Teleskop Hubble'a wykonał obserwacje gromady otwartej w gwiazdozbiorze Węża Wodnego

NGC 602

Naukowcy za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zobrazowali gromadę otwartą oznaczoną jako NGC 602, znajdującą się w gwiazdozbiorze Węża Wodnego.

.Jak tłumacza badacze z ESA, na obrazie z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a widoczna jest gromada otwarta znana jako NGC 602. Jest ona oddalona o około 200 tysięcy lat świetlnych od Układu Słonecznego i znajduje się w gwiazdozbiorze Węża Wodnego. Gromada została odkryta 1 sierpnia 1826 roku przez astronoma Jamesa Dunlopa. NGC 602 jest położona niemal na skraju Małego Obłoku Magellana i jest powiązana z mgławicą emisyjną LHA 115-N 90 (N90).

Fot. NASA, ESA, and the Hubble Heritage Team (STScI/AURA)-ESA/Hubble Collaboration

.Gromady otwarte to, jak opisują naukowcy, luźno związane grawitacyjnie ze sobą grupy gwiazd, które nie są szczególnie gęste. Odróżnia to gromady otwarte od gromad kulistych, które często są tak wypełnione gwiazdami, że w ich centrach trudno jest rozróżnić pojedyncze gwiazdy. W przypadku obiektów takich jak NGC 602, niemalże każdą z gwiazd można wyraźnie dostrzec nawet w jej najgęściej zaludnionych regionach.

Jak opisują astronomowie NGC 602 jest młodą gromadą, której wiek został oszacowany na 5 milionów lat. Jest ona otoczona przez gaz i pył, które powstały w jej wnętrzu. Jej warstwy oraz kształt sugerują, że materiał został zdmuchnięty przez energetyczne promieniowanie i fale uderzeniowe pochodzące od młodych masywnych gwiazd wchodzących w jej skład.

Mały Obłok Magellana (SMC), w którym została uchwycona NGC 602, jest galaktyką karłowatą i jednym z najbliższych sąsiadów Drogi Mlecznej, leżącym zaledwie około 200 tysięcy lat świetlnych od Ziemi. Wraz z Wielkim Obłokiem Magellana tworzą parę, a oba obiekty można dostrzec z południowej półkuli, a także z niektórych północnych szerokości geograficznych.

Wąż Wodny (łac. Hydrus) jest niewielkim gwiazdozbiorem nieba południowego. Bywa określany jako Wąż Wodny Mały – w odróżnieniu od gwiazdozbioru Hydry, zwanego czasem również Wężem Morskim. Jest to 61. pod względem wielkości gwiazdozbiór na niebie. Został wprowadzony przez holenderskich nawigatorów i astronomów – Pietera Dirkszoona Keysera i Fredericka de Houtmana. Gwiazdozbiór znajduje się w pobliżu południowego bieguna nieba, między Wielkim Obłokiem Magellana a Małym Obłokiem Magellana. W Polsce konstelacja jest niewidoczna. Liczba gwiazd dostrzegalnych w nim gołym okiem wynosi około 20.

.Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Oprac. EG

Materiał chroniony prawem autorskim. Dalsze rozpowszechnianie wyłącznie za zgodą wydawcy. 9 listopada 2025
Fot. NASA, ESA, and the Hubble Heritage Team (STScI/AURA)-ESA/Hubble Collaboration