Tajemnicze odkrycie archeologów w hiszpańskim zamku Tossal de La Cala

Archeolodzy odkryli wyrzeźbioną w skale twarz w Tossal de La Cala, dawnym rzymskim forcie w Benidorm, na wschodnim wybrzeżu Hiszpanii.

.Podczas wykopalisk archeolodzy z Uniwersytetu w Alicante odkryli w hiszpańskim zamku Tossal de La Cala wykutą w skale twarz „inscultura” sprzed 2000 lat z trzema artystycznymi przedstawieniami ludzkiej twarzy, rogu obfitości i fallusa, informuje portal Arkeonews.

Tajemnicza rzeźba

.Rzeźba została opisana przez profesora Uniwersytetu w Alicante, Jesúsa Moratallę, kierownika wykopalisk, jako „płaskorzeźba o wyjątkowym znaczeniu historycznym”. Rzeźba ma wymiary 57 x 42 centymetry, jednak Moratalla i jego zespół uważają, że ta scena jest „prawdopodobnie niekompletna”, ponieważ brakuje „górnego prawego kwadrantu”.

W jakim celu powstała rzeźba?

.Radna ds. Dziedzictwa Historycznego i Kulturowego, Ana Pellicer, powiedziała, że ​​nie ma równoległych odniesień do rycin i płaskorzeźb o podobnej kompozycji w miejscach w Rzymie. Archeolodzy jeszcze ustalili w jakim dokładnie celu powstała rzeźba. Jedną z hipotez jest to, iż rzeźba mogła być jakoś związana z graffiti lub pełnić funkcję rytualną. Biorąc pod uwagę, że Rzymianie uważali fallusa za ucieleśnienie męskiej mocy generatywnej i jeden z symboli bezpieczeństwa państwa (sacra Romana), włączenie fallusa rodzi możliwość, że służył on do zapewnienia ochrony.

Kogo przedstawia wyrzeźbiona w skale twarz?

.Biorąc pod uwagę, że wiele rzymskich bóstw związanych ze żniwami, dobrobytem lub duchową obfitością jest często przedstawianych z rogiem obfitości na rzymskich płaskorzeźbach i monetach, to użycie rogu obfitości lub „rogu obfitości” rodzi możliwość, że kamienna twarz może obrazować boga lub bogini.

Stanowisko archeologiczne Tossal de La Cala

.Położone na 100-metrowym wzgórzu stanowisko Tossal de La Cala zostało odkopane w latach czterdziestych XX wieku przez księdza Beldę, aw 1965 roku przez profesora M. Tarradella, datującego pozostałości archeologiczne znalezione między II a I wiekiem p.n.e.

Wojny sertoriańskie

.Wykopaliska archeologiczne prowadzone przez Uniwersytet w Alicante (AU) od 2013 roku ujawniają, że była to rzymska osada okupowana przez armie Quinto Sertorio podczas wojen sertoriańskich. Wojny Sertoriańskie były wojną domową toczoną między grupą rzymskich rebeliantów (Sertorian) a rządem rzymskim (80-71 p.n.e).

Stratyfikacja społeczna w starożytności

.Na temat nierówności społecznych w starożytnym świecie na łamach “Wszystko Co Najważniejsze” pisze prof. Carles LALUEZA FOX w tekście “Archeologia nierówności“.

“Tutenchamon za życia był mało znanym faraonem. Istnieją dowody na to, że pochowano go w pośpiechu. Trumna, w której znaleziono mumię Tutenchamona, została wykonana z litego złota i waży ponad 100 kg. Trudno sobie wyobrazić, jak imponujące musiały być pochówki tak potężnych władców starożytnego Egiptu, jak Cheops, Totmes III czy Ramzes II. Niestety, wszystkie one zostały splądrowane jeszcze w starożytności”.

“Wbrew powszechnemu przekonaniu większość archeologów powiedziałaby, że poszukiwanie skarbów nie jest ich głównym celem; chcą zrozumieć codzienne życie minionych cywilizacji. Mimo to skrajności – bajeczne bogactwa królów i trudna egzystencja zwykłych ludzi – pozwalają zrozumieć to, co można uznać za jeden z głównych celów archeologii: badanie ewolucji życia społecznego w starożytności”.

“Jedną z najbardziej oczywistych metod jest analiza składu inwentarzy grobowych. Bogate pochówki mogą jednak nie być nie tyle dowodem zróżnicowania społecznego, ile próbą zademonstrowania znaczenia i odrębności danej grupy w stosunku do innych. Rozwarstwienie społeczne może opierać się na bogactwie, ale także na osobistym prestiżu i władzy. Dlatego nie zawsze można ocenić różnice społeczne, porównując wyłącznie pochówki”.

.”Niektórzy archeolodzy próbowali zastosować zasady ekonomii do zbadania różnic społecznych i porównania danych z różnych miejsc. W badaniu kierowanym przez Samuela Bowlesa z Instytutu Santa Fe, opublikowanym w „Nature” w 2017 r., próbowano odpowiedzieć na to pytanie, stosując współczynnik Giniego – najczęściej używany do pomiaru nierówności dochodów – w odniesieniu do dużej liczby stanowisk archeologicznych, zarówno w Starym Świecie, jak i w obu Amerykach. Na liście stanowisk znalazły się takie miejsca, jak Çatalhöyük w Turcji, Pompeje we Włoszech i Teotihuacán w Meksyku; autorzy określili wymiary domów jako szacunkowe wskaźniki bogactwa tamtejszych społeczeństw” – pisze prof. Carles LALUEZA FOX.

Arkeonews/WszystkoCoNajważniejsze/MJ