Teleskop Hubble’a zobrazował dwie gromady otwarte w Małym Obłoku Magellana

Naukowcy za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a uchwycili dwie gromady otwarte oznaczone jako NGC 265 i NGC 290, znajdujące się w Małym Obłoku Magellana.

.Jak tłumaczą badacze z NASA, na zdjęciu z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a widoczne są dwie otwarte gromady gwiazd znane jako NGC 265 i NGC 290. Znajdują się one w odległości około 200 tysięcy lat świetlnych od Układu Słonecznego i mają średnicę około 65 lat świetlnych.

.Gromady gwiazd mogą być ściśle związane ze sobą grawitacyjnie, jak ma to miejsce w przypadku gęstych skupisk setek tysięcy gwiazd, zwanych gromadami kulistymi. Mogą też być luźniej związanymi, nieregularnymi zgrupowaniami do kilku tysięcy gwiazd, jak w przypadku gromad otwartych, takich jak właśnie NGC 265 i NGC 290.

Mały Obłok Magellana, w którego skład wchodzą NGC 265 i NGC 290, jest mniejszą z dwóch galaktyk satelitarnych Drogi Mlecznej. Został on nazwany na cześć portugalskiego żeglarza Ferdynanda Magellana. Jest możliwy do obserwacji gołym okiem jako mglista plama w gwiazdozbiorze Tukana na półkuli południowej. Zarówno Mały, jak i Duży Obłok Magellana są bogate w mgławice gazowe i gromady gwiazd. Zdaniem astronomów, najprawdopodobniej te galaktyki karłowate zostały zakłócone przez wielokrotne interakcje grawitacyjne z Drogą Mleczną, co doprowadziło do intensywnej aktywności gwiazdotwórczej. NGC 265 i NGC 290 mogą zawdzięczać swoje istnienie tym bliskim spotkaniom z naszą galaktyką.

Tukan (łac. Tucana) jest 48. co do wielkości gwiazdozbiorem, znajdującym się na południowym niebie. W Polsce jest on niewidoczny. Liczba gwiazd dostrzegalnych w nim gołym okiem wynosi około 25. Po raz pierwszy konstelacja ta została opisana w atlasie „Uranometria” przez niemieckiego astronoma Johanna Bayera w 1603 roku, na podstawie opisu i szkiców holenderskich żeglarzy. Najjaśniejszą gwiazdą konstelacji leżąca w odległości 199 lat świetlnych od Układu Słonecznego jest Alfa Tucanae.

.Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Oprac. EG