Tauryna – eliksir długowieczności?

Odwrócenie związanej z wiekiem utraty tauryny poprzez jej suplementację ma korzystny wpływ na zwierzęta doświadczalne – informuje „Science”.

Tauryna

.Tauryna (kwas 2-aminoetylosulfonowy) to aminokwas, który naturalnie występuje w tkankach ludzkich i zwierzęcych – głównie w mięśniach szkieletowych, sercu, mózgu oraz siatkówce oka. Z powodu budowy chemicznej nie tworzy wiązań peptydowych i nie wchodzi w skład białek, natomiast pełni wiele ważnych funkcji w organizmie.

Chociaż tauryna może być syntetyzowana przez żywe komórki, jej produkcja nie jest zwykle wystarczająca w stosunku do zapotrzebowania. Organizm może jednak wykorzystywać taurynę pochodząca z pokarmów – lub podawaną w postaci suplementów.

Taurynę zawierają przede wszystkim pokarmy pochodzenia zwierzęcego, głównie mięso (zwłaszcza mięso indyka), wątróbka, ryby, skorupiaki czy produkty mleczne (ale nie sery – większość tego aminokwasu pozostaje w serwatce). Dużo tauryny zawierają niektóre napoje energetyczne, jednak nie są one dobrym źródłem tego aminokwasu – zawierają bowiem bardzo dużo cukru oraz inne składniki, których nadmiar może być szkodliwy.

Utrata tauryny

.Niewielkie badania kliniczne suplementacji tauryny sugerowały korzyści w chorobach metabolicznych i zapalnych, ale wpływ stężenia tauryny na zdrowie i długowieczność zwierząt pozostawał słabo poznany.

Jak wskazują wyniki nowych badań na kilku modelach zwierzęcych, niedobór tauryny może sprzyjać starzeniu się, zaś jej suplementacja korzystnie wpływa na stan zdrowia i długowieczność.

Odwrócenie związanej z wiekiem utraty tauryny poprzez suplementację poprawiło długość życia przy dobrym stanie zdrowia robaków, gryzoni oraz naczelnych innych niż ludzie. Zdaniem autorów uzasadnia to dalsze badania na ludziach w celu określenia wpływu tauryny na długość życia ludzi, a także potencjalnych zagrożeń związanych z suplementacją.

Parminder Singh z Buck Institute for Research on Aging (USA) i jego międzynarodowi współpracownicy mierzyli stężenie tauryny we krwi w różnym wieku u myszy, małp i ludzi. W przypadku 15-letnich małp stężenie tauryny w surowicy było o 85 proc. niższe niż u 5-letnich. Podobnie poziom tauryny zmniejszył się o ponad 80 proc. w ciągu życia człowieka. Spadek poziomu tauryny zaobserwowano również u starzejących się myszy, a myszy pozbawione głównego transportera tauryny żyły krócej.

Tauryna – suplementacja

.Odwrócenie tego spadku poprzez suplementację tauryną zwiększyło medianę długości życia robaków i myszy odpowiednio o 10 do 23 proc i 10 do 12 proc. a podawanie 1000 miligramów na kilogram masy ciała tauryny dziennie wiązało się także z poprawą siły, koordynacji i funkcji poznawczych oraz spowalniało kilka kluczowych markerów starzenia, w tym starzenie się komórek, uszkodzenie mitochondriów i DNA oraz stany zapalne.

W przypadku będących w średnim wieku makaków królewskich (Macaca mulatta), suplementacja tauryną pozytywnie wpłynęła na zdrowie kości, metabolizm i układ odpornościowy. Chociaż autorzy zauważają, że odwrócenie niedoboru tauryny podczas starzenia może być obiecującą strategią przeciwstarzeniową, potrzebne są dalsze badania i próby kliniczne na ludziach. Jak zastrzegają autorzy, chociaż zasugerowano niewiele zagrożeń związanych z suplementacją tauryny, potencjalne ryzyko nadal wymaga rozważenia, ponieważ brakuje dużych, długoterminowych badań na ludziach dotyczących bezpieczeństwa.

Nowe technologie w ochronie zdrowia

.Redaktor naczelny „Wszystko Co Najważniejsze” i profesor zwyczajny w Polskiej Akademii Nauk, Michał KLEIBER, na łamach „Wszystko co Najważniejsze” podaje, że: „Im zdrowsze jest bowiem społeczeństwo, tym efektywniejsza praca jego obywateli, niższa absencja chorobowa, mniejsze problemy z dbałością o wychowanie dzieci i większy optymizm przy podejmowaniu nowych wyzwań. Podwyższanie wydatków na ochronę zdrowia, obok oczywistej empatii dla cierpiących, służy nam wszystkim, także tym (jeszcze) zupełnie zdrowym. Musimy jednak pamiętać, że wzrostowi budżetu na ochronę zdrowia zawsze musi towarzyszyć umiejętne zarządzanie całym systemem, niełatwe ze względu na wiele aspektów jego bardzo złożonej struktury, w tym m.in. na brak precyzyjnych danych dotyczących kosztowej efektywności świadczonych usług”.

Nie ulega wątpliwości, że nowe technologie, wymienione wyżej i inne, mają w ochronie zdrowia olbrzymi potencjał. Trzeba jednak koniecznie pamiętać, że ich stosowanie nie jest wolne od poważnych dylematów etycznych czy wręcz niebezpieczeństw nieprzemyślanego wykorzystania. Dwa główne dzisiaj wyzwania to ochrona prywatności danych pacjentów oraz problemy etyczne związane z zakresem komputerowego wspomagania lekarza w podejmowaniu ważnych decyzji o ludzkim zdrowiu, nie mówiąc już o ich samodzielnym podejmowaniu przez SI” – pisze prof. Michał KLEIBER w tekście „Nowe technologie w ochronie zdrowia”.