicze, ale oficerowie wywiadów izraelskiego i włoskiego, na służbie lub na urlopie.

Ocalali zostali bardzo szybko ewakuowania. Zostali przesłuchani w bardzo szybkim trybie w nocy z 28 na 29 maja na komendzie w prowincji Varese i bardzo szybko zniknęli. Dziesięciu Izraelczyków odleciało już 29 maja rano do Tel Awiwu specjalnym, przysłanym po nich samolotem wojskowym.

Okazuje się, że w restauracji Il Verbano na Isola dei Pescatori, w której w niedzielę 28 maja, na kilka godzin przed tragedią, spotkali się na lunchu agenci Mosadu ze swymi włoskimi kolegami z AISE, kilka razy gościł także premier Izraela Benjamin Netanjahu.

Zdaniem gazety ani wizyty Netanjahu, ani wybór jeziora Maggiore na spotkanie oficerów służb nie były przypadkowe.

Handel technologiami militarnymi w okolicy jeziora Maggiore

.W prowincji Varese, w której leży jezioro Maggiore, znajduje się szereg firm, które produkują komponenty dla zaawansowanych technologii wojskowych. Gazeta zwraca uwagę, że burmistrz miasteczka Stresa Marcella Severino w 2021 roku (jak tylko objęła urząd) wprowadziła szereg ułatwień dla osiedlania się Rosjan, którzy nie mieli wiarygodnej historii biznesowej, ale za to dużą ilość gotówki. Kupują oni tam wille i ziemię, przenoszą się masowo znad jeziora Como.

Gazeta powołuje się na eksperta – izraelskiego dziennikarza i pisarza Yossi Melmana – który twierdzi, że przyjazdy agentów Mosadu w rejon jeziora Maggiore mogły wiązać się z tym, że Izraelczycy podejrzewają, że rezydujący tam Rosjanie próbują kupować i wykradać zaawansowane technologie dla Iranu.

Melman zwraca uwagę na toczącą się rywalizację Izraela z Iranem o komponenty techniczne dla projektów nuklearnych i wojskowych. Być może nad jeziorem Maggiore dochodziło też do kontaktów agentów Mosadu z oficerami służb rosyjskich.

W trakcie dochodzenia w sprawie wypadku wyszło też na jaw, że właściciel statku, Claudio Carminati, był kontaktem dla tajnych służb, człowiekiem o ogromnych koneksjach, także wśród handlarzy zaawansowanymi technologiami.

Rosja i Iran zacieśniają współpracę, potrzebują Indii

.„Rosja chce stworzyć nieprzekraczalną linię oddzielającą ją od Europy, biegnącą równolegle do linii wyznaczającej granice NATO od Bałtyku do Morza Czarnego” – pisze Antonia COLIBASANU, specjalistka od geopolityki z ośrodka Geopolitical Futures.

Jak podkreśla, „Rosja i Iran zacieśniają wzajemne stosunki od 2014 roku, kiedy to Zachód po raz pierwszy nałożył na Rosję sankcje po aneksji Krymu. W tym samym roku Rosja i Iran podpisały umowy o współpracy w zakresie energii jądrowej, a także współpracy handlowej i gospodarczej. Natomiast w 2016 roku zawarły umowę, która umożliwiła Iranowi przesyłanie gazu ziemnego do Rosji”.

Ekspertka zauważa, że „jednym z zasadniczych rozwiązań ułatwiających realizację planów, które mają Rosja i Iran, dotyczących ożywienia handlu, jest Międzynarodowy Korytarz Transportowy Północ-Południe. Jego celem jest połączenie rynków w całej Eurazji przy użyciu statków, kolei i dróg. Został on zaprojektowany w oparciu o umowę podpisaną przez Rosję, Iran i Indie we wrześniu 2000 roku. Według rosyjskich mediów korytarz już działa, a niektóre źródła podają, że jest to obecnie główna trasa przewozu towarów z Bombaju do Petersburga. Jednak niektóre połączenia na tej trasie są jeszcze w budowie, w tym 160-kilometrowa linia kolejowa Rasht-Astara, która połączy azerbejdżański szlak kolejowy (kończący się w Astarze) z irańskim. Rosyjski prezydent Władimir Putin wraz z irańskim prezydentem Ebrahimem Raisim na spotkaniu w lipcu 2022 roku uzgodnili, że linia Rasht-Astara musi być oddana do użytku jak najszybciej, choć oficjalny planowany termin jej ukończenia to 2025 rok. Ponadto około 6000 kilometrów autostrady łączącej Petersburg z Zatoką Perską i Zatoką Omańską jest nadal w budowie, a do przyszłego miesiąca ukończonych zostanie zaledwie 1000 kilometrów”.

„Rosja przesuwa swój handlowy punkt ciężkości na Wschód – może być w stanie przekonać Indie do zaangażowania się w ten projekt w większym stopniu niż dotychczas. Po tym, jak w ubiegłym roku Rosja została wykluczona z rynków zachodnich, zaoferowała Nowemu Delhi rabat i została największym dostawcą ropy naftowej do Indii. Rosyjski zwrot na Wschód obejmuje wzmożone wykorzystanie Północnej Drogi Morskiej, którą towary są transportowane z Murmańska przez północne wybrzeże Rosji na Pacyfik i dalej, na Ocean Indyjski. Według lokalnych mediów indyjskie firmy energetyczne są zainteresowane nabyciem dodatkowych udziałów w rosyjskich aktywach energetycznych w Arktyce i na rosyjskim Dalekim Wschodzie. Jest to następstwo wypowiedzi premiera Indii Narendry Modiego, który podczas spotkania z Putinem we wrześniu 2022 roku oświadczył, że jego kraj będzie chciał wzmocnić współpracę z Rosją” – pisze Antonia COLIBASANU.