Teleskop Hubble’a uchwycił protogwiazdy w Wielkiej Mgławicy w Orionie

Messier 42

Naukowcy za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zobrazowali protogwiazdy znajdujące się w Wielkiej Mgławicy w Orionie (Messier 42).

.Jak tłumaczą naukowcy z NASA, obraz z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a uchwycił zapylone zakamarki najbliższego Ziemi masywnego regionu gwiazdotwórczego, Wielkiej Mgławicy w Orionie (Messier 42). Odległa o zaledwie 1500 lat świetlnych, jest widoczna nieuzbrojonym okiem poniżej trzech gwiazd tworzących „pas” w gwiazdozbiorze Oriona. Mgławica jest domem dla setek nowo narodzonych gwiazd, w tym obiektów przedstawionych na zdjęciu – protogwiazd HOPS 150 i HOPS 153.

Fot. ESA/Hubble, NASA, and T. Megeath

.Nazwa tych protogwiazd pochodzi od badania Herschel Orion Protostar Survey, przeprowadzonego przez należące do ESA Kosmiczne Obserwatorium Herschela. Obiekt widoczny w prawym górnym rogu zdjęcia to HOPS 150 – jest to układ podwójny, w którym dwie młode protogwiazdy krążą wokół siebie. Każda z gwiazd posiada niewielki pyłowy dysk materii, który ją otacza. Zbierają one materię ze swoich dysków pyłowych, rozrastając się w trakcie tego procesu.

Ciemna linia przecinająca jasny blask tych protogwiazd to obłok gazu i pyłu opadający na parę. Jest ona ponad 2 tysiące razy szersza niż odległość między Ziemią a Słońcem. Na podstawie ilości światła podczerwonego emitowanego przez HOPS 150 w porównaniu z innymi długościami fal, które emituje, protogwiazdy, zdaniem astronomów, są w połowie drogi do stania się dojrzałymi gwiazdami.

Po lewej stronie obrazu znajduje się wąski, kolorowy strumień zwany dżetem. Pochodzi on z pobliskiej protogwiazdy HOPS 153, która znajduje się poza kadrem. Jest ona znacznie młodsza od swojej sąsiadki. Ten gwiezdny obiekt jest wciąż głęboko osadzony w swojej mgławicy, z której się narodziła i otoczony chmurą zimnego, gęstego gazu. Podczas gdy Hubble nie może zajrzeć w głąb tego gazu, aby zobaczyć protogwiazdę, dżet emitowany przez nią jest wyraźnie widoczny, gdy zagłębia się w otaczający gaz i pył Messier 42.

Przejście od ciasno owiniętej protogwiazdy do w pełni wyewoluowanej gwiazdy niezwykle silnie wpłynie na otoczenie HOPS 153. Gdy gaz opada na protogwiazdę, jego strumienie wyrzucają materiał i energię w przestrzeń międzygwiazdową, tworząc bąbelki i podgrzewając gaz. Poprzez to podgrzewanie, HOPS 153 może regulować powstawanie nowych gwiazd w swoim sąsiedztwie w Messier 42, a nawet spowalniać swój własny wzrost.

.Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Oprac. EG

Materiał chroniony prawem autorskim. Dalsze rozpowszechnianie wyłącznie za zgodą wydawcy. 21 stycznia 2025
Fot. ESA/Hubble, NASA, and T. Megeath